Πόσο όμορφα αισθανόμαστε στη θέα κάποιου δώρου, γνωρίζοντας ότι προορίζεται μονάχα για μας.
Κυρίως ένα όμορφο περιτύλιγμα μας παραπέμπει αυτόματα σε ένα όμορφο δώρο. Αρκετές φορές ξεγελιόμαστε από μια γυαλιστερή συσκευασία που δεν ανταποκρίνεται πάντοτε στις πραγματικές μας προσδοκίες. Κάπως έτσι παρομοιάζονται και οι γύρω μας.
Άνθρωποι όμορφοι εξωτερικά που δε σημαίνει πάντοτε αξιάγαπητα πλάσματα, γλυκές και αθώες υπάρξεις.
Κάποιες φορές η εξωτερική εμφάνιση περικλείει όλο το πακέτο σε κάποιον άνθρωπο, δηλαδή όμορφη εμφάνιση και υγιή προσωπικότητα και άλλοτε πάλι όχι.
Η ποιότητα των ανθρώπων δεν ορίζεται από το περιτύλιγμά τους.Αυτό δε φαίνεται εξαρχής. Απαιτεί το χρόνο του για να αντιληφθει κανείς την ασχήμια και την υποκρισία της ψυχής. Η παγωμάρα και τα κενά συναισθήματα του άλλου που κρύβονται πίσω από τα υπέροχα μάτια, τα χείλη ή το πρόσωπο και το καλίγραμμο σώμα του.
Όμως τι σημασία έχει αυτό το γυαλιστερό περιτύλιγμα του δώρου που μας χαρίζεται εφόσον ορίζεται από ένα κενό και αδιάφορο δώρο; Τι να το κάνεις το απλό χαρτί ; Τι να την κάνεις την εξωτερική ομορφιά σαν κρύβει μέσα της μια άσχημη καρδιά; Απογοήτευση και πίκρα σου αφήνει.
Ο χρόνος αποκαλύπτει το μεγαλείο καρδιάς που ξεπροβάλλει πίσω από κάθε προσωπείο και σώμα. Η εξωτερική εμφάνιση μαραίνεται με το πέρασμα του χρόνου μα η η ψυχή ξεπροβάλλει λαμπερή και ακριβή παντοτινά. Εξάλλου ότι λάμπει δεν είναι χρυσός.
