Ψήγματα χρυσού Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου(11/11) - Point of view

    • Εν τάχει

    Home βιβλία Γέρων Παΐσιος Ψήγματα Χρυσού feature Ψήγματα χρυσού Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου(11/11)

    Ψήγματα χρυσού Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου(11/11)




    180
    Όποιος προλάβει πρώτος…Αυτός θα έχει και το μεγαλύτερο μισθό.
    Προσευχή πριν το φαγητό
    (Ο Γέροντας θυμάται τα παιδικά του χρόνια).
    Στο τραπέζι καθόμασταν όλοι μαζί. Κάναμε πρώτα προσευχή και υστέρα
    αρχίζαμε να τρώμε. Αν άρχιζε κανείς να τρώει, πριν ευλογηθεί το τραπέζι, λέγαμε:
    «αυτός πόρνευσε». Την έλλειψη εγκράτειας την θεωρούσαμε πορνεία. Είναι
    διάλυση της οικογενείας να έρχεται ο καθένας στο σπίτι, οποία ώρα θέλει, και να
    τρώει μόνος του χωρίς να υπάρχει λόγος.
    Το ξεπέρασμα του πόνου
    -Γέροντα, τι χρειάζεται για να ξεπεράσεις τον πόνο;
    -Παλικαριά, βία χρειάζεται.
    -Και τον ανυπόφορο πόνο πως τον αντιμετωπίζει κανείς;
    -Αν είναι κοσμικός, με το τραγούδι, αν είναι πνευματικός άνθρωπος με την
    ψαλμωδία..
    Διάφορα χαριτωμένα στιγμιότυπα
    Η «πολυγλωσσία» τον Γέροντα
    Μια παρέα αλλοδαπών, ένας Άγγλος, ένας Ιταλός και ένας Γάλλος, επισκέφθηκε
    το Γέροντα. Κάποιος Έλληνας γλωσσομαθής προσφέρθηκε να κάνει το διερμηνέα.
    Ό Γέροντας του είπε ότι δε χρειάζεται.
    – Τους πήρε σε μια γωνιά έξω από την αυλή του και άρχισε να συνομιλεί μαζί τους.
    Μίλησε αρκετή ώρα. Επιστρέφοντας είπε στο «διερμηνέα».
    Τα είπαμε, τα είπαμε μ’ αυτούς! Εγώ τους μιλούσα στα Ελληνικά. Αυτοί
    καταλάβαιναν στη γλώσσα τους και έτσι συνεννοηθήκαμε!
    Τι τον θέλεις τον Παΐσιο;
    -Ένας νεαρός ρώτησε το Γέροντα ποιος ήταν ό Γέρων Παΐσιος και πήρε την εξής
    απάντηση:
    -Τι τον θέλεις τον Παΐσιο; Σαν πολλή αξία του δώσατε. Τον Παΐσιο ό ένας, τον
    Παΐσιο ό άλλος… Παρατάτε τον, μην του δίνετε καμία σημασία…
    Το τηλέφωνο του Γέροντα
    Ό Γέροντας έδωσε δώρο ένα κομποσχοίνι σε κάποιον προσκυνητή λέγοντας:
    Είναι το τηλέφωνο σου. Όταν είναι ανάγκη θα παίρνεις τηλέφωνο με αυτό!
    Ό νέος που ήθελε να βρει γυναίκα
    Γέροντα, θέλω να με βοηθήσετε. Θέλω να βρω γυναίκα να παντρευτώ.
    Τι θέλεις να κάνω δηλαδή; Εσείς από μοναχό θα με καταντήσετε προξενητή…
    Ό Γέροντας και το αγριογούρουνο
    Μια φορά ένα αγριογούρουνο πήγε κοντά του. Ό Γέροντας το χάιδεψε κι αυτό
    έφυγε. Κάποιος τον ρώτησε:
    -Γέροντα, τι κάνεις εκεί;
    181
    -Ήρθε το καημένο να με ευχαριστήσει. Δε θα ζούσε από τις σφαίρες των κυνηγών,
    αλλά προσευχήθηκα να αστοχήσουν και έτσι ζει.
    Το «ψυγείο» του Γέροντα
    Κοντά στην καλύβα του Γέροντα κάτι κοκκίνιζε κάτω από ένα θάμνο. Ένας
    προσκυνητής ρώτησε με περιέργεια τι είναι αυτό γέροντα; Αυτό; Είναι το «ψυγείο»
    μου! (Ήταν καλοκαίρι και είχε βάλει εκεί τις ντομάτες για να είναι δροσερές!).
