Αυτό για το οποίο οι γυναίκες μιλάνε και λένε ότι έχει εκλείψει, που κατηγορούν κοινωνία, συνθήκες, τάσεις, μόδες, οικογένεια και πρώην γκόμενες για τον «ευνουχισμό» του αρσενικού φύλου.
Και δεν έχουν άδικο.
Οι γυναίκες χειραφετήθηκαν, άλλαξαν, εξελίχθηκαν και ο άντρας έμεινε πίσω.
Έχασε τα πατήματά του.
Δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα και αντί να προχωρήσει και να βγει μπροστά, έμεινε πίσω φοβούμενος την αλλαγή.
Η γυναίκα έγινε δυναμική και ανεξάρτητη, μπορεί να μην έχει ανάγκη πλέον έναν άντρα δίπλα της για να επιβιώσει αλλά σίγουρα τον έχει ανάγκη για να είναι ολοκληρωμένη.
Όσο και να αλλάξει η κοινωνία, όσο πολιτισμένοι κι αν γίνουμε, οι απαιτήσεις και οι ρόλοι πάντα θα παραμένουν οι ίδιοι.
Αν ξεγυμνώσεις τα δύο φύλα από κοινωνικά στάτους, στερεότυπα, επιταγές της εποχής, συνήθειες, ανασφάλειες και φοβίες, τα εξής θα μείνουν: ένας ΑΝΤΡΑΣ και μια ΓΥΝΑΙΚΑ.
Και αν η γυναίκα ψάχνει για να βρει ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΕΝΑΝ, υπάρχει και ο άντρας που ψάχνει ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΙΑ.
Γεμίσαμε «μαλάκες» και «καργιόλες».
Από ανθρώπους που «ξέρουν τί θέλουν» χωρίς να εξετάζουν το «τί μπορούν να δώσουν».
Μπουχτίσαμε από «θέλω» και «απαιτήσεις» χωρίς αντίκρυσμα.
Για να μπορείς να αξιώσεις κάτι όμως πρέπει να είσαι και σε θέση να ανταπεξέλθεις στις απαιτήσεις του άλλου.
Υπάρχει, λοιπόν, και αυτός ο άντρας.
Αυτός ο άντρας που ξέρει να αγαπάει και να προσφέρει.
Δεν εξετάζει τί παίρνει γιατί έτσι έμαθε να αγαπάει.
Αντρίκια, καταλυτικά, απόλυτα.
Αυτός που θα κάνει τα πάντα για να είναι δίπλα στη γυναίκα που αγαπάει έστω και για λίγες ώρες.
Θα προσαρμόσει τα ωράριά του, θα αλλάξει τις προτεραιότητές του, δε θα υπολογίσει κούραση και χιλιόμετρα.
Θα γυρίσει τον κόσμο ανάποδα, θα βρει τον τρόπο να έρθει αρκεί να του το πει ή να το δείξει.
Ο άντρας τη γυναίκα που αγαπάει θα τη βάλει πάνω από όλα, ακόμα και από τον ίδιο του τον εαυτό.
Αυτός που θέλει να προσφέρει τα πάντα.
Τόσο συναισθηματικά όσο και υλικά.
Θέλει να καλύπτει όλες τις ανάγκες της γυναίκας και να μην έχει ανάγκη κανέναν παρά μόνο εκείνον.
Μπορεί να μην το έχει με τα λόγια, να μην ξέρει τί πρέπει να πει και πότε, να μην έχει τις κατάλληλες λέξεις αλλά θα αφήσει τις πράξεις να μιλήσουν.
Θα αφήσει πίσω τις δικές του ανάγκες γιατί όταν η γυναίκα είναι ευτυχισμένη είναι και αυτός.
Αυτός που δεν ξέρει από ημίμετρα.
Είναι όλα ή τίποτα.
Δεν υπάρχει «ίσως» και «λίγο».
Δεν υπάρχουν αμφιβολίες και ανασφάλειες.
Είναι σίγουρος για την επιλογή του και ξέρει τους λόγους πίσω από αυτήν. Αφιερώνεται χωρίς όρια.
Αυτός που εμπιστεύεται αλλά ζηλεύει.
Είναι κτητικός, απόλυτος και απαιτητικός.
Θέλει τη γυναίκα ελεύθερη αλλά μόνο για τον εαυτό του, όμορφη όπως αυτή θέλει να είναι για εκείνον, αλλά αν νιώσει το τσίμπημα της ζήλειας, θα το πει και θα το πει άγαρμπα.
Είναι «απολίτιστος» στις αντιδράσεις του γιατί και η αγάπη του είναι απόλυτη και έξω από τα κοινωνικά «πρέπει».
Αυτός που έχει αξιοπρέπεια και εγωισμό και δε θέλει να πέσει στα μάτια της γυναίκας.
Αυτός που όταν πονάει και νιώθει αδύναμος το περνάει μόνος του.
Κρατάει τα προβλήματα για τον εαυτό του και θα μιλήσει μια φορά επειδή πνίγεται αλλά δεν ξεσπάει.
Θέλει να είναι η κολώνα που στηρίζεται η γυναίκα και δεν κάνει εκατοστό πίσω σε αυτό.
Ξέρει, έχει αποδεχτεί και θέλει το ρόλο του.
Αυτός που θέλει να γίνεται πάντα καλύτερος.
Για τη γυναίκα που έχει επιλέξει θέλει και έχει ανάγκη να τον θαυμάζει.
Και για αυτό θα κάνει τα πάντα να φανεί αντάξιος που και αυτή τον επέλεξε.
Είναι ο λόγος, η αφορμή και η αιτία του.
Όλα περιστρέφονται γύρω από αυτήν.
Είναι το πρίσμα των αποφάσεών του και ο τελικός κριτής του.
Tα χαρακτηριστικά της εποχής πρεσβεύουν ότι αυτός ο άντρας δεν ψάχνει.
Τον ψάχνουν.
