Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε στην Αρχαία Ελλάδα ένας όμορφος νέος που τον έλεγαν Νάρκισσο. Όταν γεννήθηκε, η μητέρα του ζήτησε ένα χρησμό από τον μάντη Τειρεσία για τη ζωή του κι αυτός προφήτευσε ότι θα ζούσε πολλά χρόνια, αρκεί να μη γνώριζε τον εαυτό του. Μια μέρα, όμως, που κάθισε στις όχθες ενός ποταμού, είδε στα νερά έναν όμορφο άντρα να του χαμογελά και τον ερωτεύτηκε παράφορα. Eπρόκειτο για το είδωλο του που καθρεφτιζόταν στο νερό. Στην προσπάθειά του να πιάσει τον ίδιο του τον εαυτό, έπεσε μέσα στο ποτάμι και πνίγηκε. Ήταν ο Νάρκισσος ο πρώτος αυτοσέξουαλ ή είναι οι αυτοσέξουαλ Νάρκισσοι;
Μια νέα τάση σεξουαλικότητας έχει αρχίζει να γίνεται trend στις εποχές της μοναξιάς που ζούμε.
Tι είναι οι autosexuals;
Σύμφωνα με τους ειδικούς η ερωτική διέγερση μπορεί να προκαλείται ακόμα και από τον ίδιο μας τον εαυτό σε κάποιες περιπτώσεις. Ο Michael Aaron, συγγραφέας του βιβλίου «Modern Sexuality: The Truth About Sex» και ειδικός σε θέματα σεξουαλικότητας και ερωτικών πρακτικών αναφέρει πως είναι κάτι το αρκετά συνηθισμένο. Κάποιοι άνθρωποι έχουν την τάση να ερεθίζονται με τον εαυτό τους σε μεγαλύτερο ποσοστό από ότι άλλοι.
Μια συνηθισμένη εικόνα των autosexuals είναι το να παίζουν με το σώμα τους γυμνοί ή φορώντας προκλητικά εσώρουχα μπροστά στον καθρέφτη. Αρκετοί μάλιστα αυνανίζονται έχοντας στη φαντασία τους τον ίδιο τους τον εαυτό… Ο ερεθισμός με βάση τον ίδιο τον εαυτό κάποια στιγμή παύει να είναι ένα παιχνίδι και γίνεται περισσότερο προσανατολισμός.
Αν και είναι ακόμα ένα ανεξερεύνητο πεδίο ως σεξουαλική συμπεριφορά, οι ειδικοί που κάνουν αναφορές σε αυτή τονίζουν ότι είναι κάτι διαφορετικό από τον ναρκισσισμό. Είναι διαφορετικές ψυχολογικές καταστάσεις, τονίζει ο δρ. Leon Seltzer. Αν όμως ένας άνθρωπος αρέσκεται στο να βλέπει τον εαυτό του να κάνει σεξ με έναν άλλο άνθρωπο, σαφώς δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία, συμπληρώνει.
Η αυτοσεξουαλικότητα ή αυτοερωτισμός, όπως περιγράφεται στη βιβλιογραφία, αναφέρεται σε άτομα που έλκονται σεξουαλικά από τον εαυτό τους και τον ερωτεύονται. Οι άνθρωποι που αυτοπροσδιορίζονται ως αυτοσέξουαλ διεγείρονται ερωτικά από την εμφάνισή τους, νιώθουν πεταλούδες να πετούν στο στομάχι τους όταν σκέφτονται τον εαυτό τους, αισθάνονται ενθουσιασμό περνώντας χρόνο μόνοι τους και αυτοικανοποιούνται σεξουαλικά στην ιδέα του πιο κοντινού ανθρώπου σε αυτούς, του ίδιου τους του εαυτού Βιώνουν όλα τα συναισθήματα που νιώθει κανείς σε μία ρομαντική σχέση, μόνο που τα βιώνουν μόνοι τους.