    Η πάλη του Γέροντα με το διαβολάκι
    Ό Γέροντας φιλοξένησε κάποιο γνωστό του στην καλύβα. Όταν αυτός σηκώθηκε
    το πρωί περίμενε το Γέροντα να βγει. Όταν εμφανίσθηκε, τον είδε
    αναμαλλιασμένο, με το ζωστικό του σακατεμένο, τα μουστάκια του επάνω, τα
    γένια του ανακατωμένα. Νόμισε πως ήταν έτσι επειδή είχε ταλαιπωρηθεί από την
    αγρυπνία. Τότε ό Γέροντας στάθηκε στην πόρτα και άρχισε να του μιλάει για έναν
    αγώνα που είχε όλη τη νύχτα, για έναν πόλεμο με κάποιο ταγκαλάκι.
    -Ήταν ένα μικρό διαβολάκι δεν ήταν τίποτα σοβαρό. Το έπιασα και του έδωσα και
    κατάλαβε. Μη φοβάσαι όμως. Έχουμε το Χριστό μαζί μας.
    Πολλαπλασιασμός κερασμάτων!
    Κάποιος επισκέπτης του Γέροντα πίστευε ότι στην εποχή μας δε γίνονται
    θαύματα. Ό Γέροντας διέγνωσε τη δυσπιστία του και
    του είπε:
    – Πάρε αυτό το κουτί και κέρασε τους επισκέπτες. (Οι επισκέπτες ήσαν περίπου 12
    και το κουτί είχε τρία γλυκά).
    – Μα, Γέροντα…
    – Κάνε όπως σου λέω και πάρε και εσύ κέρασμα.
    (Πράγματι αφού τους κέρασε όλους πήρε και ό ίδιος. Στο τέλος διαπίστωσε ότι στο
    κουτί υπήρχαν ακόμη τρία γλυκά).
    – Τίποτα δεν είναι αδύνατο για το Θεό.
    Το «τηλέφωνο» του Γέροντα
    Σε επισκέπτη, αφού τελείωσε η συζήτηση τους. Τώρα να πηγαίνεις. Θα πάω μέσα
    να πάρω… τηλέφωνο…
    (Ό Γέροντας δεν είχε τηλέφωνο. Ήθελε να προσευχηθεί).
    Ο Γέροντας είχε τα «μέσα»
    Στο στρατό ό Γέροντας πήρε την ειδικότητα του ασυρματιστή.
    Μια ειδικότητα που κανονικά •έπρεπε να έχει κανείς δυνατά «μέσα» για να την
    πάρει. Στην Τρίπόλη οι άλλοι στρατιώτες του έλεγαν:
    -Ποιο συνταγματάρχη είχες στο επιτελείο και έγινες ασυρματιστής; Το Θεό!
    Ο Γέροντας προτιμούσε τις «φθηνές» θέσεις
    Στην Εκκλησία ό Γέροντας, καθόταν πάντοτε στο τελευταίο στασίδι. Κάποιος
    μοναχός που τον ευλαβείτο του είπε:
    -Γέροντα γιατί δεν έρχεστε μπροστά;
    -Εδώ είναι πιο φθηνές οι θέσεις!!!
    182
    Η απλή ζωή του Γέροντα
    -Η ζωή σας πρέπει να είναι απλή. Να μην έχει απαιτήσεις. Να μη ζητάτε όλο
    ευκολίες.
    Κάποτε μου είχε φέρει εδώ ένας Γερμανός κάποιο μηχάνημα που έκοβε το ψωμί
    φέτες. Μου το δώρισε για ευκολία μου. Του είπα: Μα τι είναι αυτό; Εγώ δεν το
    χρειάζομαι. Ύστερα δεν έχω και πάν τα ψωμί.
    Το ιατρείο του Γέροντα
    Σε γιατρό που τον επισκέπτεται συχνά:
    -Πάλι εδώ είσαι, ρε γιατρέ; Γιατί ήρθες, αφού δε σε κάλεσα; Καλά, αφού ήρθες
    τώρα, θα αρρωστήσω για να μη φύγεις χωρίς δουλειά! (Έδειξε το κουτί με τα
    λουκούμια): Αυτό είναι το εξωτερικό ιατρείο το δικό μου! Έχει φάρμακα μέσα.
    Πάρε ένα. Έχεις εσύ τόσο γλυκά φάρμακα.
