Ο μέσος έφηβος χρησιμοποιεί τη φράση: “Αυτό δεν είναι δίκαιο” 8,6 φορές τη μέρα.
Το να αναγνωρίζεις ότι η ζωή δεν είναι δίκαιη είναι μία επαναφορά στην πραγματικότητα.
Οι τυφώνες, τα τσουνάμι, οι κάθε λογής μάστιγες, οι σεισμοί και οι λιμοί δεν είναι δίκαιοι.
Ακόμη και η Γενετική δεν είναι δίκαιη.
Οι καλοί δεν κερδίζουν πάντοτε.
Δεν είναι δίκαιο να είναι κάποια παιδιά ψηλότερα από τα άλλα, ολοκληρώνουν την εφηβεία τους νωρίτερα ή να μπορούν να καταναλώνουν ολόκληρα κιλά παγωτού χωρίς να παίρνουν ούτε γραμμάριο.
Δεν είναι δίκαιο που η μέση, δευτεροκλασάτη κατά τη γνώμη μας, ατάλαντη διασημότητα της σόουμπιζ κερδίζει περισσότερα χρήματα από όλους μαζί τους καθηγητές μαθηματικών και φυσικοχημείας του σχολείου μας, και δεν είναι δίκαιο…
“Η ζωή δεν είναι δίκαιη“, παρατήρησε ο συγγραφέας Edward Abbey. “Kαι δεν είναι δίκαιο που η ζωή δεν είναι δίκαιη“.
Δε μπορούμε να ελέγξουμε την αδικία που επικρατεί στον κόσμο.
Αυτό το οποίο μπορούμε να ελέγξουμε είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιδρούμε σ’αυτήν.
Το πώς θα αντιδράσουμε είναι αυτό που θα καθορίσει τι είδους άνθρωπος θα γίνουμε.
“Μπορούν να στερήσουν από έναν άνθρωπο τα πάντα“, έγραψε ο επιζήσας από στρατόπεδο συγκέντρωσης Victor Frankl, “εκτός…από την έσχατη ανθρώπινη ελευθερία-να επιλέξει κάποιος τη στάση του απέναντι στις όποιες περιστάσεις, να επιλέξει τον δικό του δρόμο“.
Συνήθως, τα παράπονα σχετικά με την αδικία δεν έχουν καμία πραγματική σχέση με τη δικαιοσύνη, αλλά είναι απλώς μία αντίδραση στο γεγονός ότι ανακαλύπτετε πως πρέπει να αναλάβετε την ευθύνη για την ίδια σας τη ζωή· πως είστε υπεύθυνος για τις πράξεις σας· πως οι επιλογές σας έχουν συνέπειες· πως πρέπει να εργαστείτε για να κερδίσετε χρήματα· πως πρέπει να επιδιορθώσετε κάτι που σπάσατε· πως δεν θα έχετε την αμοιβή που άλλοι κέρδισαν με τον ιδρώτα τους την ώρα που εσείς παίζατε βιντεοπαιχνίδια. Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι αληθινά άδικο.
Δυστυχώς, με το να κρατάμε τα παιδιά φυλακισμένα σε μία πολύχρωμη σαπουνόφουσκα για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα της ζωής τους δεν τα προετοιμάζει πραγματικά για να τα βγάλουν πέρα με την αδικία.
Κάποιοι φίλοι θα σας εγκαταλείψουν, θα δείτε καλούς ανθρώπους να αρρωσταίνουν, διάσημους αθλητές να παθαίνουν ανεπανόρθωτες βλάβες στα γόνατα και κόπανους να κερδίζουν το λαχείο την ίδια στιγμή που ένας πολλά υποσχόμενος φυσικός, ακριβώς στο ξεκίνημα της σταδιοδρομίας του, καταβάλλεται από μία ανίατη ασθένεια που τον παραλύει και καταστρέφει κάθε δυνατότητά του για μία φυσιολογική ζωή.
Charles J. Sykes, 50 μαθήματα ζωής που δεν διδάσκονται τα παιδιά στα σχολεία, Εκδότης: Διόπτρα
via
