Όσο απίστευτο και αν ακούγεται, το σώμα μας… μιλάει! Κάποιες φορές περισσότερο, άλλες λιγότερο, αλλά πάντα για τον ίδιο λόγο. Θέλει να μας βοηθήσει να ανακαλύψουμε τι το ενοχλεί και τι το ευχαριστεί. Το ακούμε όμως;
Δυστυχώς όχι τόσο συχνά. Αν το ακούγαμε, ο πόνος στην κοιλιά, η δύσπνοια, το τρέμουλο και η ταχυκαρδία που αντιμετωπίζουν πολλά άτομα στην καθημερινότητά τους θα είχαν εξαφανιστεί. Σωματικά συμπτώματα που μας κάνουν την ζωή δύσκολη, που επιμένουν με την ίδια ένταση, παρόλο που όλες οι ιατρικές εξετάσεις έχουν βγει “καθαρές”. Τότε, πολύ εύλογα αναρωτιόμαστε το εξής: Αφού κανένα παθολογικό αίτιο δεν ευθύνεται για την κατάστασή μου, γιατί «πονάω»; Η απάντηση κρύβεται στο μπαούλο των συναισθημάτων μας. Τα συναισθήματά μας επηρεάζουν κάθε κύτταρο του σώματός μας και όχι μόνο τις σκέψεις και τη διάθεσή μας. Αναλόγως με το αν τα συναισθήματά μας είναι θετικά ή αρνητικά, επηρεάζουν όλη τη χημεία του σώματός μας, με αποτέλεσμα την ενδυνάμωση ή την αποδυνάμωση της υγείας μας. Καθώς λοιπόν το σώμα μας επηρεάζεται, αρχίζει να μας δίνει κάποια σωματικά συμπτώματα, αρχίζει δηλαδή να μας μιλάει.
Ο κόσμος των ψυχοσωματικών
Η παραπάνω κατάσταση αναφέρεται συχνά με τον όρο «ψυχοσωματικά». «Ψυχοσωματικά ονομάζονται τα σωματικά συμπτώματα που δεν οφείλονται σε κάποια οργανική ή παθολογική αιτία, η ένταση όμως και ο τρόπος που εκδηλώνονται, είναι παρόμοια με τη φύση των συμπτωμάτων που προκαλούνται από μια βιολογική ασθένεια. Τα ψυχοσωματικά συμπτώματα αποτελούν ένα μέσο έκφρασης των καταπιεσμένων δυσάρεστων συναισθημάτων και των ψυχολογικών συγκρούσεων/αδιεξόδων του ατόμου, μέσα από το σώμα», Μια περίπτωση τέτοιων συγκρούσεων, σχετίζεται με όσα θέλει να κάνει κάποιος, αλλά δεν μπορεί ή δεν πρέπει. Σαν συνέπεια, νιώθει μεγάλη καταπίεση, άγχος και στην προσπάθειά του να καταπολεμήσει τη θέλησή του, την καταπνίγει, την «ξεχνάει», ή πείθει τον εαυτό του πως την έχει ξεπεράσει. Τότε, το σωματικό σύμπτωμα χτυπάει σαν ξεχασμένο ξυπνητήρι, προκειμένου να μας αφυπνίσει. Όσο και να καταπιέσουμε τα συναισθήματά μας, είναι μαθηματικά βέβαιο πως αυτά θα βρουν την έξοδο κινδύνου, όσο επώδυνη και αν είναι αυτή για τον οργανισμό μας. Το μυαλό ξεχνάει, το σώμα ποτέ…
Σε κάθε περίπτωση, είναι πολύ σημαντικό να διερευνάται το αίτιο έκλυσης αυτών των συμπτωμάτων, με τη βοήθεια του ιατρού, ώστε να αποκλειστεί η πιθανότητα κάποιας ασθένειας.
