Η κατανόηση του βαθμού στον οποίο μπορεί να βάζετε εμπόδια στον εαυτό σας είναι μέρος του ταξιδιού προς την επούλωση από την παιδική ηλικία.
Είναι μέρος αυτού που αποκαλείται «συνειδητή επίγνωση». Οι κόρες που δεν έχουν δεχθεί αγάπη από τις μητέρες τους, συχνά δυσκολεύονται να βρουν τη συναισθηματική ισορροπία στην ενήλικη ζωή τους. Ορισμένες παραπονιούνται ότι τους διαφεύγει η αληθινή ευτυχία μέσα στην καθημερινότητα τους.
Επειδή τα μαθήματα που μάθαμε για τα συναισθήματα και τις σχέσεις εσωτερικεύονται και λειτουργούν ασυνείδητα, όταν καταφέρουμε να τα αναδείξουμε και να δούμε πώς λειτουργούν στη ζωή μας και στις επαφές μας με τους άλλους, τότε έχουμε κάνει ένα τεράστιο βήμα προς τα εμπρός.
Οπότε, παρακάτω θα βρείτε πέντε ερωτήσεις που χρειάζεται να κάνετε στον εαυτό σας όταν αισθάνεστε ότι η ευτυχία σας έχει διαφύγει για ακόμα μια φορά.
1. Μήπως αναπαράγω τα παιδικά μου χρόνια στο σήμερα;
Όλους μας έλκει το γνώριμο, που είναι ωραίο αν είχατε μια παιδική ηλικία που ήταν γεμάτη από υποστήριξη και αγάπη. Είναι λιγότερο ωραίο, αν η παιδική σας ηλικία σας έκανε να νοιώθετε μόνοι και ότι δεν ήσασταν αγαπητοί. Καθίστε και σκεφτείτε τις βασικές σχέσεις στη ζωή σας και πώς σας κάνουν να αισθάνεστε οι άνθρωποι που είναι πιο κοντά σας. Μήπως επαναλαμβάνετε το παρελθόν ή μήπως σας επικυρώνουν και σας κάνουν να αισθάνεσθε καλά για τον εαυτό σας; Μερικές φορές, υπάρχει συναισθηματική ακαταστασία στη ζωή μας, που δικαιολογεί την προσοχή μας. Αν οι πτυχές των βασικών σας σχέσεων, σας κάνουν ενεργά δυστυχισμένους, θα πρέπει να τις αντιμετωπίσετε.
2. Μήπως ο τρόπος που σχετίζομαι με τους ανθρώπους είναι ένα εμπόδιο στις σχέσεις μου;
Οι εμπειρίες της παιδικής ηλικίας, μας δημιουργούν ένα εσωτερικευμένο πρότυπο για το πώς μπορούμε να κατανοήσουμε και να αντιδράσουμε στις διαπροσωπικές σχέσεις. Αυτή είναι η βάση για τη θεωρία προσκόλλησης. Αν αυτό που αναζητάτε είναι η οικειότητα και μια πραγματική συντροφική σχέση, αλλά η δική σας συμπεριφορά και ίσως εκείνη των συντρόφων που θα επιλέξετε το καθιστά αδύνατο, θα πρέπει να αυξήσετε την κατανόηση σας, τόσο για τον εαυτό σας όσο και για τους συντρόφους που επιλέγετε.
Επιλέξτε παρακάτω τη φράση που σας ταιριάζει περισσότερο:
____ A. Είναι εύκολο για μένα να νιώσω συναισθηματικά κοντά τους άλλους. Δεν με ενοχλεί να βασίζομαι σε αυτούς και αυτοί σε μένα. Δεν ανησυχώ για το αν είμαι μόνος ή αν δεν με δέχονται οι άλλοι.
____ B. Δεν νιώθω άνετα να έρθω κοντά στους άλλους. Θέλω συναισθηματικά στενές σχέσεις, αλλά θεωρώ ότι είναι δύσκολο να εμπιστευθώ απόλυτα τους άλλους ή να εξαρτώμαι από αυτούς. Ανησυχώ ότι θα πληγωθώ αν επιτρέψω στον εαυτό μου να έρθει πάρα πολύ κοντά στους άλλους.
____ Γ θέλω να είμαι εντελώς συναισθηματικά οικείος με τους άλλους, αλλά νιώθω συχνά ότι οι άλλοι είναι απρόθυμοι να έρθουν τόσο κοντά όσο θα ήθελα. Νιώθω άβολα χωρίς στενές σχέσεις, αλλά μερικές φορές ανησυχώ ότι οι άλλοι δεν με εκτιμούν τόσο όσο εγώ αυτούς.
____ Δ Νιώθω άνετα χωρίς στενές συναισθηματικές σχέσεις. Είναι πολύ σημαντικό για μένα να αισθάνομαι ανεξάρτητος και αυτάρκης και προτιμώ να μην εξαρτώμαι από άλλους ή άλλοι να εξαρτώνται από μένα.
Αυτά είναι τα γενικά μοτίβα: η περιγραφή Α αντιστοιχεί στην ασφάλεια, η Β στον προβληματισμό, η Γ στο φόβο και η Δ στην απόρριψη.
