Πολύποδες και εκκολπώματα παχέος εντέρου

Πολύποδες:

Οι συχνότεροι καλοήθεις όγκοι του εντέρου είναι οι αδενωματώδεις πολύποδες. Πρόκειται για μικρά συνήθως κρεμαστά μορφώματα σαν κρεατοελιές που βρίσκονται μέσα στο παχύ έντερο προκαλώντας από κανένα ενόχλημα μέχρι πολλά.

Μπορεί να προκαλούν λίγο πόνο, φουσκώματα, μικρές ή μεγαλύτερες αιμορραγίες και σπάνια (~10%) να εξαλλαγούν σε καρκινώματα. Οι λαχνωτοί πολύποδες είναι οι μεγαλύτεροι σε μέγεθος και με πολύ υψηλή πιθανότητα κακοήθειας (50%).

Σε κάθε περίπτωση επιβάλλεται να γίνεται κολονοσκόπηση, ριζική ενδοσκοπική αφαίρεση των πολυπόδων και ιστολογική τους εξέταση.

Επί ευρήματος κακοήθειας, καθώς και εξαρχής στους λαχνωτούς πολύποδες πρέπει να γίνεται ανοιχτή εγχείρηση (κολεκτομή). Η οικογενής πολυποδίαση είναι κληρονομική νόσος όπου υπάρχουν εκατοντάδες

πολύποδες στο έντερο και άρα η πιθανότητα αναπτύξεως καρκίνου είναι 100%. Απαιτείται αφαίρεση όλου του παχέος εντέρου το συντομότερο.

Εκκολπώματα:

Τα εκκολπώματα είναι συνηθισμένη καλοήθης πάθηση που η συχνότητά της αυξάνεται με την ηλικία. Είναι μικρές σακκοειδείς διευρύνσεις (σαν μικρές φούσκες) που εξέχουν προς το έξω μέρος του εντέρου, επικοινωνώντας μέσω μιας μικρής οπής με τον αυλό του.

Δεν γίνονται καρκίνος και η ανεύρεσή τους σε μια κολονοσκόπηση δεν απαιτεί εγχείρηση. Προκαλούν όμως ενίοτε κάποιες επιπλοκές και τότε μπορεί να φθάσουν επειγόντως και στο χειρουργείο. Μόνο 1 στους 200 ανθρώπους με εκκολπώματα θα χρειασθεί χειρουργική επέμβαση.

Επιπλοκές είναι : Η οξεία φλεγμονή (εκκολπωματίτιδα) που εκδηλώνεται με πυρετό και κοιλιακό πόνο συχνότερα στην αριστερή μεριά της κοιλιάς, η αιμορραγία του εκκολπώματος που συχνά είναι πολύ μεγάλη και η διάτρηση (ρήξη) του εκκολπώματος (φωτογραφία) που απαιτεί άμεση χειρουργική επέμβαση, γιατί οδηγεί ταχύτατα σε περιτονίτιδα. Στην περίπτωση αυτή, επειδή η κοιλία είναι γεμάτη κόπρανα και πύον, δεν μπορεί να γίνει άμεση αποκατάσταση της συνεχείας του εντέρου (αναστόμωση).

Γίνεται υποχρεωτικά κολοστομία προσωρινή όμως.