O Μποντιντάρμα ήταν ένας από τους πιο αξιαγάπητους ανθρώπους όταν επισκέφθηκε την Κίνα πριν από χίλια τετρακόσια χρόνια.
‘Έμεινε στην Κίνα επί εννέα χρόνια και μια ακολουθία μαζεύτηκε γύρω του.
Δεν ήταν, όμως, ο άνθρωπος που θα υπαγόταν σε κάποια θρησκεία.
Επίσημα βέβαια ήταν ένας Βουδιστής μοναχός και η Κίνα είχε ήδη μεταστραφεί στον Βουδισμό.
Χιλιάδες Βουδιστές μοναχοί είχαν φθάσει στην Κίνα πριν από τον Μποντιντάρμα, και όταν πληροφορήθηκαν ότι θα ερχόταν στην Κίνα χάρηκαν, επειδή τον θεωρούσαν ισάξιο με τον Βούδα.
Το όνομα του ήταν γνωστό εκεί πολύ πριν έρθει. Ακόμη και ο βασιλιάς της Κίνας ο μεγάλος Αυτοκράτορας Γου, πήγε να επισκεφθεί τον Μποντιντάρμα στα σύνορα της Κίνας με την Ινδία.
Ο Γου ήταν εκείνος που ευθυνόταν για τη μεταστροφή του συνόλου της Κίνας στον Βουδισμό, από τον Κομφούκιο στον Γκαουτάμα Βούδα.
Είχε θέσει όλες τις δυνάμεις και όλους τους θησαυρούς του στα χέρια των Βουδιστών μοναχών και θεωρείτο μεγάλος αυτοκράτορας.
Όταν συνάντησε τον Μποντιντάρμα είπε:
«Περίμενα για να σε δω. Είμαι γέρος και είμαι ευτυχής που ήλθες. Όλα αυτά τα χρόνια σε περίμενα. Επιτέλους θα σου κάνω κάποιες ερωτήσεις».
...και συνέχισε τον μονόλογο:
«Προσέφερα όλους τους θησαυρούς μου, τους στρατούς μου, τη γραφειοκρατία μου, όλα όσα είχα, για να προσηλυτίσω αυτήν την τεράστια χώρα στον Βουδισμό και οικοδόμησα χιλιάδες ναούς προς τιμήν του Βούδα».
Έχω οικοδομήσει έναν ναό στο εσωτερικό του οποίου υπάρχαν δέκα χιλιάδες αγάλματα του Βούδα.
‘Ένα ολόκληρο βουνό λαξεύτεικε προκειμένου να χτιστεί ο ναός αυτός.
Ρωτώ λοιπόν, αναμένοντας εναγωνίως την απάντησή σου:
«Ποια θα είναι η ανταμοιβή μου στον άλλο κόσμο;»
Οι εδώ μοναχοί μού λένε: «Έκανες τόσα πολλά για να υπηρετήσεις τον Γκαουτάμα Βούδα, που πιθανόν όταν φθάσεις στον άλλο κόσμο, αυτός ο ίδιος θα στέκεται εκεί για να σε προϋπαντήσει. Κέρδισες τέτοια χάρη, ώστε μια αιωνιότητα απολαύσεων σου ανήκει».
Ο Μποντιντάρμα του απάντησε:
«Όλα όσα έκανες δεν έχουν απολύτως κανένα νόημα.
Δεν έχεις καν ξεκινήσει το ταξίδι, δεν έχεις καν κάνει το πρώτο βήμα.
Θα καταλήξεις στην πιο βαθιά κόλαση, στο εγγυώμαι αυτό».
