Όταν γνωρίζουμε πού γίνεται ο αγώνας που έχουμε αρχίσει, και ποιο σκοπό έχει, τότε καταλαβαίνουμε και γιατί ο αγώνας μας ονομάζεται αόρατος πόλεμος. Όλα διαδραματίζονται στην καρδιά, μέσα στη βαθιά σιωπή που βασιλεύει μέσα μας. Ένα σοβαρό ζήτημα, στο οποίο αποδίνουν μεγάλη βαρύτητα οι άγιοι πατέρες, είναι τούτο: Κράτα κλειστά τα χείλη σου για ό,τι αφορά τα μυστικά σου βάθη. Αν κανείς ανοίξει τις δικλείδες, φεύγει η θερμότητα που κρύβεται μέσα στον λέβητα θερμάνσεως. Κανείς δεν θέλει πια αυτές τις δικλείδες, που δεν κάνουν τη δουλειά τους.
Μη λες τίποτε σε άλλους για τις καινούργιες σου αποφάσεις που αφορούν την εσωτερική σου ζωή. Δεν χρειάζεται να φλυαρείς για την καινούργια ζωή που έχεις αρχίσει και τη βαθιά εμπειρία που πιστεύεις πως αποκτάς. Η πνευματική ζωή είναι μυστική στην ουσία της. Είναι υπόθεση ανάμεσα σε σένα και τον Θεό. Ανάμεσα στους δυο σας μονάχα. Η μοναδική εξαίρεση μπορεί να ‘ναι ο πνευματικός σου πατέρας.
Αυτή η σιωπή είναι πολύ αναγκαία και ζωτικής σημασίας για την πνευματική σου πορεία. Γιατί καθένας που μιλάει για την προσωπική του ζωή δίνει τροφή στο ναρκισσισμό και τη φιλαυτία του. Και αυτά πρέπει με κάθε τρόπο να κατανικηθούν! Η σιωπή αντίθετα βοηθάει την αύξηση της εμπιστοσύνης στον Θεό, ο οποίος βλέπει «εν τω κρυπτώ». Μέσα από τη σιωπή ασκείται κανείς στο να συνομιλεί με τον Θεό, που ακούει ό,τι του λέμε χωρίς να χρειάζονται λόγια και λέξεις. Αυτός είναι το στήριγμά σου και σ’ αυτόν πρέπει να ‘χεις αποθέσει όλη την εμπιστοσύνη σου. Είσαι αγκυροβολημένος στην αιωνιότητα. Και εκεί δεν υπάρχουν κανενός είδους λόγια.
Συνεπώς θα πρέπει να θεωρείς πως καθετί που συναντάς στην πορεία σου, μικρό ή μεγάλο, το στέλνει ο Θεός για να σε βοηθήσει στον αγώνα σου. Μονάχα αυτός γνωρίζει ό,τι σου είναι ωφέλιμο και ό,τι χρειάζεσαι σε κάθε περίσταση: επιτυχίες, αναποδιές, πειρασμούς, πτώσεις. Τίποτε δε συμβαίνει τυχαία και χωρίς να αποτελεί πολύτιμη ευκαιρία να διδαχτείς απ’ αυτό. Πρέπει να αποσαφηνίσεις καλά μέσα σου αυτό, γιατί έτσι μεγαλώνει η εμπιστοσύνη σου στον Κύριο που αποφάσισες να ακολουθήσεις.
ΕΝΑ ακόμα παρόμοιο στοιχείο γι’ αυτόν τον αγώνα πού μας δίνουν οι άγιοι του Θεού είναι και τούτο. Πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου σαν ένα παιδί πού μαθαίνει τα πρώτα γράμματα και κάνει τα πρώτα ασταθή βήματα του. Όλη η ανθρώπινη σοφία και όλη η προετοιμασία πού τυχόν κάνεις, δεν έχει απολύτως καμιά άξια στον αγώνα πού αναλαμβάνεις. Το ίδιο δεν έχει καμιά σημασία η κοινωνική σου θέση και τα τυχόν γήινα αγαθά που κατέχεις. Ότι δεν τίθεται στην υπηρεσία του Κυρίου είναι περιττό βάρος και κάθε γνώση πού δεν ελευθερώνει τη δραστηριότητα της καρδιάς είναι άκαρπα, και γι’ αυτό επιζήμια, γιατί οδηγούν τον κάτοχο τους σε υπερηφάνεια και αυταρέσκεια. Οφείλεις λοιπόν να αφήσεις κατά μέρος όλες τις ανθρώπινες γνώσεις σου και να γίνεις «μωρός», για να γίνεις σοφός. Πρέπει να γίνεις φτωχός, για να γίνεις πλούσιος. Πρέπει να γίνεις «ασθενής», πολύ ασθενής, αν θέλεις να γίνεις ισχυρός.
