Πήγε ένας μοναχός σ΄ένα κελί που ήταν καθαρό,
περιποιημένο, αρχοντικό και επίσημο.
Είπε: όπως είναι η καρδιά του γέροντος
έτσι είναι και το κελί του.
Πήγε μετά σ’ ένα άλλο που ήταν ακατάστατο,
αραχνιασμένο και άνω – κάτω.
Είπε: Ο γέροντας είναι καλός
ασχολείται συνέχεια με τα πνευματικά
και δεν έχει καθόλου καιρό για τα υλικά.
Ήταν αγαθός ο μοναχός αυτός και τα έβλεπε όλα όμορφα.
Ό,τι είσαι, αυτό βλέπεις, ό,τι ζητάς, αυτό βρίσκεις.
† μοναχός Μωυσής
