Ένας ιερεύς των ειδωλολατρών κατέβηκε σε Σκήτη και ήλθε στο κελί μου και κοιμήθηκε. Και βλέποντας τη διαγωγή των μοναχών, μου λέγει: Αββά Ολύμπιε, έτσι ζώντας, τίποτα δεν σας φανερώνει ο Θεός σας;
Και του λέγω: Τίποτε.
Και μου λέγει: Και όμως εμάς, όταν ιερουργούμε στο θεό μας, τίποτε δεν κρύβει, αλλά μας αποκαλύπτει όλα τα μυστήρια του.
Ενώ σείς, τόσους κόπους κάνετε... αγρυπνίες, ησυχίες και ασκήσεις, και μου λες ότι τίποτε δεν βλέπετε;
Οπωσδήποτε λοιπόν, αν τίποτε δεν βλέπετε, λογισμούς πονηρούς έχετε στις καρδιές σας και αυτοί σας χωρίζουν από το Θεό σας.
Γι αυτό δεν σας αποκαλύπτονται τα μυστήρια του.
Και πήγα και ανάφερα στους γέροντες τα λόγια του ιερέως. Και θαύμασαν και είπαν, ότι έτσι είναι.
Γιατί οι ακάθαρτοι λογισμοί χωρίζουν τον Θεό από τον άνθρωπο.
***
Ο Θεός αποκαλύπτει τον Εαυτό Του
Ο άνθρωπος είναι ένα μεγάλο μυστήριο.
Μένουμε έκθαμβοι ενίοτε ενώπιον του μυστηρίου αυτού και αναρωτιόμαστε πώς είναι δυνατόν να λειτουργεί το σώμα μας χωρίς να το θέλουμε.
Δεν υπάρχει ίδρυμα ή οργανισμός σ’ ολόκληρο τον πλανήτη που να μπορεί να λειτουργήσει όσο τέλεια λειτουργεί το ανθρώπινο σώμα.
Ο Θεός είναι ένα μυστήριο για κάθε πλάσμα.
Ο Θεός είναι μέσα μας, κι αυτός είναι και ο λόγος που κι εμείς είμαστε μυστήριο για μας τους ίδιους.
Ο Θεός αποκαλύπτει τον Εαυτό Του μόνο στους πράους και ταπεινούς.
Είναι πανταχού Παρών, κι ωστόσο ο Ίδιος παραμένει ένα μυστήριο.
Ίσως μπορούμε να μάθουμε κάποια πράγματα, ή να συλλέξουμε κάποια γνώση για Εκείνον από τη φύση, αλλά ως επί το πλείστον περικυκλωνόμαστε από μυστήριο.
Ο πράος και ταπεινός άνθρωπος θα προκόψει στη γνώση.
Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα
