Σπουδαία λέξη η λέξη ΦΙΛΙΑ. Γλυκιά, ζεστή, τόσο οικεία.. Όλοι έχουμε κάνει προσπάθειες για να διεκδικήσουμε στη ζωή μας τη φιλία και άλλοτε αποτύχαμε και άλλοτε, αν είμαστε τυχεροί, βγήκαμε νικητές.
Τί σημαίνει όμως είσαι φίλος μου; Πώς ερμηνεύεται μέσα μας αυτή η λέξη, πώς ορίζεται αυτή η σχέση; Τί μου προσφέρει; Τί ευθύνη συνεπάγεται για εμένα τον ίδιο απέναντι σε αυτή τη σχέση; Δύσκολο πράγμα οι ανθρώπινες σχέσεις ε; Λέμε, είσαι φίλος μου, είσαι άνθρωπός μου, είσαι σύντροφός μου, είσαι ο έρωτας μου, αλλά όταν έρχεται η στιγμή να ερμηνεύσω αυτές τις λέξεις ζορίζομαι, στριμώχνομαι, αναβάλλω τη διαδικασία και καθυστερώ αυτό το ξεκαθάρισμα μέσα μου. Αν δεν το κάνω όμως τί..;
Πολύ απλά, κάτι φοβάμαι. Και αυτό που φοβάμαι είναι ίσως ότι θα συνειδητοποιήσω πόσο σαθρά θεμέλια έχουν οι κάθε λογής σχέσεις μου με τους άλλους ή θα καταλάβω ότι είμαι λάθος απέναντι στους ανθρώπους που έχω γύρω μου ή στην πιο δυστυχή των περιπτώσεων, ότι έχω βάλει λάθος ταμπέλες σε λάθος ανθρώπους...
Επιβάλλεται όμως να μπω σε αυτό το ξεκαθάρισμα μέσα μου. Επιβάλλεται να δω κατάματα τον εαυτό μου και τους άλλους κι ας με κάνει κομμάτια αυτό που θα δω, κι ας βρεθώ στο τέλος ‘’μόνος’’. ‘’Μόνος’’ πάντα σε εισαγωγικά, γιατί δεν είμαι ποτέ μόνος.
Οι φίλοι μου είναι φίλοι ψυχής ή φίλοι σώματος; Ζούμε σε μια εποχή που εύκολα θα ονομάσουμε κάποιον φίλο. Είναι όντως φίλος εκείνος με τον οποίο θα μοιραστώ κάποιες στιγμές διασκέδασης ή κάποιες στιγμές τρέλας; Είναι φίλος αυτός που έτυχε να μοιράζομαι μαζί του κοινές παρέες, που εύκολα θα τον αντικαθιστούσα με κάποιον άλλο πιο αστείο, πιο πνευματώδη, πιο εύκολα προσαρμόσιμο στις ορέξεις και τις ανάγκες μου;
Λυπάμαι που σου πετάω κατάμουτρα την αλήθεια της ‘’μοναξιάς’’ σου, αλλά αυτός είναι φίλος σώματος, δηλαδή φθαρτός, δηλαδή κάλπικος... Και εσύ που επιλέγεις τέτοιου είδους φίλους, υποτιμάς τον εαυτό σου και πιθανότατα το κάνεις γιατί ΦΟΒΑΣΑΙ...! Φοβάσαι να ανοίξεις τον εαυτό σου και να τον προσφέρεις σε κάτι πιο ουσιαστικό και σε κάτι που ‘’κοστίζει’’ περισσότερο, γιατί καλείσαι να ρισκάρεις.. Λες, γιατί να ρισκάρω την ψυχή μου; Ας δεθώ επιδερμικά, αδιάφορα, προσωρινά, ΑΦΟΒΑ.
‘’Γιατί να ρισκάρω την ψυχή μου...’’
