Άραγε τι προκαλεί τον φόβο και την απογοήτευση. Τις περισσότερες φορές ο φόβος είναι μόνο μια προβολή του νου. Για παράδειγμα, όταν ήμουν νέος και έμενα στην Ποτάλα, υπήρχε μια περιοχή πολύ σκοτεινή και κυκλοφορούσαν διάφορες φήμες για φαντάσματα. Κάθε φορά που περνούσα από εκεί ένιωθα κάπως περίεργα, αυτό όμως που ένιωθα δεν ήταν παρά μια προβολή του νου μου».
Καταλαβαίνετε ότι πρέπει να αναλύουμε τις αιτίες του φόβου μας.
Η σύγχυση είναι σε θέση να διαστρεβλώσει την εικόνα της πραγματικότητας και τις προθέσεις ενός ατόμου που έχουμε απέναντί μας.
Μπορεί η συμπεριφορά του και οι πράξεις του να είναι ουδέτερες, κι εμείς λόγω εκνευρισμού να τις εκλάβουμε διαφορετικά. Καλό είναι σε αυτές τις περιπτώσεις να αναρωτιόμαστε αν αυτό που μας συμβαίνει -όπως ο εκνευρισμός- οφείλεται σε πραγματική αιτία.
Γιατί άραγε κάποιος μας κατακρίνει ή και μας επιτίθεται;
Δεν γεννήθηκε κανείς εχθρός μας, αλλά κάτι του προκαλεί αυτή τη συμπεριφορά απέναντί μας. Οι λόγοι είναι πολλοί, όμως η στάση μας είναι καθοριστική και δεν πρέπει να την παραγνωρίζουμε. Ίσως να είναι κάτι που έγινε στο παρελθόν από εμάς. Αυτομάτως η παραδοχή της πιθανής δικής μας συμμετοχής μειώνει την ένταση του θυμού και της σύγχυσης. Τότε φαίνεται ότι η φύση του ανθρώπου τελικά είναι καλή, φιλεύσπλαχνη και δεν θέλει να μας βλάψει. Τα συναισθήματα των άλλων μπορεί να οφείλονται σε παρεξήγηση, παραπληροφόρηση, ή ακόμα και σε δικά τους αυτοκαταστροφικά συναισθήματα. Αν μας ενδιαφέρει ο πόνος των άλλων και σκεφτούμε τη δυστυχία που μπορεί να κουβαλά το άτομο το οποίο έχει χάσει τον έλεγχο και είναι πνιγμένο μέσα σε τόση αρνητικότητα, τότε, αντί για θυμό, θα νιώσουμε συμπόνια και ενδιαφέρον.
Το βιβλίο της χαράς
- Δαλάι Λάμα
-Ντέσμοντ Τούτου
-Douglas Abrams
via