    Μπορεί να δει κανείς την Παναγία;
    -Γέροντα, υπάρχουν σήμερα άγιοι που να έχουν δει την Πανάγια;
    (Κοίταξε την αδελφή και είπε χαμογελώντας). -Γιατί, είναι δύσκολο;
    Ο Γέροντας έκρυβε τις αρετές του
    Ο παπα-Τύχων ήταν πολύ λιτοδίαιτος και ολιγαρκής, αφού ένα Αποστολιάτικο
    σύκο το έκοβε στα δύο και το έτρωγε δύο φορές. Μου έλεγε:
    -Πά-πά-πά, παιδί μου! Αυτό είναι πολύ μεγάλο!
    Ενώ εγώ για να χορτάσω έπρεπε να φάω ένα κιλό!
    Η υγεία του Γέροντα
    Πως πάτε με την υγεία σας Γέροντα;
    Ε, καλά… Τώρα μου παρουσιάσθηκαν και κάτι άλλα. Όλα χρειάζονται. Πως να
    πάω πάνω με άδεια χέρια;
    Πως πάς με τα μάτια σου, Γέροντα; Φοράς γυαλιά;
    Ε, όλα εδώ θα μείνουν. Και τα μάτια και τα γυαλιά και τα συκώτια και τα
    πνευμόνια…
    Ο γιατρός του Γέροντα
    -Ο δικός μου ο γιατρός είναι στη Δράμα και είναι κτηνίατρος.
    Η κοίμηση του Γέροντα
    Στις 12 Ιουλίου (νέο ημερολόγιο) του 1994, Στις 11.30 τη νύχτα, την ησυχία τάραξε
    μια δυνατή βροντή! Κατόπιν με συνεχείς αστραπές φωτιζόταν όλο το Άγιο Όρος.
    Το απόγευμα έγινε γνωστό ότι ο Γέροντας είχε περάσει στην αιωνιότητα
    Ο Γέροντας διορθώνει τα ορθογραφικά λάθη
    Όταν γινόταν η εκτύπωση του βιβλίου του ιερομόναχου Χριστοδούλου Αγιορείτου
    με τον τίτλο «Ό Γέρων Παΐσιος» έγινε το έξης: Ενώ είχε τελειώσει η εκτύπωση και
    ετοιμαζόταν το εξώφυλλο, σταμάτησε το εκτυπωτικό μηχάνημα. Έγιναν
    προσπάθειες, σχεδόν τρεις μέρες, για να διορθωθεί το μηχάνημα, αλλά ήταν
    183
    αδύνατο. Τότε ό υπεύθυνος ήλεγξε πάλι τον τίτλο του προς εκτύπωση εξωφύλλου
    και διαπίστωσε ότι από τη λέξη «Παΐσιος» έλειπαν τα δύο διαλυτικά, και έτσι ο
    τίτλος παρουσιαζόταν «Ό Γέρων Παίσιος». Όταν διορθώθηκε το λάθος, το
    μηχάνημα άρχισε να λειτουργεί κανονικά.
    Χαριτωμένες παρομοιώσεις
    Η αγάπη δεν πουλιέται στα σούπερ μάρκετ
    Η γυναίκα έχει λιγότερη λογική και περισσότερη καρδιά. Ό άντρας έχει
    περισσότερη λογική και λιγότερη καρδιά. Το ευαγγέλιο μόνο τη γυναίκα λέει
    «πόρνη» και όχι τον άντρα, διότι η γυναίκα στον έρωτα δίνει και την καρδιά της,
    ενώ ό άντρας δίνει μόνο το σώμα του, συνήθως για να ικανοποιήσει τις ορμές του.
    Η γυναίκα θέλει αγάπη και πρέπει να της δίνουμε αγάπη. Ό άντρας πρέπει να
    δίνει αγάπη στη γυναίκα του, γιατί τα σούπερ-μάρκετ δεν πουλάνε αγάπη.
    Πουλιά του κλούβιου και πουλιά του κλαδιού
    Υπάρχουν πουλιά του κλούβιου και πουλιά του κλαδιού. Κάποιοι μοναχοί
    μοιάζουν με τα πουλιά του κλούβιου και επιζητούν τα μοναστήρια (κοινόβια), ενώ
    άλλοι μοιάζουν με τα πουλιά του κλαδιού και επιζητούν μια ελεύθερη ζωή στην
    έρημο. Εκεί, βέβαια, υπόκεινται σε περισσότερους πειρασμούς.
    Χωρίς το τούβλο σωριάζεται ό τρούλος
    -Εσύ εξομολογείσαι, εκκλησιάζεσαι;
    -Εγώ, πάτερ, αυτά τα θεωρώ τυπικά πράγματα.
    -Α, όχι! Αυτά είναι όπως το κεντρικό τούβλο του τρούλου, το κλειδί! Έτσι και το
    αφαιρέσεις, όλος ό τρούλος σωριάζεται.