Η Ghia Vitale άρχισε να αντιλαμβάνεται την σεξουαλική της ταυτότητα στην ηλικία των επτά, όταν παρατήρησε για πρώτη φορά το γυμνό είδωλό της στον καθρέφτη, αλλά δεν ήταν παρά στο κολέγιο που κατάλαβε ποια πραγματικά είναι και τι πραγματικά θέλει. Έχοντας ξεπεράσει τα ταμπού που θέλουν νόρμες στις σχέσεις, δηλώνει πια θιασώτης της θεωρίας της σχεσιακής αναρχίας και μιλάει ανοιχτά για το πως ερωτεύτηκε τον εαυτό της.
«Είμαι ο σύντροφος μου. Ως αυτοερωτική βιώνω τη σχέση που έχω με τον εαυτό μου ως ρομαντική. Και επειδή η σχέση που έχω με τον εαυτό μου είναι ρομαντική, αντιμετωπίζω τον εαυτό μου ως εραστή μου», λέει.
«Για πολύ καιρό δεν μπορούσαν να καταλάβω πώς η σχέση μου με τον εαυτό μου δεν έμοιαζε με τις σχέσεις που οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν με τον εαυτό τους - αλλά θα μπορούσα να πω ότι υπήρχε κάτι βαθιά διαφορετικό για τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούσα με το σώμα και το πνεύμα μου. Όταν οι άλλοι ασχολούνταν με τον εαυτό τους, μπορούσα να δω την έλλειψη λαχτάρας στα μάτια τους», γράφει στην προσωπική της ιστοσελίδα.
«Όταν ήμουν στο κολέγιο διαπίστωσα ότι είχα κόλλημα με τον εαυτό μου. Ένιωθα έναν κόμπο στο στομάχι κάθε φορά που με σκεφτόμουν. Λαχταρούσα την ώρα που θα μένω μόνη για να βυθιστώ στο σώμα και το μυαλό μου χωρίς κανείς να επεμβαίνει ανάμεσά μας. Ακόμη κι αν τύγχανε να συνδεθώ ερωτικά με κάποιον, άρχιζα να τον αποφεύγω διακριτικά για να μην κλέβει την προσοχή μου από τον εαυτό μου. Σύντομα άρχισα να γράφω ερωτικά ποιήματα που απευθύνονταν σε εμένα. Να βγαίνω ραντεβού με εμένα. Να ντύνομαι με σέξυ εσώρουχα και να αυνανίζομαι με το αντικείμενο του πόθου μου να είμαι εγώ. Επίσης μου έκανα πρόταση γάμου και δέχτηκα», συνεχίζει.
Το τελευταίο πρόκειται για μία άλλη νέα τάση: το sologamy. Παρόλο που υποτίθεται ότι το μυστικό για έναν πετυχημένο γάμο είναι να βρεις τον σωστό σύντροφο, κάποιοι επιλέγουν να παντρευτούν τον εαυτό τους. Το φαινόμενο παρατηρείται συνήθως σε γυναίκες 35-45 ετών και είναι μία ένδειξη αγάπης και ευγνωμοσύνης στο τέλειο «εγώ» τους, όπως αναφέρουν πολλοί που έχουν ασχοληθεί με τη μελέτη της τάσης αυτής. Το sologamy δεν είναι νομικά αναγνωρισμένο πουθενά στον κόσμο, ωστόσο όλο και περισσότερες ιστορίες αυτο-γάμων έρχονται στο φως της δημοσιότητας από κάθε πλευρά του κόσμου. Ποιό είναι όμως το νόημα ενός τέτοιου γάμου; «Είναι ένας τρόπος να μάθεις να είσαι κυρίαρχος του εαυτού σου. Να μάθεις να αγαπάς τον εαυτό σου αλλά και τη μοναξιά σου. Και δε χρειάζεται να νιώθεις άσχημα που είσαι μόνος. Άλλωστε είναι καλύτερα να είσαι μόνος με τον εαυτό σου, παρά να νιώθεις μοναξιά με έναν σύντροφο», λέει η Taner, μια «νύφη» που έκανε το μεγάλο βήμα και παντρεύτηκε τον εαυτό της.
