-Λένε ότι όσο πλησιάζει το καλοκαίρι αρχίζουμε να έχουμε παράξενες ιδέες,
νιώθουμε μικρότεροι επειδή περνάμε περισσότερο χρόνο έξω και αυτό μας δίνει μια άλλη αίσθηση για τις διαστάσεις του κόσμου.
Ο ορίζοντας είναι πιο μακριά, πέρα από τα σύννεφα και τους τοίχους του σπιτιού.
–Η δυστυχία των άλλων πάντα βοηθάει στο να αμβλυνθούν τα δικά μας προβλήματα.
-Φυσικά προσπαθώ να παρηγορηθώ με τον πόνο των άλλων.
-Κανείς δεν ενδιαφέρεται για τα συμπτώματα των άλλων, επειδή μπορεί να είναι κολλητικά.
-Αυτό που τρώει είναι άνοστο, το χαμόγελο από την άλλη μεγαλώνει, για να μην υποψιαστούν τίποτα,
η διάθεση να βάλω τα κλάματα καταπνίγεται, το φως φαντάζει γκρίζο.
–Αρχίζω και πάλι να αισθάνομαι, μπορώ να αγαπήσω κάτι που δεν κατείχα,
ο άνεμος έπαψε να με ενοχλεί, είναι τώρα ευλογία, το χάδι του θεού στο πρόσωπό μου.
Το πνεύμα μου επέστρεψε.
–Η δυστυχία μου έχει γίνει ρουτίνα, κανείς δεν την καταλαβαίνει πια.
-Δεν επιλέγεις τη ζωή σου, εκείνη σε επιλέγει.
Κι αν αυτό που σου επιφυλάσσει είναι χαρά ή λύπη,
μιλάμε για κάτι πέρα από την αντίληψή σου.
Αποδέξου το και προχώρα.
Δεν διαλέγουμε τη ζωή μας,
αποφασίζουμε όμως τι να κάνουμε τη χαρά και τη λύπη που δεχόμαστε.
-…είμαι ελεύθερη να αγαπήσω οποιονδήποτε στον κόσμο.
Μπορώ να το αποφασίσω αυτό χωρίς να ζητήσω την άδεια από κανένα.
–Δε θα συγκρατηθώ καθόλου στο εξής. Η πρόκληση αυτή με σώζει.
-… όταν πρόκειται για συναινετικό σεξ στο οποίο δε χωράει αγάπη, είμαι υπέρ της ελευθερίας των σχέσεων.
–Λένε οι βουδιστές ότι ένα χαμόγελο στο πρόσωπο, όσο ψεύτικο κι αν είναι, τελικά φωτίζει την ψυχή.
-Με σοφία, αποφάσισαν να ξαναμαζευτούν.
Έμαθαν να ζουν με τις μικρές πληγές που μπορεί να προκάλεσε μια στενή σχέση, γιατί το πιο σημαντικό ήταν η ζεστασιά του άλλου.
Κι έτσι επέζησαν.
-«άν υπάρχει το Κακό, είναι κρυμμένο στους φόβους μας»…
-…προσποιούμαστε πως δε βλέπουμε το δρόμο στον οποίο μας έφερε η ζωή χωρίς την άδειά μας,
όταν αρνούμαστε το πεπρωμένο μας,
επειδή μας οδηγεί προς την ευτυχία και το μόνο που θέλουμε είναι ασφάλεια.
-Μπορεί κανείς να υποχρεωθεί να ζητήσει συγνώμη επειδή ξύπνησε μια ανέφικτη αγάπη;
Όχι, επ΄ουδενί.
-…η Πίστη είναι μονάχα ένας δρόμος που μας οδηγεί στη Μεγάλη Αγάπη.
-…η Αγαθοεργία αποτελεί απλώς μια εκδήλωση της Αγάπης.
-Είναι πολύ εύκολο να πετάξεις ένα κέρμα σε κάποιον που ζητιανεύει στο δρόμο.
Γενικώς, είναι πολύ πιο εύκολο από το να μην το πετάξεις…
Αν όμως τον αγαπούσαμε στ΄αλήθεια,
θα κάναμε περισσότερα για εκείνον.
Ή δε θα κάναμε τίποτα.
Δε θα δίναμε το κέρμα και
-ποιος ξέρει;-
ίσως η ενοχή μας για εκείνη τη δυστυχία ξυπνούσε την πραγματική Αγάπη.
-…χωρίς αγάπη στην καρδιά μου τίποτα δεν ωφελεί. Τίποτα.
-Όμως σε όλα αυτά τα μέρη η σιωπηλή ευγλωττία της Αγάπης με βοήθησε να γίνω κατανοητή.
Το μήνυμα της Αγάπης βρίσκεται στον τρόπο με τον οποίο ζω τη ζωή μου και όχι στα λόγια ή στις πράξεις μου.
-…ο χειρότερος τυφλός είναι αυτός που δεν θέλει να δει.
–Να αγαπάς είναι να μεταμορφώνεις την σκλαβιά σε ελευθερία.
-Οι περισσότεροι ασθενείς εδώ έχουν κάνει πλαστικές…
Προκαλεί ανισορροπία ανάμεσα στο σώμα και το πνεύμα.
-«Ναι, υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ,
αν αυτό θέλεις να πεις.
Μερικές φορές όταν κάποιος διασχίζει το σκοτάδι και φτάσει στην άλλη μεριά,
αφήνει πίσω του ένα τεράστιο ίχνος καταστροφής.»
-…το μόνο που θα μας έφερνε ευτυχία:
τον ιππότη με τη λαμπερή πανοπλία που σκοτώνει το δράκο,
κόβει το τριαντάφυλλο και του ξεριζώνει τα αγκάθια.