Ακούγοντας το σώμα μας…
Κάθε εξωτερικό ερέθισμα μας δημιουργεί συναισθήματα. Συναισθήματα, που δεν είναι πάντα ευχάριστα. Μάλιστα, όσο πιο δυσάρεστα είναι, τόσο προσπαθούμε να τα απωθήσουμε. Τι ακριβώς απωθούμε όμως; Ένα κομμάτι του εαυτού μας; Γιατί το σώμα μας προσπαθεί να μας θυμίσει πράγματα που θέλουμε να ξεχάσουμε; Σύμφωνα με την κυρία Μαργέτη, η σχέση σώματος και ψυχής, που μελετάται από τους φιλοσόφους, μέχρι και τους σύγχρονους ερευνητές, είναι μια σχέση αλληλεπίδρασης. Αυτό φαίνεται στις περιπτώσεις όπου το σώμα νοσεί από μια βιολογική ασθένεια και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η ψυχολογία (διάθεση – συναισθήματα) να επηρεάζεται αρνητικά. Ισχύει ωστόσο και το αντίστροφο! Θα πρέπει λοιπόν να δούμε τα ψυχοσωματικά συμπτώματα ως τη φωνή της ψυχής μας, η οποία εξωτερικεύεται μέσα από το σώμα, μιας και δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Στην περίπτωση που το άτομο δεν συμπεριφέρεται προληπτικά και αναβάλλει την επίλυση των ψυχολογικών του δυσκολιών, η ψυχή χρησιμοποιεί τα ψυχοσωματικά συμπτώματα σαν «υπενθύμιση» για κάτι που έχει μείνει πίσω και χρειάζεται να αλλάξει ή να διορθωθεί. «Άλλες φορές, το σύμπτωμα αποτελεί μια αντίδραση σε μια κακώς κείμενη ή/και απειλητική συνθήκη. Για παράδειγμα, ο εμετός ή ο πόνος στην κοιλιά ενός παιδιού κάθε πρωί πριν πάει στο σχολείο, είναι μια αντίδραση στον φόβο για τη δασκάλα ή στην κοροϊδία των συμμαθητών του ή στο γεγονός ότι δεν έχει προετοιμαστεί επαρκώς».
Ο πόνος δεν είναι τυχαίος
Κάποιοι άνθρωποι υποφέρουν από σπαστική κολίτιδα, άλλοι από πονοκεφάλους, άλλοι από κρίσεις πανικού. Η ψυχολόγος σημειώνει ότι «το όργανο ή το σύστημα του σώματος, στο οποίο εκδηλώνονται τα ψυχοσωματικά συμπτώματα είναι συχνά αυτό στο οποίο το άτομο έχει μια ευαισθησία. Είναι πολύ πιθανό να υπάρχει ένας κληρονομικός παράγοντας που να εξηγεί το πόσο ευάλωτο είναι το συγκεκριμένο σημείο του σώματος. Για παράδειγμα, η σπαστική κολίτιδα ή οι πόνοι στο στομάχι ως αποτέλεσμα του άγχους, είναι πιθανό να είναι συμπτώματα που να μοιράζονται συγγενικά πρόσωπα (π.χ. μητέρα και κόρη)».
Ψυχική ισορροπία για καλύτερη υγεία
Η ψυχή και το σώμα αποτελούν ένα ενιαίο και αδιάσπαστο σύνολο. Όταν πάσχει το ένα, μοιραία συμπαρασύρει και το άλλο, γι’ αυτό και έχει πολύ μεγάλη σημασία η αναζήτηση της ισορροπίας. Σύμφωνα με την κυρία Μαργέτη, «η ψυχοθεραπεία είναι απαραίτητη, πριν ακόμη το άτομο εμφανίσει έκπτωση στη λειτουργικότητά του. Με τη βοήθεια του θεραπευτή:
- Θα πρέπει να παρατηρήσει προσεκτικά την καθημερινότητά του και τα θέματα που τον απασχολούν ή τον δυσκολεύουν περισσότερο.