Ο Αυτοκράτορας Γου δεν μπορούσε να το πιστέψει αυτό που άκουσε και βιάστηκε να κάνει την δεύτερη ερώτηση:
«Έκανα τόσα πολλά, κι εσύ μου λες ότι θα καταλήξω στην πιο βαθιά κόλαση;»
Ο Μποντιντάρμα γέλασε και είπε:
«Ό,τι και αν έκανες, το έκανες από την απληστία σου, και καθετί που έχει ως κίνητρο την απληστία δεν μπορεί να σε καταστήσει Πνευματικό του Θεού.
Απαρνήθηκες, πράγματι, πάρα πολλά πλούτη.
Τα απαρνήθηκες, όμως, με το αζημείωτο. Παζάρεψες. Ήταν μια εμπορική συναλλαγή.
Κάνεις μια συναλλαγή με τον άλλο κόσμο. Τοποθετείς το ισοζύγιό σου από αυτόν τον κόσμο στον άλλον, μεταφέροντάς το εκεί.
Είσαι απατεώνας επειδή αυτός είναι ο παροδικός κόσμος• ίσως αύριο πεθάνεις, και αυτοί οι μοναχοί σού είπαν ότι ο άλλος κόσμος είναι ο αιώνιος.
Οπότε τί είναι αυτό που πραγματικά έκανες; Εγκατέλειψες τους παροδικούς θησαυρούς για να αγοράσεις τους αιώνιούς θησαυρούς, είναι πράγματι μια καλή συναλλαγή!
Ποιον θαρρείς ότι προσπαθείς να εξαπατήσεις;»
Όταν ο Μποντιντάρμα μίλησε στον Γου κατ’ αυτόν τον τρόπο μπροστά σε όλους τους μοναχούς και στους στρατηγούς και στους κατώτερους φεουδάρχες οι οποίοι είχαν έλθει μαζί με τον Γου και όλη την αυλή του, ο Γου εξοργίστηκε.
Κανείς στο παρελθόν δεν του είχε μιλήσει κατ’ αυτόν τον τρόπο.
Είπε λοιπόν στον Μποντιντάρμα:
«Είναι αυτός τρόπος για να μιλάει ένας πνετματικός άνθρωπος;»
Ο Μποντιντάρμα απήντησε: «Ναι, αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορεί να μιλήσει ένας όντως πνευματικός άνθρωπος.
Όλοι οι άλλοι τρόποι είναι οι τρόποι των απατεώνων ανθρώπων που προσπαθούν να σε εξαπατήσουν.
Αυτοί εδώ οι μοναχοί σε εξαπάτησαν. Σου υπόσχονταν διάφορα ανέφικτα πράγματα.
Δεν ξέρεις τίποτε για το τι συμβαίνει μετά θάνατον, ούτε αυτοί γνωρίζουν, προσποιούνται ότι ξέρουν».
Ο Γου τότε ρώτησε:
«Ποιος είσαι εσύ που μιλάς με τέτοια εξουσία;»
Για να πάρει την αποστομωτική απάντηση του Μποντιντάρμα:
«Δεν ξέρω. Αυτό είναι κάτι που δεν το γνωρίζω. Βυθίστηκα στο εσωτερικό μου, έφθασα μέχρι τον πυρήνα της ύπαρξής μου και εξήλθα το ίδιο αδαής, φτωχός και ταπεινός όπως και πριν. Δεν γνωρίζω». Αυτό, λοιπόν, το ονομάζω θάρρος.
Μια πραγματική θρησκεία θα πρέπει να είναι αρκετά ειλικρινής και ταπεινή ώστε να παραδεχθεί ότι λίγα μόνο πράγματα είναι γνωστά, και ότι κάτι θα παραμείνει για πάντα άγνωστο.
Αυτό το “κάτι ” είναι ο στόχος όλης της πνευματικής έρευνας.
Δεν μπορείς να το καταστήσεις αντικείμενο γνώσης, μπορείς όμως να το αισθανθείς, μπορείς να το νοιώσεις, μπορείς να λάβεις μια πρόγευσή του• αφού είναι υπαρκτό.
Το βιβλίο της κατανόησης
- Osho
