Ας γνωρίσουμε το άγχος τον πανικό και την κατάθλιψη. Ας δούμε αν υπάρχουν και τι τα προκαλεί. Γνωρίζοντας κάτι αυτό αποδυναμώνεται γίνεται μικρό κι ασήμαντο απομυθοποιείται, αλλιώς μπορεί να φαντάζει στα μάτια μας ένα τέρας μυθικό με πολλά κεφάλια μάτια κι αυτιά.
Θα σας πω ότι αυτό που δημιουργεί στη τρίτη διάσταση στην οποία ζούμε είναι η σκέψη. Ναι η σκέψη αυτή είναι που ευθύνεται για κάθε καλό και κάθε κακό που εμφανίζεται στη ζωή μας. Το κάρμα απ’ την άλλη, που συσσωρεύεται σε όλες τις ζωές κι αυτό προκαλείται από σκέψεις λόγια πράξεις συνεπώς όταν μιλάμε για κάρμα μέσα του εμπεριέχεται κι η σκέψη.
Μια σκέψη είναι ικανή να προκαλέσει μια χιονοστιβάδα από σκέψεις οι οποίες πλάθουν εικόνες και μετά χρησιμοποιώντας τα ανάλογα συναισθήματα πλάθουν το τελικό αποτέλεσμα.
Πριν εκδηλωθεί ο πανικός στη ζωή μας έχουμε κάνει μια αρνητική σκέψη που πολλές φορές μοιάζει να πηγάζει απ’ τη λογική αλλά τις περισσότερες φορές δεν στέκει πουθενά. Δυστυχώς όμως άσχετα με το πόσο αληθινή είναι η όχι στη τέταρτη διάσταση υφίσταται, παίρνει μορφή και γίνεται ένα στοιχειό το οποίο γυρεύει να ικανοποιήσει την αιτία που το δημιούργησε. Συνεχώς και αιωνίως μέχρις ότου φέρει σε πέρας την αποστολή του θα δημιουργεί τις καταστάσεις και τα φαινόμενα χρησιμοποιώντας τους κατάλληλους ανθρώπους κι όλα τα συμβάντα ώστε να τα καταφέρει.
Βιώνουμε έτσι στη πορεία μέσα στη καθημερινότητα μας όλους εκείνους τους φόβους που φανταστήκαμε.
«Συνέβη αυτό που φοβόμουν» είναι μια προσφιλής έκφραση αλλά ποτέ δε συνειδητοποιούμε ότι μπορεί να συμβεί κι αυτό με το οποίο θα χαιρόμαστε. «Καλύτερα να μη μιλούσα» ΄άλλη μια έκφραση που ξεστομίζουμε όταν επαληθευτεί το κακό που είχαμε προβλέψει. Αλλά επίσης σπάνια επικαλούμαστε να προβλέψουμε κάτι καλό.
Μια σκέψη αρνητική μια σκέψη φόβου θα γίνει ένα κουβάρι από σκέψεις που θα απλωθεί σαν ιστός πάνω μας και θα γυρεύει να μας πνίξει.
Ύστερα απ’ τον πανικό που θα βρει το δημιούργημα του για να πιαστεί και να επαληθευτεί θα ακολουθήσει το άγχος που καμιά φορά μπορεί και να προπορεύεται. Άθλιοι συνοδοιπόροι κι οι δυο πορεύονται χέρι-χέρι κι άλλοτε σφιχταγκαλιασμένοι. Μιαρά πλάσματα αρνητικής σκέψης και νοσηρής φαντασίας απ’ το αόρατο εμφανίζονται στο ορατό. Ανύπαρκτα πράγματα που μέσα από αρνητικά φαινόμενα, άσχημες καταστάσεις κι επικίνδυνους ανθρώπους θα γίνουν υπαρκτά.
Εν συνεχεία αποκαμωμένοι απ’ τις κακουχίες ανήμποροι να αντισταθείτε, χωρίς δείγμα σθένους δίχως ρανίδα θάρρους θα καταλήξετε καταθλιπτικοί. Γιατί όλα αυτά γιατί; Έλλειψη αυτοεκτίμησης κι αυτοπεποίθησης άνθρωποι με χαμένη τη πυξίδα που δείχνει το δρόμο προς την ευτυχία αφήνεστε σε αυθεντίες που σας ποτίζουν ψυχοφάρμακα για να γιγαντωθεί το τέρας της ανθρώπινης εκμετάλλευσης.
Εκχωρείτε τη θεϊκή σας δύναμη και την ελεύθερη βούληση σας άνετα και γίνεστε άβουλα όργανα σε κινδυνολογίες τρίτων που επιζητούν τη δύναμη της συλλογικής σκέψης αδιαφορώντας για το ατομικό ή κοινωνικό κακό.
Τίποτε δεν έχετε, είστε πλήρεις και γεροί από κάθε σκοπιά. Θεϊκά δημιουργήματα με αθάνατη ψυχή ζείτε προσωρινά κλεισμένοι μέσα σε φθαρτά σώματα για να συλλέξετε εμπειρίες και να γίνετε ακτίνες φωτός πριν επιστρέψετε στην ουράνια πατρίδα.
Ανασηκώστε το ανάστημα και ατενίστε με αισιοδοξία αυτό το πανηγύρι της ζωής που το πήρατε σοβαρά και κλειστήκατε στο γήινο ρόλο σας. Όλα είναι μια παράσταση κι εσείς το μετατρέψατε σε αρχαία τραγωδία.
Αναζητήστε τη πυξίδα που δείχνει στο φως και την αγάπη γιατί και η ευτυχία βασιλεύει εκεί. Πιάστε στιβαρά το τιμόνι και στρίψτε το προς τα εκεί τώρα, ποτέ δεν είναι αργά!
Άγχος, πανικός, κατάθλιψη είναι δημιουργήματα του νου κι όχι της καρδιάς. Επιλέξτε να σκέφτεστε με τη καρδιά που πάντα γνωρίζει.
Αιχμές και Απόψεις
Σμιξιώτης Κωνσταντίνος