- Να ελέγξει τις προσωπικές του αντοχές σε στρεσογόνους παράγοντες.
- Να εντοπίσει τις αιτίες που πυροδοτούν το στρες του.
- Να ακολουθήσει ένα Πρόγραμμα Διαχείρισης Στρες, που θα ανταποκρίνεται στις δικές του προσωπικές ανάγκες».
Η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο στην αντιμετώπιση των ψυχοσωματικών προβλημάτων, ενώ ταυτόχρονα ανοίγει τον δρόμο για τη βελτίωση της ψυχικής, σωματικής και πνευματικής υγείας ενός ατόμου.
Συνοψίζοντας, είναι σημαντικό να μην αγνοείτε τα σημάδια που το σώμα σας δείχνει, γιατί το μόνο που καταφέρνετε με αυτόν τον τρόπο είναι να αφήνετε την αιτία που έχει δημιουργήσει τον πόνο να δυναμώνει και να συνεχίζει να δρα ύπουλα εις βάρος του εαυτού σας…
Πού «χτυπούν» τα ψυχοσωματικά;
- Στο καρδιαγγειακό σύστημα (ταχυκαρδία, τσιμπήματα στο στήθος, φτερουγίσματα στην καρδιά)
- Στο πεπτικό σύστημα (σφίξιμο στο στομάχι, σπαστική κολίτιδα, αναγωγές του γαστρικού περιεχομένου, καούρα, σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου)
- Στη σεξουαλική λειτουργία (δυσκολία στύσης, δυσπαρευνία, ανοργασμικότητα)
- Στις διατροφικές συμπεριφορές (ανορεξία, αυξημένη όρεξη, βουλιμία)
- Στο μυοσκελετικό σύστημα (οσφυαλγία)
- Στο αναπνευστικό σύστημα (ταχύπνοια, δύσπνοια)
- Στο ενδοκρινολογικό και νευρικό σύστημα
- Διάφορες δερματολογικές παθήσεις (έκζεμα, τριχοφάγος, λεύκη)
Τις τελευταίες δεκαετίες όλο και πιο συχνά ακούγεται από την επιστημονική κοινότητα ο όρος ψυχοσωματικό σύμπτωμα, ψυχοσωματική αιτία, ψυχογενής αιτιολογία κλπ. Τι εννοούμε όμως λέγοντας ψυχοσωματικά συμπτώματα;
Τα συμπτώματα αυτά δεν είναι λιγότερο αληθινά από τα καθαρά σωματικά συμπτώματα ούτε αποτελούν αποκύημα της φαντασίας του ανθρώπου που υποφέρει από αυτά. Τα ψυχοσωματικά συμπτώματα, έχουν σάρκα και οστά, είναι υπαρκτές σωματικές διαταραχές ενώ απαιτούν την ίδια ίσως και περισσότερη προσοχή από τα υπόλοιπα. Η βασική διαφορά τους έγκειται στο αίτιο που υποκινεί το βασικό σωματικό σύμπτωμα. Σαφέστατα δεν είναι το πιο εύκολο να ξεχωρίσουμε αν μια γαστρίτιδα, ένας κολικός του εντέρου, μια δερματίτιδα και άλλες ενοχλήσεις είναι αποκλειστικά και μόνο ψυχογενούς αιτιολογίας. Το πιο πιθανό όμως είναι ότι τα αίτια να άπτονται της παρουσίας πολλών παραγόντων ένας βασικός εκ των οποίων είναι και ο ψυχολογικός.
