Η πρώτη μου επαφή με την αστική μαγεία, αν και τότε δεν είχα ιδέα τι είναι αυτό, έγινε πριν χρόνια όταν, κάτω από μία ταμπέλα που έγραφε «Σχέδιο Πόλης», παρατήρησα πέντε άτομα να αγκαλιάζονται μες στην τρελή χαρά λέγοντας: «Μπορούμε τώρα να πάμε στο επόμενο επίπεδο. Η πόλη μάς δέχτηκε».
Η περιέργεια άρχισε να μου κατατρώει το μυαλό και πλησιάζοντάς τους διακριτικά, ο ψηλός της ομάδας μου είπε: «Καλώς την, μοιάζεις στην περιγραφή». Σάστισα. Ένιωθα σαν σε πιόνι επιτραπέζιου. Μάταια προσπαθούσα να καταλάβω τι σημαίνουν όλα αυτά.
Μου θύμιζε κάτι από παιχνίδια DnD αλλά σε live έκδοση κι άρχισα να ψάχνω τι σκατά έκαναν αυτοί οι άνθρωποι κάτω από την ταμπέλα. Έψαξα στο Διαδίκτυο, σε βιβλία, συνάντησα ανθρώπους που το εξετάζουν – θα εκπλαγείτε με το πόσοι ασχολούνται με αυτό που ονομάζεται «αστική μαγεία». Όμως είναι μια πολύ κλειστή κοινότητα και για πολύ καιρό δεν έπαιρνα πληροφορία από κανέναν.
Τι είναι η αστική μαγεία
Αν θα μπορούσαμε να δώσουμε έναν αυστηρό ορισμό της αστικής μαγείας ίσως να ήταν η αλληλεπίδραση του ανθρώπινου ψυχισμού με το φυσικό ή τεχνητό περιβάλλον, τις δυναμικές μιας περιοχής ή μιας πόλης, σε συνδυασμό με πρακτικές μαγείας. Δεν είναι κάτι καινούργιο η αστική μαγεία. Ένα μεγάλος μέρος της συνδέεται με πληροφορίες μέσα από συγγραφείς-ερευνητές του 18ου αιώνα, ενώ οι Σουρεαλιστές το είχαν εντάξει στα ενδιαφέροντα τους. Εμένα όμως όλο αυτό μου θυμίζει μία μίξη του Figth Club και ιστοριών του John R. R. Tolkien.
Όσοι ασχολούνται με αυτό, συχνά αναφέρουν στοιχεία για οντότητες, φασματικές πύλες, κανόνες, παράξενα σύμβολα στην πόλη και ανεξήγητα μυστήρια με ανθρώπους και γεγονότα. Ο μυστικισμός και η πρακτική της μαγείας εξελίχθηκαν ευέλικτα στο αστικό περιβάλλον. Οι μύστες χρησιμοποιούν ως ενεργειακό «βωμό», για τις εργασίες τους, συγκεκριμένα φορτισμένα σημεία της πόλης.
Για αυτούς, η κάθε περιοχή έχει ένα ενεργειακό αποτύπωμα. Η θεωρεία τους λέει ότι η πολεοδομία και η χωροταξία μίας πόλης μπορούν να αποτελέσουν πυρήνα θετικής ή αρνητικής «αρχιτεκτονικής» ενέργειας, που με κάποιον τρόπο μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Μεγάλο ρόλο για την ποιότητα αυτών των δονήσεων παίζει ο τρόπος που ζουν οι άνθρωποι σε εκείνα τα σημεία, σε τι πιστεύουν, πώς διασκεδάζουν, πώς χαλαρώνουν, αν γίνονται εγκλήματα ή δυστυχήματα.
Για να μην αδικηθούν όμως όσοι ερευνούν και γράφουν για τα μυστήρια των πόλεων και των αστικών μύθων, να ξεκαθαρίσω ότι, κατά την έρευνά μου, συνάντησα πάρα πολλούς όρους και εκδοχές θεωριών, ιδεολογιών και ομάδων, που λειτουργούν μέσα στην πόλη – ο καθένας με τον σκοπό του.
Πρόσφατα, δέχτηκε να μου μιλήσει ο Νίκος Θ., που ασχολείται με τη λαϊκή αστική μαγεία, για να μου πει την προσωπική του εμπειρία. Μία συζήτηση με μία συνηθισμένη φιγούρα ανθρώπου, με λογική συμπεριφορά, που μου μιλούσε για πράγματα που μόνο αν είχα πάρει LSD διαβάζοντας Dion Fortune θα πίστευα.