Η Ghia από την πλευρά της προσπαθεί να εξηγήσει αυτό που δεν εξηγείται εύκολα. «Η σχεσιακή αναρχία με βοήθησε να δω τις σχέσεις μου όπως ήταν: χωρίς ιεραρχίες ή κοινωνικές προσδοκίες. Η σχέση μου με τον εαυτό μου είναι μια ανεξάρτητη σύνδεση που αισθάνομαι υποχρεωμένη να καλλιεργώ όπως και κάθε άλλη. Η σχέση μου με τον εαυτό μου δεν είναι ακριβώς πρωταρχική, διότι βεβαίως, μου αρέσει η ποικιλία και θα γινόταν βαρετή αν ήμουν ο μόνος μου εραστής. Ωστόσο, καταλαμβάνω σίγουρα τον κεντρικό ρόλο στην ερωτική μου ζωή», σημειώνει.
«Μία από τις ερωτήσεις που μου τίθεται πιο συχνά είναι αν η επιθυμία μου για τον εαυτό μου είναι στην πραγματικότητα ναρκισσισμός. Αλλά οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας που έχω δει επιμένουν ότι δεν πάσχω από ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας (NPD), η οποία χαρακτηρίζεται από μια διογκωμένη αίσθηση εαυτού, μια βαθιά ανάγκη για θαυμασμό και μια έλλειψη ενσυναίσθησης για τους άλλους και πίσω από αυτή τη μάσκα υπερβολικής αυτοπεποίθησης βρίσκεται μια εύθραυστη αυτοεκτίμηση που είναι ευάλωτη στην παραμικρή κριτική».
«Ο ισχυρός εγωισμός είναι προστασία για να μην αρρωστήσουμε, όμως τελικά θα αρρωστήσουμε, αν δεν καταφέρουμε να αγαπήσουμε», έχει γράψει ο Φρόυντ. Στην ψυχολογία και ιδιαίτερα στην ψυχανάλυση ο όρος του ναρκισσισμού αφορά μια διαταραχή της προσωπικότητας όπου το άτομο ασχολείται υπερβολικά με τον εαυτό του. Ο ναρκισσιστής είναι ένας άνθρωπος που αποπνέει έναν αέρα παντοδυναμίας και επιτυχίας και αναζητά έναν άνθρωπο που να του εκφράζει συνεχώς τον θαυμασμό και την αποδοχή του. Με αυτόν τον τρόπο η εκάστοτε ερωτική επιλογή του ναρκισσιστή θα λειτουργεί σαν καθρέφτης του εαυτού του. Σύμφωνα με την ψυχαναλυτική θεωρία του Φρόυντ, ο ναρκισσιστής χαρακτηρίζεται από μια επιφανειακή αυτοπεποίθηση, κάτω από την οποία όμως κρύβεται ένα τραυματισμένο εγώ γεμάτο από συναισθήματα έντονου εσωτερικού θυμού και ανασφάλειας.
Τα αυτοσέξουαλ άτομα όμως δηλώνουν ότι πρόκειται για ενσυνείδητη επιλογή τους και σε καμία περίπτωση δεν είναι ναρκισσιστές με την ψυχαναλυτική έννοια, καθώς πρόκειται για μία καθαρά προσωπική τους κατάσταση και δεν εξαίρουν τον εαυτό τους σε σχέση με κάποιον άλλο.
Σε κάθε περίπτωση το σεξ δεν είναι μόνο ένα παιχνίδι μεταξύ κορμιών, αλλά πρώτα από όλα είναι ένα παιχνίδι του μυαλού. Aπό την άλλη, στην εποχή της αποξένωσης και της πλασματικής οικειότητας, το να αισθάνεται κανείς μόνος ανάμεσα σε πολλούς είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο.