Ίσως η πλειονότητα των ανθρώπων αντιμετωπίζοντας ένα βασανιστικό και χρόνιο σύμπτωμα κατέληξε να ακούσει ύστερα από πολλές και λεπτομερείς εξετάσεις ότι δεν υπάρχει κάποια προφανής αιτία και ότι το πρόβλημα είναι «ψυχολογικό», μια διάγνωση που δημιουργεί ανάμεικτα συναισθήματα με κυρίαρχο αυτό της ανασφάλειας και του άγχους, ενώ άρνηση και δυσπιστία κυριαρχούν. Ταυτόχρονα με όλα αυτά οι άνθρωποι έχουν την αίσθηση ότι κάποια διάγνωση δεν έγινε σωστά, κάποιες πληροφορίες δεν αξιολογήθηκαν σωστά ή ακόμη και μια διάχυτη αίσθηση επιστημονική ανεπάρκειας.
Ο συνδυασμός όλων αυτών είναι απολύτως δικαιολογημένος και πολλές φορές επιβεβλημένος από την άγνοια αλλά και από τη μικρή έως ελάχιστη σημασία που δίνεται ή δινόταν στην ψυχική και συναισθηματική κατάσταση και στον κυρίαρχο ρόλο που διαδραματίζει αυτή σε όλες τις πτυχές της ζωής μας
Ανακεφαλαιώνοντας, τα σωματικά συμπτώματα που δεν προκαλούνται από οργανικά ή σωματικά αίτια ονομάζονται ψυχοσωματικά. Τα συμπτώματα αυτά αποτελούν τη σωματοποίηση του άγχους, ψυχολογικών συγκρούσεων, απωθημένων συναισθημάτων και γενικώς καταπιεσμένων συμπεριφορών.
Μεγάλη προσοχή! Για να προβούμε στο συμπέρασμα ότι ένα σύμπτωμα είναι ψυχοσωματικό εξαντλούμε λεπτομερώς όλα τα περιθώρια και όλες τις επιβεβλημένες εξετάσεις, δεν περνάμε στο άλλο άκρο να αποδίδουμε οτιδήποτε σωματικό σε ψυχολογικούς παράγοντες.
Παράδειγμα: Έχουμε θυμώσει με έναν καλό φίλο μας για τη συμπεριφορά του απέναντι μας, συμπεριφορά που μας προκαλεί έντονα συναισθήματα οργής και ματαίωσης. Παρόλα αυτα λόγω του χαρακτήρα μας είμαστε ανήμποροι να του επικοινωνήσουμε ξεκάθαρα και λεκτικά τα συναισθήματα μας, έτσι κάθε φορά που συναντιόμαστε βιώνουμε άγχος, δυσαρέσκεια, σφίξιμο στο στομάχι μας, πονάει το κεφάλι κτλ. Αναρωτιόμαστε για την έντονη σωματική ενόχληση και πηγαίνουμε στον γιατρό. Το μυαλό μας μπορεί να ξέχασε τα αρνητικά συναισθήματα που βιώναμε, το σώμα μας όχι. Μας προειδοποιεί για να μας το θυμίζει, ώστε να προστατεύσουμε τον εαυτό μας.
Τα ψυχοσωματικά συμπτώματα μπορούν να εξυπηρετούν ένα σκοπό, να διευκολύνουν έμμεσα το άτομο στην πραγματοποίηση ενός επιθυμητού στόχου. Για παράδειγμα, ένας εργαζόμενος μισεί την εργασία του, το εργασιακό του περιβάλλον, αρνητικά συναισθήματα γεμίζουν για μεγάλο χρονικό διάστημα τη ζωή του. Μολαταύτα, δεν έχει τη δύναμη για πολλούς παράγοντες να παραιτηθεί, τα αρνητικά συναισθήματα και όλη αυτή η καταπίεση εκφράζονται μέσα από σοβαρά επαναλαμβανόμενα σωματικά συμπτώματα που τον καθηλώνουν σε συνεχείς απουσίες από τη δουλειά και αναρρωτικές άδειες που σαν αποτέλεσμα έχουν την απόλυση του.
Μαρία Γιαννοπούλου
Κλινική Ψυχολόγος
MSc in Psychiatry
Ψυχοθεραπεία Gestalt
