(Ο ιερέας και ο Δον Ζουάν μπαίνουν στον προθάλαμο του Δον Ζουάν, και αυτός συνοδεύει τον μοναχό μέχρι την πόρτα)
Αρχή 1
Ο φραγκισκανός ιερέας. – Δεν πιστεύετε λοιπόν σε τίποτα, Δον Ζουάν;
Δον Ζουάν. – Μα και βέβαια, πάτερ μου, σε τρία πράγματα.
Ιερέας. – Μπορούμε να μάθουμε σε ποια;
Δον Ζουάν. – Πιστεύω στο θάρρος, στην εξυπνάδα και στις γυναίκες.
Ιερέας. – Θα πρέπει, λοιπόν, να μην τρέφουμε πλέον καμιά ελπίδα για σας.
Δον Ζουάν. – Ναι, αν πρέπει να λυπάστε για έναν ευτυχισμένο άνθρωπο. Εις το επανιδείν, πάτερ μου.
Ιερέας (στην πόρτα). – Θα προσευχηθώ για σας, Δον Ζουάν.
Δον Ζουάν. – Σας ευχαριστώ, πάτερ μου. Βλέπω εδώ ένα είδος θάρρους.
Ιερέας (γλυκά). – Όχι, Δον Ζουάν, πρόκειται μόνο για δυο αισθήματα που επιμένετε να αγνοείτε: τη φιλευσπλαχνία και την αγάπη.
Δον Ζουάν. – Γνωρίζω μόνο την τρυφερότητα και τη γενναιοδωρία, που είναι ανδροπρεπείς μορφές αυτών των γυναικείων αρετών. Αλλά αντίο, πάτερ μου.
Ιερέας. – Αντίο, Δον Ζουάν.
via
ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΑ
ΒΙΒΛΙΟ ΠΡΩΤΟ
ΑΛΜΠΕΡ ΚΑΜΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ
