Οι άνθρωποι που αγαπάνε τη ζωή τους έχουν μία αποστολή: να ζήσουν τη ζωή τους με τον πιο «πλούσιο», ποιοτικό, θετικό τρόπο, ώστε η κάθε μέρα να είναι όμορφη, γεμάτη και να συμβάλει στην προσωπική τους ανάπτυξη και ευεξία.
1. Δημιουργούν υγιείς σχέσεις: με θετικούς ανθρώπους και υγιή όρια
Οι άνθρωποι που αγαπούν τη ζωή τους ξεκινάνε από μία βασική παραδοχή: οι σχέσεις είναι σημαντικές για την προσωπική ευτυχία και ανάπτυξη του καθενός. Πρέπει όμως να είναι θετικές σχέσεις, που εμπλουτίζουν τη ζωή και τον ψυχικό μας κόσμο. Οι άνθρωποι που αγαπάνε τη ζωή τους όχι απλώς διαλέγουν θετικούς ανθρώπους γύρω τους, αλλά και ενεργητικά βγάζουν απ’ έξω τα αρνητικά άτομα, ακόμα και αν είναι συγγενείς τους. Οι άνθρωποι που αγαπάνε τη ζωή τους βάζουν όρια στους άλλους, και ξέρουν ότι δεν πρέπει διαρκώς να υποκύπτουν στις πιέσεις ή τις προσταγές των άλλων για να διατηρούν τις σχέσεις τους ή την καλή γνώμη που οι άλλοι έχουν για αυτούς. Τέλος, ξέρουν να λένε «όχι» και να υπερασπίζονται τη γνώμη τους. Με αυτό τον τρόπο οι άνθρωποι που αγαπάνε τη ζωή τους είναι ξεκάθαροι, δεν αμφιβάλλουν, δε φοβούνται, δεν καταπιέζονται και ορίζουν τον εαυτό τους, την ποιότητα των σχέσεών τους και την ποιότητα της ζωής τους.
2. Συνειδητοποιούν ότι έχουν πολλούς ρόλους
Οι άνθρωποι που αγαπάνε τη ζωή τους συνειδητοποιούν ότι έχουν πολλούς διαφορετικούς ρόλους, οι οποίο μπορεί και να είναι αντικρουόμενοι, να χρειάζονται διαφορετικές ικανότητες και διαφορετικά στοιχεία της προσωπικότητάς τους. Αυτή η συνειδητοποίηση ανοίγει μια μεγάλη πόρτα κατανόησης στους ανθρώπους που αγαπάνε τη ζωή τους: τους επιτρέπει να μην φοβούνται την αλλαγή, να μην είναι στατικοί, να προσπαθούν να βελτιώνονται κάθε μέρα, να αποδέχονται τον εαυτό τους και να καλλιεργούν τις ικανότητες και τις δεξιότητές τους και να παίρνουν χαρά από τον κάθε ρόλο. Οι πολλαπλοί αυτοί ρόλοι μπορεί να είναι «μητέρα, κόρη, εργαζόμενη, φίλη, συνάδελφος, συγγραφέας, αναγνώστρια, ταξιδιώτισσα, πολίτης…» κλπ. Κάθε ρόλος ανοίγει νέες προοπτικές, είναι μία πρό(σ)κληση για κάτι νέο, για μια μικρή δημιουργία, για αυτοβελτίωση. Η πολλαπλότητα των ρόλων ενέχει μια διαρκή αλλαγή, και οι αλλαγές είναι το αντίδοτο στις τύψεις, τους φόβους, την αδράνεια, τη θλίψη.
3. Αναγνωρίζουν και διαχωρίζουν το σημαντικό από το ασήμαντο
Οι άνθρωποι που αγαπάνε τη ζωή τους πολύ γρήγορα αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να επενδύουν το χρόνο και την ενέργειά τους στα σημαντικά πράγματα, πρόσωπα, καταστάσεις και απλώς να αφήνουν απ’ έξω οτιδήποτε ασήμαντο. Όσο απλό ακούγεται αυτό στη θεωρία, τόσο δύσκολο είναι στην πράξη. Ωστόσο, αποτελεί ένα από τα κλειδιά της καλής ζωής: να μπορεί κανείς να αντιληφθεί τι είναι σημαντικό για τον ίδιο, όχι για τους άλλους, και να αφιερώσει χρόνο και ενέργεια σε αυτό. Μπορεί να είναι η οικογένεια, η εργασία του, το χόμπι του, κάτι μικρό ή κάτι μεγάλο, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να μπορεί κανείς να στρέψει την προσοχή του σε αυτό το σημαντικό πράγμα και να επενδύσει σε αυτό εδώ-και-τώρα, να μην το αναβάλει για αργότερα. Όταν κανείς βάζει σημαντικά για τον ίδιο πρόσωπα και πράγματα στη ζωή του, γίνεται πιο ήρεμος, πιο χαρούμενος, πιο ευχαριστημένος.
4. Βάζουν τους κανόνες και τις προτεραιότητες στη ζωή τους μόνοι τους
Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι που αγαπάνε τη ζωή τους δεν είναι ετερόφωτοι, δεν περιμένουν από κάποιους άλλους να τους πούνε τι πρέπει να κάνουν, πώς να το κάνουν τι είναι το σωστό ή τι είναι το καλό. Όταν οι άνθρωποι ζητάνε συμβουλές και αρχίζουν να τις υιοθετούν στα τυφλά, είτε τις πιστεύουν είτε όχι, το πιθανότερο είναι ότι δε θα πετύχουν, επειδή δεν έχουν προσωπικό στόχο και προσωπική ανάμιξη σε αυτό που κάνουν. Οι άνθρωποι που αγαπάνε τη ζωή τους καθορίζουν τι είναι σημαντικό για τους ίδιους και προσηλώνονται σε αυτό, ακολουθούν αυτή την κατεύθυνση που δίνει νόημα και χαρά στη ζωή τους.
5. Αναγνωρίζουν ότι οι μικρές χαρές είναι σημαντικές
Οι άνθρωποι που αγαπάνε τη ζωή τους δεν περιμένουν να τους έρθει μία μεγάλη χαρά (γάμος, γέννηση παιδιού, προαγωγή, επαγγελματική επιτυχία, χρήματα, κλπ) για να αισθανθούν ευτυχισμένοι. Γνωρίζουν ότι η ευτυχία και η χαρά βρίσκονται στα μικρά καθημερινά πράγματα, τα οποία δρουν προσθετικά και στο τέλος της ημέρας κάνουν τον άνθρωπο να πει «σήμερα ήταν μια καλή ημέρα, νιώθω όμορφα». Έτσι, οι άνθρωποι που αγαπάνε τη ζωή τους φροντίζουν να βάζουν στην καθημερινότητά τους πράγματα που τους ευχαριστούν, να ασχολούνται με όσα τους δίνουν χαρά και να τα προγραμματίζουν, ώστε να είναι μέρος της ζωής τους. Παράλληλα, ξέρουν ότι δεν πρέπει να αφήνουν μικρά, ασήμαντα αρνητικά πράγματα να τους χαλάνε την καλή διάθεση, και μαθαίνουν να τα προσπερνούν για να επικεντρωθούν στα θετικά.
6. Δίνουν νόημα στη ζωή τους
Οι άνθρωποι που αγαπάνε τη ζωή τους δε περνάνε την κάθε τους μέρα στον αυτόματο πιλότο, κάνοντας όσα πρέπει και γυρίζοντας γύρω-γύρω στο προσωπικό τους μαγγανοπήγαδο, τυφλοί στα όσα υπάρχουν στη ζωή τους. Οι άνθρωποι που αγαπάνε τη ζωή τους δίνουν το προσωπικό νόημα στη ζωή τους και φροντίζουν οι πράξεις τους να συμβαδίζουν με το νόημα που θέλουν να δώσουν στη ζωή τους. Παρόλο που πρόκειται για μια απλή αλήθεια, για πολλούς είναι δύσκολο να εφαρμόσουν κάτι τέτοιο, επειδή δεν έχουν συνειδητοποιήσει τη σύνδεση ανάμεσα στο προσωπικό νόημα και τις πράξεις τους. Ένα παράδειγμα είναι οι άνθρωποι που επιθυμούν να έχουν φίλους (ένα σημαντικό νόημα της ζωής τους είναι η φιλία), αλλά δεν αφιερώνουν χρόνο στους φίλους, δεν ξέρουν να τους ακούνε, τσακώνονται, κλπ (οι πράξεις τους δε συμβαδίζουν με το νόημα). Όταν ευθυγραμμίσει κανείς το νόημα της ζωής του με τις πράξεις του, τότε αγαπάει τη ζωή του.