    Η δύναμη τον Διαβόλου
    Με το μικρότερο ταγκαλάκι (=διαβολάκι) δεν μπορούν να τα βγάλουν διακόσιοι
    δικηγόροι.
    Ο εγωισμός είναι σαν το στενό ρούχο
    Η ταπείνωση είναι η βάση όλων των αρετών. Θαύμα είναι η υπέρβαση των νόμων
    της φύσεως. Ό εγωισμός είναι πάθος που δύσκολα αποβάλλει ο άνθρωπος. Είναι
    σαν ένα στενό ρούχο που φοράει ο άνθρωπος και το βγάζει με μεγάλη δυσκολία,
    γιατί του είναι πολύ στενό.
    Ο πνευματικός τουρισμός
    -Γέροντα, πείτε μας για τις πνευματικές σας εμπειρίες
    -Γιατί, βρε παιδί μου, να σας πω; Για να αυξήσουμε τον πνευματικό τουρισμό του
    τόπου;
    Σε διαφορετική συχνότητα
    Σε επισκέπτη που είχε μαλώσει με τους γονείς του.
    -Οι γονείς σου σε αγαπάνε πολύ, αλλά που να συνεννοηθείτε! Εσύ έχεις το
    ραδιόφωνο στα ξένα, ό μπαμπάς σου στα λαϊκά, η μαμά σου στην κλασσική, η
    184
    αδελφή σου άλλου… Ό καθένας είχε τη δική του «συχνότητα». «Αν δε γυρίσετε όλοι
    σας το κουμπί στην Εκκλησία, δεν πρόκειται να συνεννοηθείτε…
    Το λίπασμα της ψυχής
    Ένα δέντρο, αν δεν το περιποιούμαστε στη ρίζα του δεν το σκαλίζουμε, δεν το
    ποτίζουμε, δε μπορεί να καρπίσει και να προοδεύσει. Έτσι και ο άνθρωπος, αν δεν
    καθαρισθεί και σκαλιστεί μέσα του, να φύγουν οί αμαρτίες και τα πάθη μέσω του
    πνευματικού, αν δεν θρέψει την ψυχή του με το λίπασμα του λόγου του Θεού και
    τη χάρη των Μυστηρίων, δεν θα καρπίσει αρετές.
    Τα «κεράσματα» της αγρυπνίας
    Πριν από κάθε αγρυπνία ό Γέροντας ένιωθε μεγάλη χαρά: Πάμε για πνευματικά
    εδέσματα!
    Η πνευματική βάση
    =Παιδιά μου, αύτη η ζωή είναι σαν το Γυμνάσιο των παιδιών. Να αγωνιστούμε να
    πιάσουμε τη βάση.
    =Γέροντα, η βάση στο Γυμνάσιο είναι 10. Αν πιάσουμε 8,5 τι θα γίνει;
    -Ε, ευλογημένε! Πιάσε εσύ 8,5 και θα σου ρίξει ό Θεός μια κλωτσιά και θα σε βάλει
    στον Παράδεισο!!!
    Η πνευματική γύρη
    Όταν είχα έρθει στο Άγιο Όρος, γύριζα στο περιβόλι της Παναγίας, όπως συνήθως
    όλοι οι αρχάριοι, για να βρω τα αρωματισμένα λουλούδια της Παναγίας-αγίους
    Γεροντάδες- και να πάρω πνευματική γύρη.
    Οι ασυρματιστές του Θεού
    Υπάρχουν μοναχοί που έχουν πνευματική τηλεόραση και είναι ασυρματιστές του
    Θεού.
    Η αρετή δεν κρύβεται
    Η αρετή δεν κρύβεται, όσο και να θέλει κανείς. Όπως ό ήλιος δεν κρύβεται με το
    κόσκινο, διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες.
    Το διαβατήριο των δοκιμασιών
    Τις δοκιμασίες να τις δεχόμαστε με υπομονή, χωρίς στενοχώρια, σαν ευλογία του
    Θεού. Όταν κάποιος μας αδικεί, πρέπει να χαιρόμαστε και να θεωρούμε αυτόν που
    μας αδικεί μεγάλο ευεργέτη. Διότι γίνεται αιτία αποταμιεύσεως μας στην άλλη
    ζωή. Με τις δοκιμασίες που επιτρέπει ό Θεός μας κάνει να ετοιμαζόμαστε για την
    ουράνια βασιλεία Του, έχοντας στο χέρι του το διαβατήριο των δοκιμασιών.
