Στη ζωή, ό,τι κι αν έχεις γίνει και όπου κι αν βρίσκεσαι αυτή τη στιγμή, οφείλεται σε σένα και στις επιλογές που έχεις κάνει. Μερικές φορές βρίσκεσαι στην κορυφή της ζωής, ενώ μερικές φορές περνάς από μια πτώση. Μια τέτοια πτώση ονομάζεται συχνά ο πυθμένας της ζωής. Ο πάτος είναι αυτή η χειρότερη φάση στη ζωή που δυσκολεύει τη ζωή μας. Συμβαίνει όταν δεν το περιμένουμε και χτυπάει τόσο δυνατά που καταλήγει να κοστίζει τη ζωή σε ανθρώπους
Παίζεις ένα παιχνίδι, κάνεις λάθος και τώρα αν συνεχίσεις θα είναι πολύ δύσκολο, κάνεις restart και ξέρεις πώς να μην κάνεις το λάθος, ξέρεις πώς να κάνεις εύκολα τα πράγματα. Παίζεις ένα παιχνίδι ο ήρωας πεθαίνει αλλά με ένα restart είναι και πάλι εκεί έτοιμος να του δώσεις οδηγίες... Νομίζω το ότι δεν έχουμε το κουμπί restart είναι αυτό που κάνει την ζωή να μην είναι παιχνίδι, είναι αυτό που της δίνει μία διαφορετική γεύση άλλοτε πικρή και άλλοτε γλυκιά.
Σίγουρα όλοι μας αν μας έλεγαν ότι έχεις την ευκαιρία να κάνεις restart θα διορθώναμε πολλά, θα αποφεύγαμε πολλά λάθη, θα αρπάζαμε ευκαιρίες που χάσαμε και γενικά θα αλλάζαμε ότι λέγαμε ότι έχουμε μετανιώσει. Μήπως όμως μετά μετανιώναμε το restart ;
Σκεφτείτε το αν αλλάζατε τα λάθη σας, αυτά που σας πόνεσαν, τότε δεν θα ήσασταν ο ίδιος άνθρωπος. Δεν θα είχατε τον ίδιο τρόπο σκέψης αλλά ούτε και τον ίδιο χαρακτήρα, δεν θα εκτιμούσατε και πολλά στην ζωή, μπορεί και τίποτα. Το κουμπί της επανεκκίνησης θα μετέτρεπε την ζωή σε παιχνίδι. Θα μπορούσες να κάνεις ότι θες, να δοκιμάσεις όποια εμπειρία θες, χωρίς απαραιτήτως να υποστείς της συνέπειες.
Δεν θα μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε τους δειλούς από τους τολμηρούς, τους τυχερούς από τους άτυχους, τους νόμιμους από τους παράνομους, τους ''καλούς'' και τους ''κακούς'' , όλοι θα βρισκόμασταν στην ίδια μοίρα παίζοντας ένα παιχνίδι όπου κανείς δεν μπορεί να πάθει τίποτα. Ίσως ακούγεται σε κάποιους ωραίο αλλά έτσι θα χανόταν αυτή η ''γεύση'' που δίνει σημασία στη ζωή.
Το κουμπί της επανεκκίνησης υπάρχει απλά λίγοι δοκιμάζουν να το πατήσουν. Γιατί στην ζωή η επανεκκίνηση είναι πολύ δύσκολη. Πρέπει να ζητήσεις ειλικρινείς συγνώμες για τα λάθη σου, τα οποία θα σε κυνηγούν για πάντα, πρέπει να φύγεις από την βολή σου και να ξεκινήσεις αυτό το καινούργιο που θες παίρνοντας και το ρίσκο της αποτυχίας, γενικά ρισκάροντας να αλλάξει η ζωή σου με τρόπο που τελικά δεν ήθελες και τέλος και να το πατήσεις οι τύψεις σου, οι ενοχές σου και η μνήμη σου δεν θα σβηστεί. Το restart μας το πατάνε λίγοι γιατί θέλει ''κότσια'' , πρέπει να είσαι τολμηρός και έτοιμος να υποστείς τις συνέπειες, να μετανιώσεις ή να δικαιωθείς. Πόσοι θα παίρναμε αυτό το ρίσκο;
Η επανεκκίνηση που υπάρχει στους υπολογιστές μόνο για ένα πράγμα θα ήταν καλό να την είχαμε. Για να μπορούμε να δούμε όσους ανθρώπους χάθηκαν... Αλλά και πάλι η πικρή γεύση της ζωής θα χανόταν και ο θάνατος δεν θα είχε την σημασία που έχει τώρα...
