Το νιώθεις όταν σε πλησιάζει. Όταν η οθόνη του κινητού σου γράφει το όνομά του...
Όταν ετοιμάζεσαι να τον συναντήσεις. Κάτι δεν πάει καλά. Δεν ήσουν έτσι "παλιότερα". Πέθαινες να τον δεις, τρελαινόσουν. Ή και όχι.
Γιατί ήξερες πως, κάποια στιγμή αυτή η αβεβαιότητα που αισθανόσουν όταν ξεκινούσες κάτι μαζί του, θα "έσκαγε" κάποια στιγμή. Κάποια στιγμή που λες, σου τελειώνει, λίγο ή πολύ. Ανεκτά ή αφόρητα. Γιατί άλλαξες εσύ, γιατί δεν άλλαξε εκείνος. Γιατί κουράστηκες να προσπαθείς μονάχη σου ή γιατί απλά, δεν σου κάνει πια. Έτσι είναι οι σχέσεις, σου λέω. Δεν ματαιοπονώ, ρεαλιστικά μιλάμε.
Όποιοι κι αν είναι οι λόγοι που τα αισθήματά σου για εκείνον έχουν αρχίσει να χάνουν σε ένταση, τα σημάδια- αυτά τα σημάδια- είναι σχεδόν πάντα τα ίδια για όλες μας. Σαν τα συμπτώματα της αναιμίας. Έλλειψη το ένα, έλλειψη και το άλλο.
Το σεξ μαζί του είναι σαν "αγγαρεία"
Το Νο1 αδιάψευστο σημάδι ότι δεν πάει καλά το πράγμα. Θα μπορούσα να σου το βάλω τελευταίο στη λίστα, σαν last but not least, αλλά όχι, ας ξεκινήσουμε από το πολύ βασικό. Η απουσία επιθυμίας για σεξ μαζί του είναι "καμπανάκι" συναγερμού. Όσο κι αν εθελοτυφλείς, δεν θ' αλλάξει κάτι. Ειδικά αν τα πράγματα στο ερωτικό σας δεν ήταν πάντα έτσι "χλιαρά" κι αδιάφορα, τότε το συγκεκριμένο αποτελεί ισχυρή απόδειξη ξενερώματος. Το να λες "συμβαίνουν αυτά στα ζευγάρια, κάποια στιγμή το σεξ σταματάει" δεν είναι δικαιολογία για να παραμείνεις με σταυρωμένα τα χέρια (και τα πόδια).
Προτιμάς να βγαίνεις με τις φίλες σου παρά με εκείνον
Εννοώ πως τις μέρες και τις ώρες που είχες αφιερώσει στη σχέση σου, τώρα προτιμάς να τις περνάς με φίλες, γνωστούς και γενικώς με οποιοδήποτε άλλον εκτός από εκείνον. Και το σενάριο να αράξεις στον καναπέ μόνη σου μέχρι να ξημερώσει σου ακούγεται πιο δελεαστικό από το βγεις μαζί του για ποτάκι. Σου λέει να φύγετε διήμερο και αντί να τρελαθείς νιώθεις ένα μικρό πνίξιμο.
Σε εκνευρίζει κάπως συχνά
Έχει περάσει καιρός από τότε που δικαιολογούσες αυθόρμητα οποιαδήποτε μπούρδα έκανε. Τώρα σου τη σπάνε όλα του. Συνεπώς τσακώνεστε συχνά, αλλά όχι για ν' ανάψουν τα αίματα, η ένταση δεν οδηγεί σε κάποιο πάθος, αντιθέτως μεγαλώνει το κενό ανάμεσά σας μ' εσένα να μην έχεις και πολλή διάθεση να τα φτιάξεις όλα. Σκέφτεσαι πως ίσως να μην φτιάχνουν κιόλας. Καλώς ήρθες στην πραγματικότητα. Τι κάνουμε τώρα;
"Παίζει" το μάτι σου
Όλες έχουμε μια λειτουργία "Πιστή Πηνελόπη", την οποία ενεργοποιούμε συνήθως με το που μπαίνουμε στη σχέση και απενεργοποιούμε στα μουλωχτά κανα δυο από τα χ κουμπάκια της κονσόλας πριν βγούμε από αυτήν. Κάποια στιγμή συνειδητοποιείς πως υπάρχουν κι άλλοι άντρες τριγύρω σου, οι οποίοι σε φλερτάρουν και δεν σ' ενοχλεί τόσο αυτό ή δεν σε κάνει να νιώθεις ενοχές που σου συμβαίνει. Μπορεί να ενδώσεις και σ' έναν βαθμό (για να μην πω παραπάνω βαθμούς). Έλα τώρα, τις κουμπάρες θα παίζουμε; Είσαι ήδη αλλού, τι τον έχεις τον άλλον ακόμα εκεί να σε περιμένει να "συνέλθεις" από την ανεξήγητη "φάση" που περνάς;
Δεν καίγεσαι/δεν τον κυνηγάς πια
Θυμάσαι τότε, παλιά (μπορεί κι έναν μήνα πριν, δεν είναι απαραίτητα όντως πολύ παλιά) που περνούσαν 3 ώρες χωρίς να σου στείλει μήνυμα και έκανες δράμα; Ή το άλλο, που του έκανε λάικ στο τραγούδι κάποια και ερευνούσες το προφίλ της όπως κάνουν στο FBI με τους υπόπτους; Πού είναι το δαιμόνιό σου τώρα, ντετέκτιβ; Και γιατί δεν γκρινιάζεις; Γιατί έχεις βαρεθεί κούκλα μου, αλλά ίσως κάνεις ότι όλα καλά γιατί θες να είσαι σίγουρη πριν κάνεις αυτό που και εσύ και εγώ ξέρουμε ότι πρέπει. Γιατί το θες. Δύσκολο πράγμα ο χωρισμός, ναι. Αλλά αν δεν περνάς καλά, τι κάθεσαι και κάνεις μαζί του;