    Η υπερηφάνεια μουρνταρεύει τις αρετές
    Εκείνοι που εργάζονται με τον Χριστό αλλά με υπερηφάνεια μουρνταρεύουν
    (βρωμίζουν) τις αρετές τους, όπως μουρνταρεύονται τα τηγανητά αυγά, όταν πέσει
    λίγη κουτσουλιά, που είναι για πέταμα μαζί με το τηγάνι.
    Η αξία της καλοσύνης
    185
    Η καλοσύνη μαλακώνει και ανοίγει την καρδιά, σαν το λάδι τη σκουριασμένη
    κλειδαριά.
    Με ευλάβεια στο Συναξάρι
    Όταν ακούμε το Συναξάρι των αγίων «Τη αύτη ημέρα μνήμη του Άγιου…», να
    στεκόμαστε όρθιοι με ευλάβεια, όπως οι στρατιώτες στέκονται προσοχή όταν
    διαβάζονται τα ονόματα των ηρωικώς πεσόντων συναδέλφων τους.
    Πόσα κομποσχοίνια;
    -Γέροντα, πόσα κομποσχοίνια είναι καλά να κάνει κανείς;
    -Άλλος γεωργός από δέκα στρέμματα που σπέρνει βγάζει πέντε χιλιάδες κιλά
    σιτάρι και άλλος από πενήντα στρέμματα δεν βγάζει ούτε και το σπόρο που έριξε,
    του μένει και η κούραση του χεριού από το αλέτρι…
    Τα μαθηματικά του Θεού
    Στο Θεό άριστα είναι όλα: και το δέκα των πέντε ταλάντων και το τέσσερα των δύο
    και το δύο του ενός ταλάντου. Η θεία δικαιοσύνη έχει άλλους μαθηματικούς ορούς
    και το ένα και ένα άλλοτε κάνουν δύο άλλοτε δύο εκατομμύρια…
    Τα συναξάρια έχουν βιταμίνες
    Για τη συγκέντρωση σου γενικά, και ιδίως στην προσευχή, καθώς και για την
    τόνωση της ψυχής σου, είναι απαραίτητη η μελέτη της Κ. Διαθήκης και τα
    βοηθητικά βιβλία των αγίων Πατέρων… Τα Συναξάρια πολύ βοηθούν, διότι βρίσκει
    κανείς σ ` αυτά ότι είδους βιταμίνες έχει ανάγκη η ψυχή του. Καλό είναι το
    συναξάρι της ημέρας.
    Ο Χριστός θα βρίσκει οργωμένο χωράφι
    -Γέροντα, σήμερα ό Διάβολος οργώνει όλη τη γη και τα φέρνει όλα άνω κάτω. τι θα
    γίνει;
    -Μην ανησυχείς, βρε λεβέντη. Ο Χριστός θα βρίσκει έτοιμο οργωμένο χωράφι και
    θα σπέρνει χωρίς κόπο.
    Οι άγιοι δεν είναι κορόιδα
    -Γέροντα, με όλα αυτά που κάνουν οι άγιοι, όταν ζουν, δεν φοβούνται να μην
    πέσουν σε υπερηφάνεια;
    -Τι τους περάσατε τους αγίους, για κορόιδα; Να υπερηφανευτούν και να χάσουν τη
    χάρη και να μείνουν μόνο με τις ανθρώπινες δικές τους δυνάμεις;
    Η ψαλτική να είναι απλή
    Η βυζαντινή μουσική δεν επιδέχεται στολίδια και επίδειξη. Όταν κάποιος ψέλνει
    ανεπιτήδευτα, χωρίς επιδείξεις, έχει μια φυσική ομορφιά και μοιάζει σαν μια
    γυναίκα που ο Θεός της έχει δώσει φυσική ομορφιά. Όταν, όμως, προσπαθεί να
    προκαλέσει ακουστική εντύπωση με διάφορα τεχνάσματα, περίτεχνα
    ισοκρατήματα, τότε μοιάζει σαν μια γυναίκα άσχημη, η οποία με κραγιόν,
    δαχτυλίδια, σκουλαρίκια και ένα σωρό άλλα, προσπαθεί να δείξει ότι είναι
    186
    όμορφη. Όμως, μ’ αυτόν τον τρόπο, το μόνο που πετυχαίνει είναι να κάνει τον
    άλλο να αηδιάζει.
    Οι αντιλέγοντες έχουν γέροντα τον Διάβολο
    -Γέροντα, πως γίνεται μερικοί σε κάθε λόγο να βρίσκουν αντίλογο;
    -Ω, Είναι φοβερό να συζητάς με έναν άνθρωπο που συνήθισε να δικαιολογείται!