Να την ρισκάρεις, για να κερδίσεις τον ουρανό!!!! Γι’ αυτό να την ρισκάρεις! Κι αν την ρισκάρεις, στο τέλος, να είσαι σίγουρος ότι θα την κερδίσεις! Πίστεψέ με, καλέ μου άνθρωπε, εάν ‘’ρισκάρεις’’ να ανοίξεις την ψυχή σου, αν την προσφέρεις στον άλλο απλόχερα, τότε είσαι καταδικασμένος να την κερδίσεις!! Μην σπαταλιέσαι σε λυκοφιλίες, σε σχέσεις με ημερομηνία λήξης.. Πάντοτε ανικανοποίητος θα νοιώθεις μέσα σου, πάντοτε μισός.. Τί άχαρο θέαμα να κυκλοφορείς στου κόσμου τις λεωφόρους ‘’μισός’’.. Μισή καρδιά, μισή ανάσα, μισές συγκινήσεις.. Μην είσαι τόσο σκληρός με τον εαυτό σου, μην τον τιμωρείς τόσο σκληρά, τόσο άσπλαχνα. Τα μισά να τα μισείς.
Δέσου με φίλους ψυχής...
Φίλος ψυχής! Πανέμορφη έκφραση, πανέμορφη εικόνα...! Φαντάσου δύο ψυχές αγκαλιασμένες, να αγγίζουν η μια την άλλη, να κοιτούν η μία την άλλη με αγάπη! Αγαλλιάζει η καρδούλα σου και μόνο στην σκέψη ε; Βλέπεις τί ευλογία αρνείσαι στον εαυτό σου;
Βλέπεις...;
Ένας φίλος ψυχής θα βλέπει πάντα πίσω από τις μάσκες σου, πίσω από τις άμυνές σου, πίσω από τις πόρτες και τα παράθυρα που επίμονα θα χτίζεις για να κρυφτείς..
Ένας φίλος ψυχής θα βλέπει πάντοτε τα δάκρυά σου και θα ραγίζει μέσα του.. Θα κρατά στα χέρια του την καρδιά σου και θα νοιώθει την ευθύνη..
Να νοιώθεις ΠΑΝΤΑ την ευθύνη! Η Αγάπη είναι ευθύνη!!
Μα, θα σκεφτείς, ευθύνη η Αγάπη; Η Αγάπη είναι να περνάω και να νοιώθω Εγώ καλά! ‘’Να είμαι καλά’’...: Πόσο ψέμα κρύβεται πίσω από αυτές τις λέξεις...Σε Αγαπώ θα πει έχω ευθύνη απέναντί σου! Θα πει έχω αναλάβει την ευθύνη να σε προσέχω, να σε προστατεύω, να σε φροντίζω, πάντοτε βέβαια χωρίς να σε πνίγω, χωρίς να σου κόβω την ανάσα. Σε κρατάω αγκαλιά, αλλά ανάμεσά μας αφήνω να κυκλοφορεί αέρας, να αναπνέεις.
Ο αληθινός φίλος ποτέ δε θα σε κοιτάξει επιτιμητικά, ποτέ αδιάφορα.
Πάει να πει πως δε θα σε κοιτάξει με βλέμμα κάποιου που είναι πάνω από εσένα, αλλά πάντοτε θα σε κοιτάει στεκούμενος στο ίδιο ύψος με το ύψος των ματιών σου. Πάει να πει δεν θα σε κοιτάξει ποτέ αδιάφορα, με μάτια άδεια από φροντίδα. Πάντοτε στο βλέμμα του Ακόμη κι αν θέλει να σε ''μαλώσει'', το βλέμμα του θα είναι στοργικό.
Ξεχώρισε τους φίλους από το τρόπο που σε κοιτάνε και όχι από αυτά που σου λένε.
Χάραξε γραμμές και διαχώρισε τους φίλους της ψυχής από τους φίλους του σώματος. Ο φίλος της ψυχής θα σου κρατήσει το χέρι για να φτάσετε μαζί στον παράδεισο. Θα σου σταθεί ακόμη και αν τον πονά η ευθύνη που συνεπάγεται η αγάπη που σου έχει. Θα πονά για σένα και αυτό ποτέ δεν θα τον κάνει να σταματά να αγωνίζεται για σένα, με εσένα, απέναντι σε όλα. Απέναντι σε εγωισμούς, απέναντι στις επιρροές και τις κακοπροαίρετες παρεμβολές του κόσμου, απέναντι σε όλα. Μοιράσου τα δώρα που έχεις, για να γίνεις ολόκληρος, πλήρης, ένας μικρός ήλιος...!
