Πριν ξεσπάσει η Παγκόσμια Οικονομική Κρίση του 2008, ο δυτικός κόσμος βίωσε για μια εικοσαετία περίπου μία από τις πιο εύρωστες περιόδους του. Σε πολλές χώρες κανόνας ήταν ο καθένας να έχει το δικό του σπίτι, να οδηγεί καινούριο αυτοκίνητο, να πηγαίνει διακοπές στο εξωτερικό, να ντύνεται με την τελευταία λέξη της μόδας και να πίνει λάττε!
Στις δυτικές χώρες κυριαρχούσε η σκέψη ότι όλοι είχαν δικαίωμα σε μια πλούσια, άνετη και ικανοποιητική ζωή, είτε το είχαν κερδίσει με το σπαθί τους είτε όχι.
Κι ενώ η μεταπολεμική γενιά, γνωστή και ως γενιά των Baby Boomers, ήξερε ότι αυτό το μοτίβο ήταν προβληματικό, η Γενιά Χ υιοθέτησε αυτήν τη νοοτροπία. Όσο για τη γενιά Υ, η ευμάρεια ήταν η μόνη πραγματικότητα που γνώρισε.
Αυτή η περίοδος δημιούργησε έναν τρόπο σκέψης, που οδήγησε πολλούς στην ενδόμυχη πεποίθηση ότι κάποιος άλλος – και όχι οι ίδιοι – είχε την ευθύνη να τους παρέχει μια χρυσή ζωή, εννοώντας την κυβέρνηση, τους γονείς, την κοινωνία, την τοπική αυτοδιοίκηση, τα σωματεία, τα αφεντικά τους ή ακόμη και το σύμπαν.
Επίσης, πίστευαν ότι κάποιος άλλος ή κάτι άλλο – σίγουρα, όμως, όχι οι ίδιοι – έφταιγε για τις αρνητικές πτυχές της ζωής τους.
Οι άνθρωποι άρχισαν να κατηγορούν για τις συνθήκες της ζωής τους το ταίρι τους, τους συνεργάτες τους, τη γενέτειρά τους, τις άλλες χώρες, τον καιρό, τα γονίδιά τους, τις τράπεζες, τους πρόσφυγες, τη θρησκεία, την αριθμολογία, την αστρολογία, μέχρι και τη μαγνητική έλξη της Σελήνης.
Αν θέλετε, όμως, να δείτε ποιος πραγματικά ευθύνεται για τις συνθήκες της ζωής σας, για την τρέχουσα οικονομική σας κατάσταση, την καριέρα, την υγεία και την επιτυχία ή την αποτυχία των σχέσεών σας, αρκεί να κοιταχτείτε στον καθρέφτη.
Εσείς, λοιπόν. Εσείς είστε υπεύθυνοι για τις συνθήκες, που επικρατούν στη ζωή σας, είτε είναι καλές είτε άσχημες. Αν δεν συντρέχουν ιατρικοί λόγοι, όπως η σχιζοφρένεια ή ο αυτισμός, αν δεν έχετε υποστεί ανεπανόρθωτη εγκεφαλική βλάβη και δεν σας έχουν εξουθενώσει οι ασθένειες και ασφαλώς αν δεν ζείτε σε μια απολύτως καταπιεστική κοινωνία, δεν είστε εν μέρει, αλλά εξ ολοκλήρου υπεύθυνοι για το πού βρίσκεστε τώρα.
Ο τρόπος σκέψης και οι επιλογές που κάνατε στο παρελθόν δημιούργησαν τις συνθήκες, στις οποίες ζείτε τώρα. Αν στη ζωή σας έχετε αξιοθαύμαστες επιτυχίες, είστε υπεύθυνοι γι’ αυτό το αποτέλεσμα. Οπότε τα εύσημα δικά σας και για τα καλά και για τα άσχημα.
Για να είμαστε δίκαιοι, οι γονείς σας, η κοινωνία, ο πολιτισμός, η θρησκεία και η ανατροφή σας τροφοδοτούσαν το ενεργοποιητικό σας σύστημα (RAS) με τις πεποιθήσεις σας. Αυτές οι πεποιθήσεις σας έχουν οδηγήσει εδώ που βρίσκεστε σήμερα.