    Είναι σαν να μιλάς με έναν δαιμονισμένο! «Όσοι δικαιολογούνται -ο Θεός να με
    συγχωρέσει- έχουν γέροντα το Διάβολο. Είναι βασανισμένοι άνθρωποι. Δεν έχουν
    μέσα τους ειρήνη. Το έχουν κάνει επιστήμη αυτό.
    Να μη δίνουμε τον τουρβά μας σε άλλους
    -Γέροντα, μερικές φορές, Όχι μόνο δυσκολεύομαι να δεχθώ την αδικία, αλλά
    μετατοπίζω την ευθύνη της πτώσεως μου σε άλλον.
    -Εσύ, όχι μόνο δεν σηκώνεις από αγάπη τον τουρβά του άλλου, αλλά θέλεις να
    δώσεις και τον δικό σου βαρύ τουρβά, όχι μόνο στον υγιή, αλλά και στον
    φιλάσθενο. Χρειάζεται να αποκτήσεις πνευματική παλικαριά, για να παίρνεις
    επάνω σου όλη την ευθύνη της αμαρτίας σου.
    Το ατέλειωτο εργόχειρο της μετάνοιας
    Η μετάνοια για τον αγωνιζόμενο είναι ένα εργόχειρο που δεν τελειώνει ποτέ. Τους
    πεθαμένους τους κλαίνε, τους θάβουν, τους ξεχνούν. Τις αμαρτίες θα τις κλαίμε
    συνέχεια, μέχρι να πεθάνουμε.
    Τα καυσαέρια της υπερηφάνειας
    Όποιος έχει πολλή υπερηφάνεια είναι σκοτισμένος. Το μυαλό του είναι
    ανταριασμένο, είναι σαν να έχει καυσαέρια.
    Ο καλύτερος πολύτεκνος
    Ο μεγαλύτερος και καλύτερος πολύτεκνος είναι ό άνθρωπος που αναγεννήθηκε
    πνευματικά και βοηθάει για την πνευματική αναγέννηση των παιδιών όλου του
    κόσμου, για να εξασφαλίσουν τις ψυχές τους στον Παράδεισο.
    Για τα παιδιά και τους νέους
    Η ανατροφή του παιδιού
    Η ανατροφή του παιδιού αρχίζει από την εγκυμοσύνη. Αν η μητέρα που κυοφορεί
    συγχύζεται και στενοχωριέται, το έμβρυο μέσα στην κοιλιά της ταράζεται. Ενώ
    όταν η μάνα προσεύχεται και ζει πνευματικά, το παιδάκι στην κοιλιά της μάνας
    αγιάζεται.
    Όταν η μάνα δεν θέλει το παιδί
    Όταν η γυναίκα που είναι έγκυος δε θέλει το παιδί, αυτό, πολλές φορές το
    καταλαβαίνει, τυλίγεται με τον ομφάλιο λώρο και πεθαίνει.
    Τα παιδιά που δε θηλάζουν
    187
    Τα παιδιά που δε θηλάζουν και δε μεγαλώνουν στην αγκαλιά της μάνας τους,
    γίνονται βλαμμένα, δε στέκουν σταθερά στη ζωή τους και όταν μεγαλώσουν μετά
    το μπουκάλι του γάλακτος, πιάνουν το μπουκάλι της μπύρας.
    Τα αυθάδη παιδιά δέχονται δαιμονικές επιδράσει;
    -Τα παιδιά πρέπει να προσέχουν πάρα πολύ το θέμα του σεβασμοί προς τους
    γονείς. «Όταν τα παιδιά αντί μιλούν και ασεβούν, γίνονται πρώτον αιτία να φύγει
    η χάρη από αυτά και δεύτερον γίνονται δεκτικά των δαιμονικών επιδράσεων και
    ενεργειών.
    Η αιτία των ψυχοσωματικών ανωμαλιών των νέων
    -Η μαλθακότητα των σημερινών νέων είναι μία από τις κύριες αιτίες των
    ψυχοσωματικών ανωμαλιών
    Για όσους δεν θέλουν να πάνε στο στρατό
    Για τους νέους που δε θέλουν να πάνε στο στρατό λόγω της καλοπέρασης:
    -Ευλογημένοι, στον πόλεμο του 1940, στο μέτωπο, οι Έλληνες μάλωναν μεταξύ
    τους για το ποιος θα πάει μπροστά στην πρώτη γραμμή. Οι νέοι τότε τραβούσαν
    τους μεσήλικες πίσω και τους έλεγαν:Πηγαίνετε εσείς πίσω, γιατί έχετε οικογένεια
    και παιδιά και αφήστε εμάς μπροστά. Εσείς λέτε πως δυσκολεύεστε και δεν θέλετε
    να πάτε να υπηρετήσετε!
