Οσημέραι πληθαίνουν τα κρούσματα της κοινωνικο-οικονομικής πανούκλας που ενέσκηψε στην Ευρώπη και απειλεί ολόκληρη την ανθρωπότητα. Γεγονός που συνέχεται με την αυξανόμενη διακρατική αλληλεξάρτηση, την οποία υπηρετεί η περιώνυμη ιδέα της παγκοσμιοποιήσεως. Η ιδέα αυτή γεννήθηκε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και επαγγέλλεται την ομογενοποίηση της παγκόσμιας οικονομίας και την διαμόρφωση της οικουμένης σε ενιαία οικονομική, πολιτική και πολιτισμική οντότητα με συνεργατική αλληλεγγύη για την παγκόσμια ειρήνη και την ευημερία των λαών.
Για τον σκοπό αυτόν ιδρύθηκε ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) και ακολούθως η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, η οποία με την συνθήκη του Μάαστριχ το 1993 μεταμορφώθηκε σε Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) για την πανευρωπαϊκή οικονομική συνεργασία. Παραλλήλως συγκροτήθηκε η Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου (GATT) και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ΠΟΕ), με σύνεργα την Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).
Ωστόσο το σύμπλεγμα των παραπάνω Οργανισμών περιήλθε στον έλεγχο των Μεγάλων Δυνάμεων και της πλουτοκρατίας, που παρεμβαίνουν αναλόγως των δικών τους συμφερόντων, με αποτέλεσμα ο μεν ΟΗΕ να περιπέσει σε ανυποληψία, η δε ιδέα παγκοσμιοποιήσεως να μεταλλαχθεί σε εργαλείο της άπληστης οικονομικής ολιγαρχίας του Πλανήτη σε βάρος των αδυνάτων.
Έτσι διαμορφώθηκε μία υφέρπουσα «υπεραγορά», στους κανόνες της οποίας μεθοδεύεται η υποταγή των επιμέρους κρατών υπό μία διεθνή «υπερκυβέρνηση», εγκάθετη των κεφαλαιουχικών υπερδυνάμεων που εκτρέφονται από την ασύδοτη απελευθέρωση του εμπορίου και την αδίστακτη πανουργία της χρηματαγοράς.
Καταφανώς το παραπάνω μόρφωμα, ούτε πολυπολιτισμική παγκοσμιοποίηση είναι, ούτε διαπνέεται από αλληλεγγύη και κοινή ευημερία –όπως δολερώς διακηρύττεται. Αλλ’ ασυστόλως επαναβεβαιώνει το ιστορικό αξίωμα, «ότι στο όνομα των ιδεών διαπράττονται τα ειδεχθέστερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας».
Τα ανωτέρω προδήλως υπελάμβανε ο Αμερικανοεβραίος Χένρι Κίσσινγκερ, όταν ως υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ προ 35ετίας δήλωνε: «Ο ελληνικός λαός είναι ατίθασος, γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε στις πολιτισμικές του ρίζες (γλώσσα, θρησκεία και γενικώς πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα), ώστε να εξουδετερώσουμε την δυνατότητά του να αντισταθεί…». Και ασφαλώς η αμφιλεγόμενη αυτή δήλωσή του επιβεβαιώνεται από τα διαδραματιζόμενα που την διαδέχθηκαν.
Ο ίδιος υπήρξε ο βασικός διαχειριστής της Κυπριακής κρίσεως, που οδήγησε στην τραγική διχοτόμηση της νήσου και την διαρκή οικονομική αφαίμαξη των εμπλεκομένων χωρών (Ελλάδος, Τουρκίας και Κύπρου) για την αγορά εξοπλισμών από τις πολεμικές βιομηχανίες της «συμμαχίας». Ενώ ο συνωμοτικός μηχανισμός της διακρατικής και κατ’ επίφαση «εταιρικής» συνεργασίας και αλληλεγγύης, με την συνέργεια των εγχωρίων ανδρεικέλων της (πολιτικών, πλουτοκρατών, ΜΜΕ) προξένησαν στην χώρα μας τα παρακάτω εγκλήματα:
— Απεθνικοποίησαν την ελληνική Παιδεία και διαστρέβλωσαν την ιστορική μας ταυτότητα, ώστε απογύμνωσαν την νεολαία από τις ιερές μας παραδόσεις και τα ιδανικά της φυλής μας.
— Αιχμαλώτισαν την συμπεριφορά της ελληνικής κοινωνίας και την εμβολίασαν με ξένες διεφθαρμένες κουλτούρες της ανηθικότητας, του εκφυλισμού και του άκρατου καταναλωτισμού των υποπροϊόντων της πολυεθνικής αγοράς.
