Η τσούλα της διπλανής πόρτας - Point of view

Εν τάχει

Η τσούλα της διπλανής πόρτας


...η απάτη Λάκη μου, είναι στο μυαλό.

Εκεί συντελείται το μεγάλο αμάρτημα! Εκεί παίζεται το περιούσιο παιχνίδι. Άμα το σκεφθείς θα καταλάβεις. Την γυναίκα ή τον άντρα από εκεί τον χάνεις. 

Άμα σου ερωτευθεί ο άλλος, χέστα και άστα. Έχεις μέσα στο σπίτι σου ένα ζόμπι να κόβει βόλτες, που κάθε λεπτό παρακαλάει να βρει τρόπο να σου ξεφύγει. Την μια τραγουδάει και την άλλη χάνεται στην άβυσσο μιας απολαυστικής μνήμης που εσύ αγνοείς.  

Ένα τέτοιο άνθρωπο τι να τον κάνεις; Τον περιμένεις απλά, αν τον αγαπάς να γυρίσει. Του δίνεις χρόνο να το ζήσει. Αν τον πιέσεις, τον έχασες γιατί θα πρέπει να είσαι πολύ ηλίθιος αν πιστεύεις πως εκείνη την στιγμή που είναι τυφλωμένος από έρωτα πως θα μπορέσει να σκεφθεί ώριμα. 

–Αλήθεια Λάκη πότε ερωτεύθηκες για τελευταία φορά, γιατί μου φαίνεται πως το έχεις ξεχασμένο το άθλημα-. 

Εγώ τουλάχιστον τόλμησα. Ερωτεύτηκα το ξεπέρασα και τώρα μπορώ να πω πως έχω απομυθοποιήσει το μεγαλύτερο μέρος όλης αυτής ιστορίας που εμπλέκονται είτε σου αρέσει, είτε όχι, τα δύο τρίτα του ενεργού πληθυσμού -κάτι λέγαμε σε περασμένα κεφάλαια για τους πολλούς αν θυμάσαι…- και αυτή την στιγμή μπορώ να σου πω με βεβαιότητα, πως τον Σόλωνα δεν θα τον άλλαζα με κανένα άντρα σε ολόκληρο τον κόσμο. Πριν τον απατήσω, πριν ερωτευθώ, πριν μάθω να κρίνω, τον άλλαζα με ολόκληρη την οικουμένη. 

Αυτό έχει την δύναμη να σου πει κάτι; Δεν μιλάς; Τώρα θα ήθελα να σε ρωτήσω και εγώ με την σειρά μου αν είσαι παντρεμένος…

«Είμαι 15 χρόνια»

«Βρίσκεσαι μέσα σε ένα καλό γάμο;»





«Ασφαλώς, όσο για αυτό μπορείς να είσαι σίγουρη»

Ωραία, δεν σε αμφισβητώ, θέλω να σε ρωτήσω μερικά πράγματα. Είσαι σίγουρος πως μπορείς ακόμα να ξαφνιάζεις την γυναίκα σου; 

Πότε ξεκαρδίστηκες στα γέλια μαζί της την τελευταία φορά; 

Την ονειρεύτηκες γυμνή στην δουλειά σου; 

Το μεσημέρι έτρεξες να την απολαύσεις;  

Πριν από πόσο καιρό συνέβη αυτό; Πριν πόσα χρόνια της έστειλες λουλούδια στο σπίτι ή στο γραφείο της χωρίς να υπάρχει κανένας απολύτως λόγος; 

Πότε έκανες τον παλιάτσο μπροστά της για να την κάνεις να γελάσει; 

Πόσα χρόνια έχεις να κάνεις την κοιλιά της μαξιλάρι για μία ολόκληρη νύχτα; 

Πότε της έστειλες για τελευταία φορά ένα μήνυμα στο κινητό που της εκμυστηρευόσουν πως σου λείπει και ότι την αγαπάς περισσότερο τώρα που είδες μερικές ρυτίδες γύρω από τα μάτια της; 

Πριν από πόσο καιρό καθίσατε αγκαλιασμένοι να χαζεύετε το φεγγάρι; 

Πόσα χρόνια έχουν περάσει από τότε που της έλεγες -όταν ήσουν ερωτευμένος μαζί της- όλα αυτά που σήμερα θεωρείς μαλακίες; 

Πότε φοβήθηκες για τελευταία φορά πως μπορεί να την χάσεις;

Επειδή λοιπόν εσείς οι άντρες δεν ξέρετε τι σας γίνεται, σου λέω πως η μόνη σωστή απάντηση σε όλες αυτές τις ερωτήσεις είναι το ‘’εχθές’’.

«Πέρα από αυτά που με ρωτάς, εγώ σου εξακολουθώ δηλώνω ευτυχισμένος στον γάμο μου»

Εσύ ναι. Την γυναίκα σου την ρώτησες; 

Και ο Σόλων ήτανε ευτυχισμένος Λάκη. 

Είχε τα πάντα… -ανέκαθεν απολάμβανα  ετούτο το σημείο της αμηχανίας των αντρών.

Η γυναίκα σου Λάκη μπορεί να είναι αγία -δεν λέω- …αλλά ακόμα! 

Κάπως έτσι ξεκινάμε όλες. 

Καμία δεν παντρεύεται με σκοπό να γίνει μοιχαλίδα. 

Τις περισσότερες φορές φταίτε εσείς -θα συμφωνήσω και εμείς από την μεριά μας για τις δικές σας απάτες- αλλά καλό θα ήταν να μην πέφτει κανένας μας από τα σύννεφα. 

Τα μηνύματα όλοι τα λαμβάνουμε αλλά ελάχιστοι από εμάς τα αξιολογούν είτε γιατί έχει γήπεδο το βράδυ, είτε γιατί το σπίτι χρειάζεται ένα νέο ξεσκόνισμα…

Και κάτι για να τελειώνουμε. 

Δεν επιχαίρω και δεν καμαρώνω για τις πράξεις μου.

 Ξέρω ποια είμαι και γνωρίζω πάρα πολύ καλά τι κάνω. 

Έχοντας λοιπόν πλήρη συνείδηση των πράξεων μου αποποιούμαι κάθε ελαφρυντικού που θα μπορούσε να μου δώσει ο κάθε εκ του ασφαλούς ‘’πονόψυχα’’ κρίνων και επιτιμών. 

Πρώτα θα ήθελα να μπω μέσα στο μυαλό του κάθε ηθικολόγου τα βράδια που μυρίζει η φαντασία του τα απόκρυφα των ονειρώξεών του και αν τα βρω καθαρά και άσπιλα, τότε θα κάτσω στο σκαμνί. 

Αν δω στο μυαλό του μονάχα την γυναίκα του, τότε θα πέσω στην πυρά. 

Έλεος, γιατί ήδη έχουμε γεμίσει από τίμιους που δεν έχουν τα κότσια γίνουν άτιμοι και από ηθικούς που δεν μπορούν αν και πολύ θα το ήθελαν να γίνουν ανήθικοι.


Άντε μου στο διάολο…

via

Pages