    Στα γεράματα κρυώνουμε εύκολα
    Όσο κανείς είναι νέος, πρέπει να αγωνίζεται, διότι, όσο γερνά, δε μπορεί να κάνει
    τίποτα. Τότε, στα γεράματα, τον πειράζει ακόμα και το ρεύμα που δημιουργείται
    από την κλειδαρότρυπα!
    Το διαβατήριο του Παραδείσου
    Για να πάει κανείς στον γλυκό Παράδεισο πρέπει να φάει πολλά πικρά εδώ, να
    έχει το διαβατήριο των δοκιμασιών στο χέρι.
    Κτήματα στον ουρανό
    Ο Θεός μας έχει εξασφαλισμένα κτήματα εκεί στον ουρανό .Όταν όμως ζητούμε
    να μας απαλλάξει από μία δοκιμασία, δίνει αυτά τα κτήματα σε άλλους και τα
    χάνουμε. Ενώ, αν κάνουμε υπομονή, θα μας δώσει και τόκο.
    Αμοιβαία σωτηρία
    (Πρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση)
    Όταν μόναζε ό Γέροντας στο Στόμιο, το μονοπάτι πού έφτανε ως εκεί ήταν πολύ
    δύσκολο. Απότομες ανηφόρες και κατηφόρες, στενή διάβαση, επικίνδυνα σημεία
    και συνεχείς καταπτώσεις. Ό Γέροντας κατέβαινε κατά αραιά διαστήματα στην
    Κόνιτσα για ν’ αγοράζει τροφές και διάφορα υλικά και κανόνιζε πάντα το βράδυ
    να είναι στο Μοναστήρι. Στην πόλη συνήθως ήταν βιαστικός, όπως κι όταν
    ανηφόριζε για το Στόμιο. Πίστευε ότι ή πολύωρη παραμονή του στον κόσμο θα του
    σκόρπιζε το νου σε πολλές ξένες υποθέσεις και θα έχανε το ησυχαστικό του
    πρόγραμμα. Ήταν νέος μοναχός τότε και αντιμετώπιζε πολλούς πειρασμούς.
    188
    Μια φορά ό Γέροντας, φορτωμένος διάφορα πράγματα, ανηφόριζε προς το
    Μοναστήρι. Ήταν απόγευμα και ήθελε να φτάσει προτού να δύσει ό ήλιος. Πέρασε
    τα περισσότερα κλώσματα, χωρίς να σταματήσει. Στο δρόμο συνάντησε έναν
    γνωστό του, πρόσφυγα απ’ την Καππαδοκία, ό όποιος κουβαλούσε με τα δυο του
    μουλάρια ξύλα. Εκείνη τη μέρα όμως είχε μια περιπέτεια. Τα μουλάρια του σε μια
    απότομη κατηφόρα είχαν χάσει την ισορροπία τους και είχαν πέσει, ενώ τα ξύλα
    είχαν σκορπιστεί Ό Γέροντας τον είδε πού παιδευόταν να ξαναφορτώσει τα ζώα
    του καί σταμάτησε να τον βοηθήσει. Το μονοπάτι ήταν πολύ στενό και δεν βόλευε.
    Χρειάστηκε να κουβαλήσουν τα ξύλα με τα χέρια λίγο πιο κάτω και στη συνέχεια
    να τα φορτώσουν. Όταν ολοκληρώθηκε ή προσπάθεια, ό αγωγιάτης είπε στο
    Γέροντα:
    – Μ’ έσωσες, μ’ έσωσες, π. Παΐσιε. Κινδύνεψα κι εγώ και τα ζώα.
    – Να ‘σαι καλά, ευλογημένε, του είπε.
    Μετά ξαναπήρε στους ώμους του τους τορβάδες και συνέχισε το δρόμο. Έφτασε σ’
    ένα ψηλό σημείο, σε μια κορυφή, απ’ οπού έβλεπε τον αγωγιάτη πού βοήθησε, ενώ
    ψηλά αγνάντευε το Μοναστήρι και δεξιά του την απότομη πλαγιά του Λάζαρου,
    απ’ την οποία σχεδόν καθημερινά έπεφταν μικρές και μεγάλες πέτρες. Στάθηκε
    λίγα λεπτά για να πάρει μια ανάσα και να βεβαιωθεί αν ο πατριώτης του συνέχιζε
    κανονικά με τα φορτωμένα μουλάρια. Ξαφνικά όμως ένας ισχυρός θόρυβος
    ακούστηκε και ο Γέροντας νόμιζε ότι όλο το βουνό μετακινιόταν. Από πολύ
    μεγάλο ύψος άρχισαν να ξεκόβονται και να κατρακυλούν μεγάλοι βράχοι, πάνω
    στους οποίους ήταν μέτριου μεγέθους πεύκα. Το θέαμα ήταν φοβερό. Οι βράχοι
    παράσερναν κι άλλους βράχους πιο κάτω, προκαλώντας ήχους βιβλικής
    καταστροφής, ενώ στο πέρασμα τους έσπαγαν δέντρα και θάμνους. Όλη αυτή ή
    κατολίσθηση είχε πλάτος περί τα διακόσια μέτρα.