Ρωτήστε τον εαυτό σας αν επιλέγετε να σχετιστείτε με τους κατάλληλους ανθρώπους. Αν αναζητείτε πραγματικά οικειότητα, γιατί κυνηγάτε άνδρες που φαίνονται ικανοποιημένοι με το να μην δείχνουν κανένα συναίσθημα; Τι σας ελκύει σε αυτούς; Εναλλακτικά, αν έχετε την τάση να είστε προβληματισμένοι, επιλέγετε συντρόφους που σας βρίσκουν υπερβολικά απαιτητικούς και ασταθείς; Σας έχουν πει, ξανά και ξανά, ότι γίνεστε υπερβολικοί;
Τα ερωτήματα αυτά ισχύουν τόσο για τους συντρόφους όσο και για τους φίλους. Σκεφτείτε τις επιλογές που κάνετε και πώς οι διαφορετικές επιλογές θα μπορούσαν να αυξήσουν την ευεξία σας.
3. Επεξεργάζομαι καθόλου τα συναισθήματά μου;
Μεγάλο μέρος της ευτυχίας μας εξαρτάται από το πόσο καλά -ή άσχημα-, μπορούμε να συνέλθουμε από την περιστασιακή αποτυχία ή απογοήτευση στη ζωή. Και πάλι, οι γυναίκες στις ασφαλείς σχέσεις είναι στην πραγματικότητα καλύτερα εφοδιασμένες για να συνέλθουν από τη συναισθηματική αναταραχή και είναι σίγουρες για την ικανότητά τους να θέσουν νέους στόχους για τον εαυτό τους από τις ανασφαλείς γυναίκες που τείνουν να βλέπουν τα κακά πράγματα ως «απόδειξη» των δικών τους ανεπαρκειών ή ατελειών.
Αν προβληματίζεστε για κάτι που δεν πέτυχε στη ζωή σας, παγιδευμένοι σε έναν επαναλαμβανόμενο κύκλο αρνητικών σκέψεων θα πρέπει να είστε ενεργοί στην αντιμετώπιση του. Βεβαιωθείτε ότι δεν είστε σε μια αυτοκριτική λειτουργία, αποδίδοντας τι πήγε στραβά σε κάποιο βασικό ελάττωμα στο χαρακτήρα σας: «Η σχέση απέτυχε επειδή η μητέρα μου είχε δίκιο-είμαι απωθητικός/ή» ή «Δεν πήρα τη δουλειά που ήθελα γιατί όλοι οι άλλοι είναι πιο έξυπνοι από ό, τι εγώ».
Αν το μόνο που μπορείτε να φανταστείτε είναι η χειρότερη περίπτωση όπως «δεν θα ξαναγνωρίσω ποτέ πάλι κάποιον καλό άνδρα» ή «ποτέ δεν θα βρώ μια καλή δουλειά», θα πρέπει να αντιμετωπίσετε τους φόβους αυτούς και να αναγνωρίσετε την πηγή τους.
4. Μήπως σκέφτομαι πολύ αφαιρετικά;
Μελέτες που έχουν ερευνήσει τη στοχοθέτηση και τα κίνητρα, δείχνουν ότι γινόμαστε πιο δημιουργικοί στο να λύνουμε προβλήματα, όταν σκεφτόμαστε τις ανάγκες μας αφηρημένα, όχι συγκεκριμένα. Ας πούμε ότι αισθάνεσθε μοναξιά και εύχεστε να είχατε περισσότερους φίλους. Αντί να σκεφτείτε ως στόχο να κάνετε νέους φίλους, το οποίο ακούγεται αρκετά τρομακτικό, αντίθετα κατανοήστε το ως μια ανάγκη για σύνδεση, η οποία ανοίγει την πόρτα για να σκεφτείτε δραστηριότητες που θα σας βάλουν σε ένα κοινόχρηστο περιβάλλον.
Αυτό θα μπορούσε να σας ενθαρρύνει να πάτε σε ένα πάρτυ, να κάνετε εθελοντική εργασία για ένα σκοπό στην περιοχή σας, να καλέσετε τους συναδέλφους σας για δείπνο ή οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα που θα σας βγάλει έξω και μεταξύ των ανθρώπων.
5. Μήπως ακυρώνω τα θετικά μου;
Αυτό είναι ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια της έρευνας και εντελώς αντιφατικό δεδομένου ότι ο καθένας πάντα σας λέει να είστε ευγνώμων για αυτά που έχετε για να αισθανθείτε πιο ευτυχισμένοι με τη ζωή σας. Οι ερευνητές βρήκαν ότι η σκέψη πως θα ήταν η ζωή μας χωρίς ένα συγκεκριμένο πρόσωπο ή χωρίς κάτι άλλο σημαντικό στη ζωή μας, ήταν αυξητικός παράγοντας τόσο της ευγνωμοσύνης όσο και της ευτυχίας.
Είναι αλήθεια ότι η έρευνα δείχνει ότι μπορούμε να ελέγξουμε μόνο περίπου το 40% του τι αποτελεί την ευτυχία. Βάζοντας όμως τον εαυτό σας στη θέση του οδηγού, είναι ένα απαραίτητο πρώτο βήμα.