7. Επικεντρώνονται στο παρόν και το μέλλον και δεν αναμηρυκάζουν το παρελθόν
Οι άνθρωποι που αγαπάνε τη ζωή τους δεν κολλάνε στο παρελθόν τους, δε ζουν στη σκιά του τι έγινε και τους στεναχώρησε, τους θύμωσε, τους αδίκησε, στο παρελθόν. Αναγνωρίζουν την επίδραση και τις επιρροές που είχε η πατρική τους οικογένεια ή κάποιο άλλο πρόσωπο στη ζωή τους, αλλά δεν κολλάνε σε αυτές τις σκέψεις και δεν αναλώνονται στο να σκέφτονται «γιατί έγιναν έτσι τα πράγματα..» και «τι θα είχε γίνει αν..». Οι άνθρωποι που αγαπάνε τη ζωή τους παίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους και επικεντρώνονται στο να αλλάξουν όσα μπορούν, ενώ αποδέχονται και αφήνουν πίσω τους όσα δεν αλλάζουν. Οι άνθρωποι αυτοί δε τελματώνουν σε αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα, γιατί ξέρουν ότι αυτό δεν θα τους οδηγήσει πουθενά. Προσηλώνοντας την προσοχή τους στο παρόν, φτιάχνουν τη ζωή τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, με βάση τις δικές τους προδιαγραφές και επιθυμίες.
8. Βάζουν στόχους και κάνουν προσωπικές επιλογές
Οι άνθρωποι που αγαπάνε τη ζωή τους βάζουν στόχους και κάνουν τις επιλογές τους, γνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι δεν θα πρέπει πρώτα να δούνε τα αποτελέσματα ώστε στη συνέχεια να είναι ικανοποιημένοι. Οι άνθρωποι που αγαπάνε τη ζωή τους επενδύουν στην πορεία και δίνουν αξία στη διαδικασία, στη διαδρομή για την προσωπική τους Ιθάκη. Επίσης γνωρίζουν ότι η κάθε επιλογή έχει ένα τίμημα: για κάθε τι που διαλέγουμε, υπάρχει κάτι άλλο το οποίο δεν επιλέξαμε, και δεν γνωρίζουμε εκ των προτέρων αν αυτό το κάτι άλλο θα ήταν καλύτερο. Οι άνθρωποι που αγαπάνε τη ζωή τους δε μετανιώνουν, δε νιώθουν τύψεις όλη την ώρα και δεν κατηγορούν τον εαυτό τους για κάθε μικρό ή μεγάλο λάθος. Αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, προσπαθούν να μάθουν από τα λάθη τους και να διορθώσουν τα πράγματα, αλλά δεν είναι ανελέητοι με τον εαυτό τους και τις επιλογές τους, επειδή γνωρίζουν ότι αυτό είναι μονόδρομος και δεν θα τους οδηγήσει κάπου.
9. Νιώθουν ευγνωμοσύνη για τα προτερήματά τους και τη ζωή τους
Οι άνθρωποι που αγαπάνε τη ζωή τους ξέρουν ποια είναι τα προτερήματά τους και τα αξιοποιούν. Δεν αυτομαστιγώνονται για τα όποια ελαττώματά τους ή λανθασμένες επιλογές τους, αλλά συνειδητά επικεντρώνονται στα θετικά τους στοιχεία και προσπαθούν να τα αξιοποιούν σε καθημερινή βάση. Οι άνθρωποι που αγαπάνε τη ζωή τους αξιολογούν θετικά και αναγνωρίζουν τα όσα καλά έχουν στη ζωή τους και δε κινούνται με ζήλεια και πίκρα για όσα δεν έχουν. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν προσπαθούν για το καλύτερο. Ίσα-ίσα, οι άνθρωποι που αγαπάνε τη ζωή τους ξεκινούν από μία βάση ευγνωμοσύνης και αυτοεκτίμησης και στη συνέχεια προσπαθούν να βελτιώσουν τον εαυτό τους και την ποιότητα της ζωής τους, πάντα σε ένα θετικό πλαίσιο αναγνώρισης ότι η ζωή τους είναι «πλούσια», όμορφη και θετική.
Λίζα Βάρβογλη ψυχολόγος και συγγραφέας