    Ό Γέροντας παρακολουθούσε άφωνος. Σκέφτηκε ότι αν δεν καθυστερούσε με τον
    αγωγιάτη, εκείνη την ώρα θα βρισκόταν στο φοβερό σημείο και ο θάνατος του θα
    ήταν βέβαιος. Δοξολόγησε το Θεό και θέλησε να ευχαριστήσει τον αγωγιάτη.
    Γύρισε προς το άνοιγμα της χαράδρας, οπού έβλεπε τον ευεργέτη του και
    κάνοντας χωνί τα δυο του χέρια επανέλαβε τα λόγια του:
    – Μ’ έσωσες, μ’ έσωσες. Σ’ ευχαριστώ.
    Μέσα στην κοσμοχαλασιά ή φωνή του Γέροντα δεν μπόρεσε να φτάσει στον
    αγωγιάτη, ήταν όμως μια έκφραση ευχαριστίας.
    Ό Γέροντας περίμενε να σταματήσει το κακό. Πράγματι, μετά από μισή ώρα όλα
    είχαν ησυχάσει. Συνέχισε τη διαδρομή με πολύ μεγάλη δυσκολία, αφού το
    μονοπάτι είχε χαλάσει. Είδε και από κοντά τι είχε συμβεί και βεβαιώθηκε ότι για
    μια ακόμα φορά ή πρόνοια του Θεού τον είχε προστατέψει.
    Ή νύχτα βρήκε το Γέροντα στον Άσπρόλακκο. Με τη βοήθεια του φακού συνέχισε
    το μονοπάτι κι έφτασε στο Μοναστήρι αρκετά κουρασμένος. Πήγε στην άκρη της
    αυλής, στο Καταφίλι όπως λέγεται, και περίμενε να βγει το φεγγάρι απ’ την
    κορυφή της Γκαμήλας. Ό αέρας άρχισε να δυναμώνει και το βουητό της χαράδρας
    εντυπωσίαζε. Βέβαια, δεν συγκρινόταν το βουητό αυτό με τους ξερούς και
    δυνατούς ήχους πού είχε ακούσει λίγες ώρες πριν. Μόλις το σεληνόφως διέλυσε το
    πυκνό σκοτάδι, ό Γέροντας μπήκε στο ναό για να κάνει τον εσπερινό.
    189
    Έτσι πέρασε εκείνη ή μέρα. Την επόμενη ό Γέροντας ήταν ανήσυχος, γιατί είχε
    χαλάσει το μονοπάτι και οι αγωγιάτες, πού καθημερινά κουβαλούσαν ξύλα με τα
    ζώα τους, δεν θα μπορούσαν να περάσουν. Σκέφτηκε πώς θα μπορούσε να
    βοηθήσει την κατάσταση. Καθισμένος στο νάρθηκα του ήρθε ή ιδέα να πάει να
    καθαρίσει μόνος του το δρόμο. Πήρε την αξίνα κι ένα τσεκουράκι και κατηφόρισε.
    Δεν ήταν βέβαια δυνατό να καθαρίσει όλο το δρόμο. Όμως κάτι ήθελε να κάνει.
    Όταν έφτασε κάτω, στον τόπο της καταστροφής, έκοψε μερικά σπασμένα κλαδιά
    και άρχισε να μετακινεί τις μεγάλες πέτρες. Δούλεψε μερικές ώρες και γύρισε στο
    Μοναστήρι για να συνεχίσει την άλλη μέρα. Τον πρόλαβε όμως μια ομάδα ανδρών
    απ’ την Κάτω Κόνιτσα, πού με προσωπική εργασία αποκατέστησαν την ομαλή
    διάβαση. Όταν έφτασαν στο Μοναστήρι οι εθελοντές, ό Γέροντας τους
    ευχαρίστησε και τους ετοίμασε πρόχειρο φαγητό.
    190
    via
    Tags
    Share This
    Marcadores: , , ,

    Pages