Στη σημερινή εποχή, οι περισσότεροι άνθρωποι κρίνουν πολύ εύκολα, ενώ δύσκολα πια μπαίνουν στη διαδικασία να ακούν με σκοπό να προσπαθήσουν να καταλάβουν τον συνομιλητή τους.
Η αρνητική κριτική αντικατέστησε τη συμπόνια και τη συμπαράσταση. Δεν ακούμε πλέον για να δώσουμε συμβουλές αλλά για να τονίσουμε στον συνομιλητή μας τα λάθη του και τις συνέπειες αυτών.
Αλήθεια, έχεις προσπαθήσει ποτέ να εμψυχώσεις τους ανθρώπους αντί να τους κρίνεις; Δοκίμασέ το και θα δεις πόσο πιο αποτελεσματικό μπορεί να είναι. Κανείς δεν είναι αλάνθαστος.
Όλοι κάνουμε λάθη, όχι μία αλλά πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Αυτό που έχει σημασία είναι να μαθαίνουμε από τα λάθη μας, να μην τα επαναλάβουμε ξανά και να προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.
Αν μας ασκούν συνέχεια κριτική, και κυρίως αρνητική, αυτόματα η αυτοεκτίμησή μας μειώνεται με αποτέλεσμα να πιστεύουμε ότι τίποτα δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε σωστά στη ζωή μας και συνεχώς θα πέφτουμε σε σφάλματα.
Αυτό θα έχει ως συνέπεια να μην προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι από τη στιγμή που πιστεύουμε πως από τη φύση μας είμαστε καταδικασμένοι να κάνουμε λάθη.
Σταμάτα λοιπόν να εστιάζεις στα λάθη των άλλων και να τους ασκείς κριτική. Με τον τρόπο αυτό δεν τους βοηθάς.
Εμψύχωσέ τους, τονίζοντάς τους ότι μπορούν να κάνουν το σωστό και πως είναι ανθρώπινο να κάνουν λάθη όπως κι όλοι μας κάνουμε άλλωστε.
Δείξε τους ότι πιστεύεις σε αυτούς και πως μπορούν να πετύχουν πολλά πράγματα αν πιστέψουν στον εαυτό και στις ικανότητές τους.
Και να θυμάσαι πάντα πως αν πιστέψουμε όλοι στον εαυτό μας, μπορούμε να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά. Πώς θα γίνει αυτό;
Έχοντας δίπλα μας ανθρώπους, τους λεγόμενους συμμάχους μας, που μας εμψυχώνουν γιατί πιστεύουν σε εμάς και μας παρακινούν να καταφέρουμε αυτό που εμείς οι ίδιοι δεν πιστεύουμε ότι μπορούμε.