«Είμαι 35 χρονών, έχω σπουδάσει μηχανολόγος-μηχανικός και εργάζομαι ως ελεύθερος επαγγελματίας στην Αθήνα. Επί 16 χρόνια ασχολούμαι με την αστική μαγεία. Για μας, η πόλη είναι ένας μεγάλος βωμός. Λόγω άγνοιας, μας συνδέουν με τη “μαύρη μαγεία”. Μπορείς να ασκείς την Τέχνη μόνος σου ή σε ομάδες, όπως συνηθίζεται περισσότερο στο εξωτερικό.
Στην ομάδα υπάρχει ιεραρχία, μία σωστή διανομή ρόλων που είναι χρήσιμη για την επιβίωσή μας και την αναγνώριση περιοχών. Ανιχνεύουμε περιοχές, μετρώντας τις θετικές ή αρνητικές ενέργειες, ελέγχουμε για τις λεγόμενες πύλες, που είναι σαν ανεπαίσθητα όρια της πραγματικότητας που επικοινωνούν με αλλά σύμπαντα, ερευνούμε για “βαμπιριστικά” κτίρια, που σου ρουφάνε τη διάθεση όταν τα επισκέπτεσαι και την εγκλωβίζουν.
Πρέπει όμως να πιστεύεις σε κάτι για να συγκεντρωθείς στον πνευματικό σου στόχο. Αν κάνεις σωστά τις εργασίες σου όλα θα πάνε καλά, όποιο όνομα κι αν έχει ο θεός σου. Η πίστη είναι αυτό που έχει σημασία. Μας απασχολούν οι αστικές αντιθέσεις και τα κοινωνικοπολιτικά χαρακτηριστικά μιας περιοχής, διότι αλλάζουν τη διάθεση και τη σκέψη του κόσμου, οποίος με τη σειρά του αλλάζει τα σπίτια, τις γειτονιές, τις πόλεις του. Ακόμα κι αυτές οι ασκήσεις αυτοβελτίωσης περί θετικής έλξης και οραματισμού τι νομίζεις ότι είναι; Μία μορφή επίκλησης, μία νέα προσευχή που απευθύνεται σε έναν συμπαντικό μαγνήτη και συνήθως επιζητά την ευμάρεια στην πόλη».
Ο Νίκος επέμενε, στο τηλέφωνο πριν βρεθούμε, να συναντηθούμε στα όρια Εξάρχεια με Κολωνάκι. Δεν μπορούσα να μη ρωτήσω αν συνδέεται με κάτι αυτός ο περιορισμός που έθεσε.
«Κάθε μεγαλούπολη είναι πολυπρόσωπη, είναι διαδραστική, αλλάζει και δεν μπορείς να είσαι σίγουρος τι θα νιώσεις, τι θα συμβεί. Η Αθήνα μεγαλώνει συνεχώς, χάνεις τα όριά της ή τα “ενεργειακά της στέκια”. Το κέντρο είναι ένα σταθερό σημείο, παρόλο που βρίσκεται μονίμως σε μία υπερένταση, όσο κι αν πυκνώνουν οι άλλες περιοχές ή διευρύνονται. Εδώ, η πόλη νιώθει κυρίαρχη. Μιας και θα την αφορούσε η συζήτηση, προτίμησα να είμαι συμβολικός.
Παλιά, οι μάγοι χρησιμοποιούσαν τα στοιχεία από το περιβάλλον που ζούσαν, τη φύση. Σήμερα χρησιμοποιούμε το νέο μας περιβάλλον, τις πόλεις. Πιστεύουμε ότι όλα συνδέονται, για αυτό και μπορούμε να έλξουμε ή να ελκυόμαστε από καταστάσεις, ενώ η συγχρονικότητα είναι μεγάλος “δάσκαλός”. Επιλέγουμε συγκεκριμένες τοποθεσίες και ώρες ή χρησιμοποιούμε “καμουφλάζ”, ώστε να μην γινόμαστε αντιληπτοί. Η Αθήνα, όπως κι όλη η Ελλάδα, είναι ένας περιζήτητος μεταφυσικός σταθμός, έχει σημαντικά ενεργειακά σημεία, ενώ η μεγάλη μας ηλιοφάνεια είναι η πιο εξαγνιστική δύναμη αναζωογονώντας και φορτίζονταν ξανά τον τόπο».
Οι κίνδυνοι της αστικής μαγείας
«Βασικός κανόνας είναι η προστασία των σκοπών/έργων σου, οπότε πρέπει να γνωρίζεις καλά τις ικανότητες της περιοχής και τις δικές σου, τις ενέργειες στα κτίρια, τους παράξενους κορμούς δέντρων, τα αστικά σύμβολα όπως τα graffiti και πρέπει να είσαι το σωστό άτομο στη σωστή στιγμή. Κυριολεκτικά. Διαφορετικά, όχι απλά δεν θα πετύχεις τον σκοπό σου αλλά μπορεί να έχεις σοβαρό πρόβλημα, διότι ίσως βρίσκεται ταυτόχρονα, εκεί, κάποιος που έχει αντίθετο σκοπό και να μπλέξεις σε μάχη».
