Όταν ανακάλυψα τα συναισθήματα μου, ένιωσα ότι ανακάλυψα την …ελευθερία μου.
Πόσες φορές σας έτυχε να ξυπνήσετε το πρωι και να είστε κακοδιάθετοι;
Πολλές φορές, σίγουρα.
Πόσες φορές, ενώ ξυπνήσατε με καλή διάθεση, ξαφνικά την χάσατε;
Aρκετές φορές, όπως όλοι άλλωστε.
Ένα γεγονός, ένα πρόσωπο, μία είδηση ήταν η αιτία να χαλάσει η διάθεση σας.
Πόσες φορές αφιερώσαστε στον εαυτό σας λίγα λεπτά για να τον ρωτήσετε
«τι αισθάνoμαι αυτή την στιγμή»;
Καμία φορά ή σπάνια, θα απαντήσουν οι περισσότεροι.
Λοιπόν, τι αισθάνεστε αυτήν την στιγμή;
Χαλαρώστε για ένα μόνο λεπτό και κοιτάξτε μέσα σας.
Ποιο συναίσθημα κυριαρχεί; Φόβος; Χαρά; Λύπη; Θυμός; Ηρεμία; Γαλήνη; Αγωνία; Λαχτάρα; Άγχος; Ζήλια; Ντροπή; Ανασφάλεια; Αυτοπεποίθηση; Μελαγχολία; Ενθουσιασμό; Εξάντληση; Ενοχές; Τύψεις; Απογοήτευση; Ικανοποίηση;
Με έκπληξη, ίσως, διαβάζετε πόσα συναισθήματα υπάρχουν φυλαγμένα καλά μέσα στην ψυχή μας;
Όταν ένα από αυτά τα συναισθήματα μας χτυπούν την πόρτα μας και δεν τα δίνουμε σημασία ή προσποιούμαστε αδιαφορία, αυτά θεριεύουν και γίνονται πιο δυνατά.
Χτυπάνε με μεγάλη ορμή την πόρτα μας για να τα αναγνωρίσουμε.
Όταν τα αναγνωρίσουμε και τα αφήσουμε απλώς να υπάρχουν, τότε τα συναισθήματα γλυκαίνουν, ηρεμούν και πράγματι, ως δια μαγείας, μετά από λίγο υποχωρούν.
Εάν τα αναγνωρίσουμε αλλά προσπαθήσουμε να τα διώξουμε, όταν τα πολεμάμε ή όταν τα αγνοούμε, τότε δυναμώνουν και αισθανόμαστε πιο άσχημα.
Άρα, λοιπον, ανακαλύπτουμε το συναίσθημα που μας κυριεύει και ΔΕΝ το πολεμάμε.
Απλά το αποδεχόμαστε.
Άραγε, τι είναι αυτά τα συναισθήματα, θα αναρωτιέστε, που θέλουν ειδική μεταχείριση και αναγνώριση;
Τα συναισθήματα είναι ο εαυτός μας, τα συναισθήματα μας είμαστε εμείς.
Όταν δίνουμε σημασία στα συναισθήματα μας, τότε δίνουμε σημασία στον εαυτό μας.
Όταν αδιαφορούμε για τα συναισθήματα μας ή προσποιούμαστε ότι δεν υφίστανται, τότε λέμε ψέμματα στον εαυτό μας.
Η αναγνώριση των συναισθημάτων μας είναι μία ειλικρινής, γεμάτη αγάπη και φροντίδα, συνομιλία με τον εαυτό μας.
Δεν υπάρχουν καλά και κακά συνασθήματα.
Δεν είναι κακό να νιώσει κάποιος ζήλια ή ντροπή ή ανασφάλεια ή τύψεις ή απογοήτευση.
Είναι πολύ φυσιολογικό.
Το κακό που κάνουμε στον εαυτό μας είναι να μην τα αναγνωρίζουμε.
Άς νιώσουμε και ντροπή και ζήλια, δεν πειράζει.
Είναι φυσιολογικό.
Δεν είναι φυσιολογικό να είμαστε πάντα χαρούμενοι, πάντα καλά.
Πολλοί άνθρωποι προσποιούνται, ακόμα κ στον ίδιο τον εαυτό τους ότι δεν φοβούνται, δεν ζηλεύουν ή δεν λυπούνται.
Είμαστε ανθρώπινα πλάσματα με αδυναμίες.
Και αυτές τις αδυναμίες μαθαίνουμε να τις αγκαλιάζουμε και να τις αγαπάμε.
Εάν απενοχοποιηθούμε από τα συναισθήματα μας, τότε θα μπορούμε να νιώσουμε μεγάλη ελευθερία!
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Φανή Αρμπατζόγλου