Αν ξεκινήσουμε το ταξίδι του έρωτα χωρίς όρια και περιορισμούς, χωρίς έλεγχο των κινήσεων του άλλου και τα θέλω μας για εκείνον θα είχαμε, πιο καθαρή ματιά της αγάπης και ναι ίσως την πλησιάζαμε…
Στις ανθρώπινες σχέσεις κυριαρχεί η φλογερή επιθυμία για αληθινή αποδοχή, για αληθινή αγάπη, για αληθινό έρωτα, για αληθινά συναισθήματα από τον σύντροφο μας…
Πόσο, όμως, είμαστε εμείς αληθινοί απέναντι στη σχέση μας και κατά πόσο αντέχουμε την βαρύτητα της αλήθειας του;
Ξεκινάμε με προσδοκίες, ίσως το μεγαλύτερο λάθος των σύγχρονων σχέσεων, και καταλήγουμε προδομένοι, γεμάτοι από θυμό και ζήλια, ανταγωνιστικότητα και ένα εσωτερικό κενό έτοιμο να κατασπαράξει τον επόμενο «εργάτη» του έρωτά μας.
Αποτυχημένες σχέσεις και ένα μεγάλο «Γιατί»; -πλανιέται μέσα μας…
Αν ξεκινήσουμε το ταξίδι του έρωτα χωρίς όρια και περιορισμούς, χωρίς έλεγχο των κινήσεων του άλλου και τα θέλω μας για εκείνον θα είχαμε, πιο καθαρή ματιά της αγάπης και ναι ίσως την πλησιάζαμε…
Αισθάνεσαι τα πρώτα καρδιοχτύπια, σκέφτεσαι συνέχεια αυτό το νέο πρόσωπο που μπήκε στην ζωή σου αναπάντεχα ή από μία μακροχρόνια φιλία και πολιορκεί την σκέψη σου συνέχεια.
Αναζητάς άλλες αγκαλιές αλλά εκείνος/η είναι συνέχεια στο μυαλό σου, δεν αντέχεις χωρίς να του/της μιλήσεις και περιμένεις την ώρα και την στιγμή που θα τον/την συναντήσεις.
Ναι, είσαι ερωτευμένος/η!
Του/της το δείχνεις, το λες και υπάρχει ανταπόκριση και έτσι ξεκινάει μία φλογερή σχέση παθιασμένου έρωτα, γεμάτο από νέες συγκινήσεις και συμπαντικά ταξίδια…
Ξεκινάτε μονογαμική σχέση και εσύ ξεκινάς με τις προσδοκίες απέναντί του/της.
«Θα έπρεπε να είσαι έτσι εκεί ή να κάνεις αυτό αντί αυτού ή να πεις αυτό αντί γι’ αυτό», «αγάπη μου πρόσεχε τι θα πεις εκεί», «πρέπει να κάνεις αυτό», «γιατί δεν με καταλαβαίνεις;» «πίστευα πως ήσουν διαφορετικός/η», «δεν είσαι αυτό που νόμιζα», «ναι αλλά αυτή ή αυτός θα έκανε αυτό όχι σαν εσένα», «γιατί δεν θέλεις να πάμε μαζί διακοπές;», είναι κάποια από τα συνηθισμένα ερωτήματα ανθρώπων που στις ερωτικές σχέσεις τους ξεκινούν και πορεύονται με προσδοκίες από τον/την σύντροφο.
Όταν ζούμε με κουτάκια λογικής σκοτώνουμε την δύναμη της αγάπης.
Η αγάπη έχει ελευθερία και αλληλοσεβασμό στα θέλω του άλλου.
Δεν επιδιώκει και δεν περιμένει τίποτα παρά μόνο ζει το παρόν όσο πιο πλούσια σε συναισθήματα μπορεί.
Όπου υπάρχει προσδοκία υπάρχει και πληγή, θλίψη.
Ας πετάξουμε στα σκουπίδια τον παλιό μας εαυτό και ας επαναπροσδιορίσουμε τον τρόπο λειτουργίας μας στην ερωτική σχέση.
Ναι, κάντο για εσένα. Για μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Σου αξίζει.