Τι σηματοδοτεί κάθε περιοχή της Αθήνας
Φθάνοντας στο τέλος του καφέ μας και σκεπτόμενη να παραγγείλω ουίσκι, μιας και με όλα τα παραπάνω η κουβέντα το «σήκωνε», μου λέει πως θέλει να μου δείξει κάτι. Έβγαλε από τη μεγάλη του τσάντα ένα χάρτινο ρολό κι ένα πράσινο σεντούκι από κάποιο είδος πετρώματος. Μου δίνει λίγο χρόνο να το παρατηρήσω, σαν να ήθελε να εντυπωσιαστώ, ενώ παράλληλα ανοίγει το κουτί του για να βγάλει ένα στιλό διακοσμημένο με λίθους κι ένα περίτεχνο σύμβολο.
Ήταν ένας χάρτης της Βόρειας Αθήνας, σχεδιασμένος με λεπτομέρειες κι είχε χρωματίσει ορισμένες περιοχές. Σε κάποιες άλλες είχε σχεδιασμένα πλανητικά σύμβολα και κωδικοποιημένες σημειώσεις δίπλα τους. «Αυτό είναι ένα δείγμα σχετικά με το πώς κατηγοριοποιώ τις περιοχές μου σε σχέση με τους στόχους μου. Επιλέγω περιοχές που έχουν “βιώσει” ένα έντονο γεγονός, βρίσκω ποιές είναι οι μυστικιστικές τους ερμηνείες και ερευνώ το μέγεθος της χρησιμότητας τους. Αν κάπου έχουν συμβεί φόνοι ή ειδεχθή εγκλήματα, εκεί ευνοεί τους κακόβουλους σκοπούς. Οι περιοχές που κατοικούν πλούσιοι χρησιμεύουν για την ανάπτυξη του οικονομικού τομέα. Για θεραπευτικούς και εξαγνιστικούς λόγους πηγαίνουν στον Υμηττό και σε θαλάσσιες περιοχές. Για ερωτικές εργασίες επιλέγουν μέρη διασκέδασης, το κέντρο αλλά και τον Διόνυσο. Έχω ειδικά αντικείμενα που είναι μόνο για τελετές».
Κάπου εδώ «προσγείωσα» την κουβέντα σε πιο υλικά πράγματα και ρώτησα αν προσφέρει αυτές τις υπηρεσίες σε τρίτους επί πληρωμή και, αν για να μυηθεί ή να χρησιμοποιεί τα «εξειδικευμένα» αντικείμενα ο ενδιαφερόμενος, πρέπει να πληρώσει, πόσα και που. Ενοχλήθηκε από την ερώτηση και αισθάνθηκα ότι έβαλε φρένο σε άλλα πράγματα που ήθελε να μου δείξει από το σεντούκι του. «Η μύηση σ’ όλο αυτό δεν είναι εύκολη υπόθεση. Χρειάζεται σεβασμός, συνέπεια, εχεμύθεια, πνευματική πειθαρχία και να γνωρίσεις κάποιον ή κάποιους που ήδη ασχολούνται. Όλα αυτά δεν κοστολογούνται. Μπορεί να βοηθήσω δικούς μου ανθρώπους, με συμβολικό ποσό, εξαιτίας του ότι υπάρχει κανόνας ισορροπίας στις συναλλαγές, αλλά δεν το εκμεταλλεύομαι. Το οικονομικό δεν είναι ποτέ ζήτημα για το αν θα εξελιχθείς μέσα σ΄ όλο αυτό, αλλά σίγουρα μέχρι να αποκτήσεις την ανώτερη γνώση, καλό είναι να αγοράσεις βιβλία και κάποια συμβολικά εργαλεία. Βέβαια, όλα αυτά αν θες να ανήκεις στους “καλούς”. Αν θες να είσαι από την άλλη πλευρά όλα είναι πιο εύκολα, με σοβαρό αντάλλαγμα πάντα».
Είναι εντυπωσιακό τι μπορεί να συμβαίνει στην πόλη, όταν εμείς πηγαίνουμε για καφέ, για φαγητό ή κάνουμε μία ξέγνοιαστη βόλτα. Για τους αστυ-μάγους η πραγματικότητα μοιάζει με καλογραμμένο σενάριο, εμπνευσμένο απο τον βίο του Κορνήλιου Αγρίππα, με σκηνοθετικούς συμβολισμούς του Alex Jodorowsky και με την psycho αισθητική του Tarantino.
