Ο Νώντας από μικρό παιδί ήθελε να σπουδάσει ιατρική. Σαν μαθητής όμως δεν είχε κλίση στις θετικές επιστήμες και λόγω του ότι ο πατέρας του ήταν μεγαλοδικηγόρος τελικά αναγκάσθηκε να δώσει εξετάσεις στη νομική σχολή και να διαδεχθεί στο επάγγελμα τον πατέρα συνεχίζοντας έτσι την οικογενειακή παράδοση.
Το μεράκι όμως για ιατρική του έμεινε. Δεν άφηνε ιατρικό άρθρο η είδηση στις εφημερίδες που να μη τα μελετούσε με ιδιαίτερη προσοχή. Κρατούσε αρχειοθετημένα όλα τα ένθετα των εφημερίδων και τα περιοδικά με ιατρικό περιεχόμενο που έπεφταν στα χέρια του. Ετρεχε σε ιατρικές διαλέξεις για το κοινό και παρακολουθούσε με θρησκευτική ευλάβεια όλες τις εκπομπές για την υγεία στη τηλεόραση και ραδιόφωνο. Η έλευση του διαδικτύου τον είχε ενθουσιάσει. Ανακάλυψε όλες τις διευθύνσεις με ιατρικές πληροφορίες για το κοινό αλλα και μερικές για επαγγελματίες υγείας και ρουφούσε κυριολεκτικά την επεξεργασμένη γνώση που ήταν διαθέσιμη.
Ο Νώντας με τη πάροδο του χρόνου με τις γνώσεις που είχε αποκτήσει ένοιωσε αρκετά σοφός και έμπειρος και άρχισε να συμβουλεύει τους γύρω του για διάφορα προβλήματα υγείας με την αυτοπεποίθηση και το κύρος ενός επαγγελματία λειτουργού του Ιπποκράτη. Αυτό είχε σαν άμεση συνέπεια πολλοί γνωστοί του να προστρέχουν στις «ιατρικές» του γνώσεις και ο Νώντας να αποκτήσει το προσωνύμιο «Ο γιατρός» που όταν το άκουγε ένοιωθε πολύ μεγαλύτερη ικανοποίηση απ’ότι όταν τον αποκαλούσαν με την πραγματική επαγγελματική του ιδιότητα του δικηγόρου.
Ο Νώντας παρ’ όλο ότι ασχολιόταν με τα ιατρικά δεν ήταν υποχόνδριος σε θέματα υγείας. Πέρα από τα μικροκρυολογήματα δεν είχε αρρωστήσει ποτέ σοβαρά μια όπως και ο ίδιος τόνιζε σε φίλους και γνωστούς ακολουθούσε ένα εξαιρετικά υγιεινό τρόπο ζωής «προλαμβάνοντας παρά θεραπεύοντας» όπως τόνιζε σε κάθε ευκαιρία.
Εκείνο το πρωί ο Νώντας ξύπνησε με ένα έντονο πόνο στο στήθος. Ετρεξε στο μπάνιο προσπαθώντας να πείσει τον ευατό του ότι ήταν κάτι παροδικό. Ο πόνος όμως δεν υποχωρούσε παρα το ζεστό μπάνιο που έκανε. Σκέφθηκε εντατικά τις πιθανές διαγνώσεις και ο φόβος για κάποιο καρδιακό επεισόδιο άρχισε να φωλιάζει μέσα του.
Η ανησυχία του ήταν μεγάλη και δεν μπορούσε να σκεφθεί καθαρά. Αυτός που είχε συμβουλεύσει χιλιάδες γνωστούς του τώρα δεν μπορούσε να βοηθήσει τον ευατό του.
Χαιρέτισε βιαστικά τη γυναίκα του, χωρίς να της πεί τίποτε, και στο αυτοκίνητο πήρε από το κινητό του ένα φίλο του γιατρό και έκλεισε ένα ραντεβού να εξετασθεί άμεσα.
Ο Νώντας μπήκε στο ιατρείο με φούρια.
-Γειά σου γιατρέ, χαιρέτισε το φίλο του.
-Γειά σου κ. συνάδελφε, του απάντησε ειρωνικά αυτός. Τι συμβαίνει;
Είναι ένας νυγμώδης πόνος στο αριστερό ημιθωράκιο , περιοδικός, εντοπισμένος που πολλές φορές επιτείνεται με την αναπνοή και μου προκαλεί ένα αίσθημα επικείμενου θανάτου, περιέγραψε με επαγγελματική ακρίβεια το σύμπτωμά του ο Νώντας. Νομίζω συνέχισε, ότι μπορεί να οφείλεται σε ισχαιμία του μυοκαρδίου, σε περιαρθρίτιδα του αριστερού ώμου η σε υποκλινικό ακόμη έρπη ζωστήρα.
Ο γιατρός δεν απάντησε. Τον εξέτασε προσεκτικά, του πήρε τη πίεση και του έκανε και ένα καρδιογράφημα. Ο Νώντας γεμάτος αγωνία τον ρώτησε όταν τελείωσε.
-Τι είναι απ’όλα αυτά γιατρέ μου.
-Μεσοπλεύριος νευραλγία και οπωσδήποτε τίποτα απ’αυτά τα σοβαρά που μου αράδιασες, του απάντησε ο γιατρός. Περιόρισε τους καφέδες και την ένταση στη ζωή σου.
Στην επιστροφή ο Νώντας ένοιωθε σαν παιδάκι. Αρχισε να σιγοτραγουδάει περπατώντας με βήμα ζωηρό που εναλασσόταν με μικρά πηδηματάκια. Σταμάτησε όταν άκουσε το ονομά του. Ήταν ο γείτονας του ο Βρασίδας που φαινόταν χλωμός και ανήσυχος.
– Νώντα μου ευτυχώς που σε βρήκα του είπε. Ξέρεις από εχθές το βράδυ έχω αυτό το πόνο στη κοιλιά που με βασανίζει και…
-Δεν υπάρχουν γιατροί ρε Βρασίδα; Τι τα λες σ’εμένα; Τρελάθηκες; Άντε σε κάνα γιατρό της προκοπής να σ' εξετάσει, να βρεις κι εσύ την υγειά σου!