Παραδεχτείτε ότι εσείς δημιουργήσατε άμεσα ή έμμεσα τον μικρόκοσμό σας.
Εσείς δεχτήκατε τη δουλειά, στην οποία εργάζεστε, κι αποφασίσατε να μείνετε σ’ αυτή, ακόμη κι όταν συνειδητοποιήσατε ότι δεν σας ενθουσιάζει.
Εσείς αποφασίσατε να τρώτε συνεχώς απ’ έξω και το δικό σας χέρι άπλωνε το πιρούνι.
Εσείς επιλέξατε να μην αθλείστε τακτικά και δική σας ήταν η παράλογη επιλογή να έχετε στη ζωή σας αυτοκαταστροφικές συνήθειες, όπως το κάπνισμα, το ποτό, η υπερβολική ταχύτητα, τα ναρκωτικά ή οι σύντροφοι που σας κακοποιούν.
Εσείς δεν είπατε «Όχι» σε όποιους σας ζητούσαν να κάνετε κάτι παρά τη θέλησή σας κι αποφασίσατε να εμπιστευτείτε πρόσωπα, που σας απογοήτευσαν.
Εσείς αρνηθήκατε να βάλετε όρια στα παιδιά, στους συγγενείς ή στους ανθρώπους, που σας προκάλεσαν μεγάλο πόνο στη ζωή σας.
Εσείς επιλέξατε να μείνετε σε μια σχέση, που ήταν χειριστική ή που δεν είχε μέλλον.
Αν έχετε υπαλλήλους ή πελάτες, που σας τρελαίνουν, ή φίλους εγωιστές, που κοιτάζουν μόνο τον εαυτό τους, είναι δική σας επιλογή να τους διατηρείτε στη ζωή σας.
Αν οι άνθρωποι που σας περιστοιχίζουν σας κάνουν δυστυχισμένους, δεν φταίνε εκείνοι, φταίτε εσείς. Υπάρχουν στην προσωπική και την επαγγελματική σας ζωή, γιατί εσείς τους φέρατε και τους κρατήσατε δίπλα σας.
Εσείς κάνατε τις επιλογές και τις σκέψεις, που διαμόρφωσαν τις τωρινές συνθήκες της ζωής σας. Κι εσείς οι ίδιοι επινοείτε δικαιολογίες για να εξηγήσετε στον εαυτό σας και στους άλλους, γιατί βρίσκεστε σ’ αυτή την κατάσταση.
Αν νιώθετε θυμωμένοι ή προσβεβλημένοι απ’ όσα μόλις διαβάσατε, τότε ξαναδιαβάστε τα, γιατί σίγουρα χρειάζεται να τα ξανακούσετε.
Το εξωτερικό περιβάλλον μπορεί να τροφοδοτούσε το ενεργοποιητικό σας σύστημα στο παρελθόν, αλλά, στο εξής, είστε πλήρως συνειδητοποιημένοι για το πώς θα το κατευθύνετε.
Η ανάληψη της ευθύνης για τις συνθήκες, που κυριαρχούν στη ζωή σας, σημαίνει πως ό,τι κι αν συμβεί στο εξής θα το προσεγγίζετε με αντικειμενικότητα. Στο εξής, θα αναρωτιέστε: «Τι έκανα και έχω αυτό το αποτέλεσμα;»
«Ποιες σκέψεις μου διαμόρφωσαν αυτές τις συνθήκες;», «Τι είπα ή τι δεν είπα και ανάγκασα κάποιον να μου απαντήσει με τέτοιο τρόπο;», «Τι πίστευα ότι συνέβαλε σε αυτό το αποτέλεσμα;», «Τι μπορώ να κάνω τώρα για να έχω διαφορετική έκβαση;»
Απόσπασμα από το βιβλίο
«Η απάντηση» των Allan
& Barbara Pease»
από τις εκδόσεις Ιβίσκος