— Επέβαλαν περιορισμούς στην γεωργο-κτηνοτροφική μας παραγωγή, αποπροσανατολίζοντας τον αγροτικό πληθυσμό και απομυζώντας τεράστια χρηματικά ποσά για την εισαγωγή στην χώρα μας των μεταλλαγμένων προϊόντων της δικής τους κερδοσκοπίας.
— Χρηματοδοτούν την υποδοχή στην χώρα μας των ορδών της λαθρομεταναστευτικής πανσπερμίας, επιφέροντας διαστροφή της κοινωνικο-οικονομικής μας υποστάσεως και βαθμιαία αλλοίωση της πληθυσμιακής μας συνθέσεως.
— Κατέστησαν κατάχρεη την εύπορη Ελλάδα και την φαλκίδευσαν σε αβάστακτους τοκογλυφικούς δανεισμούς με καταχρηστικούς όρους υποθηκεύσεως του εθνικού μας πλούτου και απώλεια της δημοκρατίας και της εθνικής μας κυριαρχίας, επιφέροντας χρόνιο μαρασμό στην εθνική μας οικονομία.
— Για εξυπηρέτηση των απεχθών δανείων τους απεργάσθηκαν ανελέητη φοροεπιδρομή σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων και της οικογενειακής στέγης, καθιέρωσαν μισθούς και συντάξεις πενίας και εξανέμισαν τις κοινωνικές παροχές ιατροφαρμακευτικής περιθάλψεως, γιγαντώνοντας την ανεργία και την υπογεννητικότητα, πληθαίνοντας τους αστέγους και καταδικάζοντας τον λαό σε ασιτία και αυτοχειρία.
— Τέλος δρομολογείται ξεπούλημα των κοινωφελών και στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων (ηλεκτρισμού, υδρεύσεως, συγκοινωνιών, λιμένων, αεροδρομίων), καθώς και των πλουτοπαραγωγικών πηγών (πετρελαίου, φυσικού αερίου, χρυσού και τουριστικών ακινήτων), ώστε να καταστεί η χώρα υποτελής της κεφαλαιουχικής δικτατορίας.
Βεβαίως η Ιστορία διδάσκει: 1) Ότι τα εκάστοτε πολιτικο-οικονομικά συστήματα διανύουν την «γκαουσιανή καμπύλη», με ανοδική πορεία μέχρι το απόγειό τους, που την διαδέχεται η καθοδική τους διαδρομή. Και 2) συναφώς, ότι οποιοσδήποτε κοινωνικός Οργανισμός στερείται ιδεολογικού ερείσματος, αδυνατεί να επιβιώσει επί μακρόν και καταλύεται.
Μέχρι τότε όμως θα χρειασθεί επώδυνη λαϊκή εξαθλίωση για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα. Και απομένει η αναπόφευκτη μαζική αντίσταση, η οποία ελπιδοφόρα εφαπλώνεται στον διεθνή ορίζοντα. Συναφώς παραθέτονται οι παρακάτω στίχοι από το ποίημα «Οἱ λύκοι» του μεγάλου εθνικού μας ποιητή Κωστή Παλαμά:
«Βοσκοί, στὴ μάντρα τῆς Πολιτείας οἱ λύκοι! Οἱ λύκοι!
Στὰ ὅπλα, Ἀκρῖτες! Μακριὰ καὶ οἱ φαῦλοι καὶ οἱ περιττοί,
καλαμαρᾶδες καὶ δημοκόποι καὶ οἱ γραικύλοι,
γιὰ λόγους ἄδειους ἢ γιὰ τοῦ ὀλέθρου τὰ ἔργα βαλτοί.
Στὰ ὅπλα, Ἀκρῖτες! Μακριὰ καὶ οἱ φαῦλοι καὶ οἱ περιττοί,
καλαμαρᾶδες καὶ δημοκόποι καὶ οἱ γραικύλοι,
γιὰ λόγους ἄδειους ἢ γιὰ τοῦ ὀλέθρου τὰ ἔργα βαλτοί.
……………………………………………………………………………………
Στῆς Πολιτείας τὴ μάντρα οἱ λύκοι! Παντοῦ εἶναι λύκοι!
Κι οἱ βοσκοὶ ἀνάξιοι, λύκοι καὶ οἱ σκύλοι κι οἱ ἀντρεῖοι δειλοί.
Ψόφια ὅλη ἡ στάνη. Φέρτε νὰ πιοῦμε, κούφιο νταηλίκι,
γιὰ τὸ ἀποκάρωμα ποὺ μᾶς πρέπει, κι ὅποιο κρασί».
__________________ Ψόφια ὅλη ἡ στάνη. Φέρτε νὰ πιοῦμε, κούφιο νταηλίκι,
γιὰ τὸ ἀποκάρωμα ποὺ μᾶς πρέπει, κι ὅποιο κρασί».
* Δημοσιεύθηκε στο 39224/29-3-2012 φύλλο της εφημερίδας «ΕΣΤΙΑ»
