Άσπα, σου γράφω αυτό το γράμμα για να το διαβάσεις τώρα που μεγάλωσες. Το ξέρεις ότι παλέψαμε πολύ για να γίνεις ένα άτομο με ισχυρή επίγνωση του εαυτού και των ορίων σου. Και ότι κανένας από την οικογένειά σου δε σε αξιολόγησε ποτέ σαν κορίτσι-παρά σαν άτομο, χωρίς αναφορά στο φύλο σου. Επειδή λοιπόν έτσι σε μεγαλώσαμε, θέλω να σου πω κάποια πράγματα.
• Καμία θέση δίπλα ή πουθενά κοντά σου δεν έχει ένας άντρας που όταν κοιμάσαι σκέφτεται πως θα σε εξαφανίσει-τόσο τρόμο του προκαλείς όταν αναπνέεις.
• Στον αγύριστο όποιος σε αντιμετωπίζει σαν ένα κομμάτι κρέας. Σε κάνει ρόμπα στους φίλους του. Σου φέρεται όπως στα κορίτσια που βλέπει στις τσόντες. Σε κάνει να αισθάνεσαι φτηνή.
• Αν ποτέ ένας άντρας σε κάνει να φοβηθείς με φωνές και νταηλίκια, στείλ’τον από κει που ήρθε– δε σε μεγαλώσαμε σε ένα σπίτι χωρίς φωνές και ξύλο για να σε ξεφτιλίζει κάθε ψευτόμαγκας.
• Φυσικά δεν είναι όλοι οι άντρες μισογύνηδες. Θα μάθεις ελπίζω να τους διακρίνεις. Μισογύνηδες και εν δυνάμει επικίνδυνοι είναι αυτοί που θα σε μειώσουν, θα σου φωνάξουν ή θα σηκώσουν χέρι πάνω σου και θα πουν μετά ότι φέρθηκαν «παντελονάτα». Που έχουν μεγαλώσει σα να είναι το κέντρο της γης, με ένα τεράστιο βαρβατομάτσο-«εγώ» και την τεστοστερόνη να ξεχειλίζει από τα μπατζάκια τους.
Θα αναρωτιέσαι γιατί στα λέω αυτά. Βλέπεις, τώρα που είναι επίκαιρα είσαι μικρή και δεν παίρνεις πρέφα. «Χάλασε η φάση» είπε ένα τσογλάνι, λες και δε σκότωσε -λες και έσκασε ένα λάστιχο ας πούμε ή- λες και έσπασε ένα πιάτο στον τοίχο.
Μακάρι να ήταν τόσο απλό, όμως δεν είναι. Τον τελευταίο καιρό βασανίζουν και σκοτώνουν όλο πιο συχνά γυναίκες και κορίτσια εξαιτίας του φύλου τους. Γυναικοκτονία το λένε. Μισογύνηδες το πράττουν.
Εμείς δυστυχώς δε μπορέσαμε να κάνουμε κάτι για να το αποτρέψουμε. Μπορούμε όμως να μην ξεχάσουμε. Και να φροντίσουμε ώστε εσύ και οι φίλες σου μεγαλώνοντας να είσαστε υποψιασμένες, να διακρίνετε έγκαιρα τα τοξικά σημάδια του μισογυνισμού και να τους γυρίζετε την πλάτη.
Να έχετε σεβασμό στον εαυτό σας, αγάπη και αλληλεγγύη για τις γυναίκες που βασανίζονται, που υποφέρουν, που δολοφονήθηκαν άδικα: τη Σούζαν. Την Ελένη. Την Καρολάιν. Την Γαρυφαλιά. Και πολλές άλλες.
Κοριτσάκι μου, να σέβεσαι τον εαυτό σου πάνω απ’ όλα.
Και να προσέχεις.
Love you, η μαμά.
