Αν ρωτήσετε κάποιον να σας πει ποιος είναι, αμέσως θα σας πει πού ζει, τι κάνει, πώς τον βλέπουν οι άλλοι, όπως επίσης και πώς βλέπει αυτός τον εαυτό του.
Κατόπιν θα συνεχίσει για να σας περιγράψει τα λεπτομερή σχέδια που κάνει με στόχο να βελτιώσει τελικά όλα αυτά για τα οποία σας μίλησε.
Το άτομο αυτό κάνει το ίδιο λάθος που κάνουμε όλοι όταν πρέπει να απαντήσουμε σ' αυτό το ερώτημα ζωής: "Ποιος είμαι;". Αναζητά τον εαυτό του σε λάθος μέρη. Προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει τον εαυτό του μέσα στα μάτια της οικογένειας, των φίλων, των εραστών, μέσα στα επιτεύγματά του, μέσα στις επιτυχίες ή τα χόμπι ή στις παραδοσιακές θρησκευτικές πεποιθήσεις ή πνευματικές αρχές.
Και όταν όλοι αυτοί οι δρόμοι αποτύχουν να τον οδηγήσουν στον ασφαλή και βέβαιο εαυτό -που ποτέ δεν μπορούν να το κάνουν ούτως ή άλλως-, τότε λανθασμένα αναζητά τον εαυτό του στα αισθήματα φόβου, απόγνωσης, άγχους και ήττας, που δεν είναι άλλα από τα συναισθήματα αυτοβασανισμού. Σίγουρα δεν πρόκειται για έναν αξιοθαύμαστο εαυτό. Επειδή όμως η απόγνωση δεν είναι ικανή να κάνει τη διάκριση, ακόμα και μια ταυτότητα που απεχθανόμαστε θεωρείται καλύτερη από την παντελή έλλειψη ταυτότητας. Αυτό το είδος αυτοεγκατάλειψης έχει δύο επιπτώσεις.
Πρώτον, γεμίζει τον κενό χώρο που δημιουργείται όταν κάποιος δεν βρίσκει τον εαυτό του στις συνηθισμένες του ιδέες, ή όταν η ζωή δεν επιβεβαιώνει την εικόνα που έχει για τον εαυτό του. Καθώς ψάχνει απεγνωσμένα να βρει τον εαυτό του, αποδέχεται οτιδήποτε θα μπορούσε να γεμίσει αυτό το κενό.
Δεύτερον, η απέχθεια για τον εαυτό του είναι τόσο μεγάλη εκείνη τη στιγμή, που του παρέχει ένα δυναμικό κίνητρο για να απομακρυνθεί από αυτό τον ανεπιθύμητο δυστυχή εαυτό. Το εφιαλτικό είναι ότι νομίζει μόνο πως έχει ξεφύγει από αυτόν το βουτηγμένο στην οδύνη εαυτό, επειδή κατά την αναζήτηση του εαυτού του επιστρέφει πάντα στους ίδιους τόπους και στα ίδια πρόσωπα. Και αφού τίποτα δεν έχει αλλάξει πραγματικά, θα πρέπει να ξαναδημιουργεί αυτό το οδυνηρό πρότυπο ξανά και ξανά. Αυτό όμως δεν είναι ζωή.
Αυτό που πραγματικά είστε, ο Αληθινός Αυθεντικός Εαυτός σας, δεν αποτελεί δικό σας δημιούργημα. Μπορείτε να θεωρείτε τον εαυτό σας έναν εαυτό αμφιβολίας και φόβου, αλλά η οποιαδήποτε παρόμοια πεποίθηση δεν οδηγεί πραγματικά τον εαυτό στην ασφάλεια ή στην αληθινή ευτυχία. Σταματήστε να ανησυχείτε γι' αυτό που πιστεύετε ότι θα έπρεπε να είστε και αρχίστε να είστε αυτός που είστε.
Πώς; Σταματήστε να λέτε στον εαυτό σας ποιος θα έπρεπε να είστε και προσπαθήστε να ακούσετε μια εντελώς νέα φωνή, που σιωπηλά σας καλεί. Αφήστε τη να σας δείξει πού θα βρείτε τον εαυτό σας.
*Από το βιβλίο
"Το μυστικό να μην κολλάς",
Guy Finley, Εκδ. Αλκυών