-Έχω μυστηριωδώς ανακτήσει την παρθενία της ψυχής μου
(γιατί του σώματος έχει χαθεί για πάντα).
Φιλιόμαστε.
-Έχεις προσέξει ότι ο άνθρωπος φοβάται περισσότερο τις αράχνες και τα φίδια απ΄ότι τα αυτοκίνητα,
παρόλο που οι θάνατοι από αυτοκινητιστικά δυστυχήματα είναι πολύ συχνότερα;
Αυτό συμβαίνει επειδή το μυαλό μας βρίσκεται ακόμα στην εποχή των σπηλαίων,
όταν τα φίδια και οι αράχνες ήταν θανατηφόρα.
-Όμως, ενώ για τον άντρα η δέσμευση προς το είδος του διαρκεί το πολύ έντεκα λεπτά,
για τη γυναίκα κάθε παιδί σημαίνει τουλάχιστον εννιά μήνες κύησης.
-Μην προσπαθήσεις να είσαι διαφορετικός και να επανεφεύρεις τον εαυτό σου από τη μια στιγμή στην άλλη,
κάτι τέτοιο απειλεί ολόκληρη την κοινωνία.
-…η συνύπαρξή μας έχει εξελιχθεί σε κάτι πολύ κοντινό
στη μονοτονία.
Η αγάπη μπορεί να αντέξει κάτι τέτοιο,
αλλά για το πάθος είναι μοιραίο.
–Η αγάπη δεν είναι μονάχα συναίσθημα: είναι τέχνη.
Και όπως κάθε τέχνη, δεν αρκεί η έμπνευση, χρειάζεται και πολύ δουλειά.
-Όταν ονειρευόμαστε, βάζουμε σε κίνηση παντοδύναμες ενέργειες και δεν μπορούμε να κρύψουμε από τον εαυτό μας το πραγματικό νόημα της ζωής μας.
–Η αγάπη είναι σαν καλειδοσκόπιο, όπως αυτά με τα οποία παίζαμε παιδιά.
Βρίσκεται συνεχώς σε κίνηση και δεν επαναλαμβάνεται ποτέ.
Όποιος δε το καταλαβαίνει αυτό είναι καταδικασμένος να υποφέρει για κάτι που υπάρχει μόνο για να μας κάνει ευτυχισμένους.
-«Πάντα πρέπει να ξέρουμε να πουλάμε μια ιδέα.
Εκεί βρίσκεται η επιτυχία του κάθε ανθρώπου:
να ξέρει να πουλάει εκείνο που θέλει.»
-Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι εκπληκτικός.
Ξεχνάμε μια μυρωδιά μέχρι να την ξαναμυρίσουμε,
σβήνουμε μια φωνή από τη μνήμη μας μέχρι να την ξανακούσουμε
και μέχρι τα συναισθήματα που έμοιαζαν θαμμένα για πάντα
να ξυπνήσουν
όταν επιστρέφουμε στο ίδιο μέρος.
-Και ο αετός μου λέει:
«Έλα. Είσαι ο ουρανός και η γη.
Ο άνεμος και τα σύννεφα.
Το χιόνι και οι λίμνες.»
-Είμαι ελεύθερη. Ναι, είμαι ελεύθερη.
Και ο αετός έχει δίκιο, είμαι τα βουνά και οι λίμνες.
Δεν έχω παρελθόν, παρόν και μέλλον.
Γνωρίζω πρώτη φορά αυτό που οι άνθρωποι αποκαλούν «αιωνιότητα».
-Αιωρούμαι στην αιωνιότητα.
Η φύση μου μιλάει σαν να είμαι αγαπημένη της κόρη.
Το βουνό μου λέει «Έχεις τη δύναμή μου».
Οι λίμνες μου λένε»Έχεις τη γαλήνη και την ηρεμία μου.»
Ο ήλιος με συμβουλεύει «Λάμψε όπως εγώ,
αφέσου να πας πέρα από τον εαυτό σου. Άκου!»
-Σε λίγο τα πόδια μου θα πατούν στην επιφάνεια του πλανήτη στον οποίο ζω, όμως δοκίμασα όλους τους πλανήτες και όλα τα εδάφη με την καρδιά μου, που ήταν μεγαλύτερη απ΄όλα.
-Σιγά, σιγά αρχίζει να με πιάνει φριχτός πονοκέφαλος αλλά ξέρω τι είναι:
το αίμα κυλάει ξανά σε σημεία που είχαν μπλοκάρει από τα γεγονότα, που βαθμιαία διαλύονται.
-Αυτό που σκοτώνει τη σχέση δύο ανθρώπων είναι ακριβώς η έλλειψη προκλήσεων,
η αίσθηση ότι τίποτα πια δεν είναι καινούριο.
–Η σοφία και η εμπειρία δε μεταμορφώνουν τον άνθρωπο.
Ο χρόνος δεν μεταμορφώνει τον άνθρωπο.
Το μόνο που μας μεταμορφώνει είναι η αγάπη.
Όταν ήμουν στον αέρα, κατάλαβα ότι η αγάπη μου για τη ζωή, για το σύμπαν ήταν πιο δυνατή απ΄όλα.
-Ας ξέρω πάντοτε ξεκάθαρα ότι:
μόνο η Αληθινή Αγάπη μπορεί να αναμετρηθεί με οποιαδήποτε άλλη αγάπη
σε τούτο τον κόσμο.
Όταν τα παραδίνουμε όλα, δεν έχουμε πια τίποτα να χτίσουμε.
Και τότε εξαφανίζεται ο φόβος, η ζήλια, η ανία και η ρουτίνα και μένει μονάχα το φως
σε ένα κενό που δε μας τρομάζει, αλλά μας φέρνει πιο κοντά τον ένα στον άλλο.
