Στο Ommen της Ολλανδίας ,στις 2 Αυγούστου του 1929,μπροστά στην Α.Βesant και πάνω από 3.000 αντιπροσώπους του Τάγματος του Αστέρα, και πολλές χιλιάδες Ολλανδών που τον άκουγαν μέσω ραδιοφώνου ο Κρισναμούρτι εκφώνησε λόγο με τον οποίο διέλυε το Τάγμα:
<< ...Διακηρύσσω ότι η Αλήθεια είναι μια χώρα χωρίς δρόμους και δεν μπορείς να την πλησιάσεις με οποιοδήποτε μονοπάτι, με μια θρησκεία, με μια αίρεση.
Είναι η προσωπική μου άποψη και την υποστηρίζω απόλυτα και άνευ όρων.Η Αλήθεια, επειδή είναι απεριόριστη, απροσδιόριστη, απλησίαστη μέσω οποιασδήποτε οδού, δεν μπορεί να οργανωθεί. Καμία οργάνωση δεν θα έπρεπε να δημιουργείται για να καθοδηγεί ή να εξαναγκάζει τον κόσμο να ακολουθεί ένα συγκεκριμένο μονοπάτι. Εάν το αντιλαμβάνεστε αυτό θα σας φανεί τελείως αδύνατο να οργανώσετε μια πίστη. Μια πίστη είναι πραγματικά καθαρά ατομική υπόθεση και δεν μπορείτε ούτε πρέπει να την οργανώνετε. Εάν το κάνετε, η πίστη πεθαίνει, αποκρυσταλλώνεται, τείνει να μεταμορφωθεί σε μια τυφλή πεποίθηση, μια προκατάληψη,μια αίρεση, μια θρησκεία, που επιβάλλεται δογματικά στους άλλους.
Και αυτό όλοι προσπαθούν να κάνουν, ποιός λίγο και ποιός περισσότερο, σε ολόκληρο τον κόσμο. Η αναζήτηση της Αλήθειας εξευτελίζεται, υποτιμάται σε hobby για αυτόν που είναι χλιαρός, για αυτόν που αισθάνεται περιστασιακά την απογοήτευση. Η Αλήθεια δεν πρέπει να υποβιβάζεται σε ποταπά επίπεδα,αλλά κάθε άτομο πρέπει να αγωνίζεται να την φθάσει με την προσωπική άσκηση.
Δεν μπορείς να συμπιέσεις την βουνοκορφή στο βάθος της κοιλάδας ...
Και αυτός είναι ο κύριος λόγος που διαλύω το Τάγμα του Αστέρα.Είμαι σίγουρος ότι,παρόλα αυτά, εσείς θα δημιουργήσετε πιθανά άλλα Τάγματα και ότι θα συνεχίσετε να είστε μέλη άλλων οργανώσεων σε αναζήτηση της Αλήθειας. Εγώ δεν επιθυμώ να συμμετέχω σε μια πνευματική οργάνωση, προσπαθείστε να το καταλάβετε σας παρακαλώ..
Όταν δημιουργείται μια οργάνωση με αυτό το σκοπό, αυτή μετατρέπεται σε αποκούμπι, σε μια αδυναμία, σ'ένα δεσμό, και το άτομο γίνεται ανάπηρο και εμποδίζεται η επιθυμία του για ανάπτυξη, η κατάκτηση της ατομικής του ταυτότητας, που συνίσταται ακριβώς στην προσωπική ανακάλυψη που βασίζεται στις δικές του δυνάμεις. Και αυτός είναι ένας άλλος λόγος για τον οποίο αποφάσισα, ευρισκόμενος στην κεφαλή του Τάγματος, να το διαλύσω.
Κι αυτό, ότι δεν θέλω οπαδούς, δεν πρέπει να σας εκπλήσσει από τη στιγμή που όποιος ακολουθεί κάποιον παύει να ακολουθεί την Αλήθεια. Δεν με ενδιαφέρει αν δίνεται προσοχή ή όχι σ'αυτό που λέω. Θέλω να κάνω ένα συγκεκριμένο πράγμα στον κόσμο και προτίθεμαι να το κάνω με μια ακλόνητη συγκέντρωση. Μ'ενδιαφέρει μόνο ένα,πραγματικά ουσιαστικό: να απελευθερώσω τον άνθρωπο. Θέλω να τον απελευθερώσω απ'όλα τα κλουβιά, από όλους τους φόβους και δεν θέλω να ιδρύσω θρησκείες, νέες αιρέσεις ή να δημιουργήσω νέες θεωρίες και νέες φιλοσοφίες.
Φυσικά θα με ρωτήσετε, γιατί τότε γυρίζω τον κόσμο και μιλάω ασταμάτητα;
Θα σας πω γιατί το κάνω. Όχι για την επιθυμία μιας ακολουθίας ή μιας εξαιρετικής ομάδας εξαιρετικών οπαδών. Στους ανθρώπους αρέσει να διαφέρουν από τους ομοίους τους ακόμα και με κίνδυνο να διαφοροποιούνται κατά τρόπο γελοίο, παράλογο και χυδαίο. Εγώ δεν θέλω να ενθαρρύνω αυτόν τον παραλογισμό. Δεν έχω οπαδούς ούτε αποστόλους επί της Γης ή στο πνευματικό βασίλειο. Δεν με έλκει το χρυσωμένο δόλωμα ή η επιθυμία μιας πολύ άνετης ζωής ... Μιλάω με απόλυτη ειλικρίνεια γιατί θέλω να το ξεκαθαρίσω μια για πάντα. Δεν θέλω κάθε χρόνο αυτές τις παιδαριώδεις συζητήσεις. Ένας δημοσιογράφος που μου πήρε συνέντευξη θεώρησε απίστευτη την πράξη μου να διαλύσω μια οργάνωση με χιλιάδες χιλιάδων μέλη. Με φανερή αμηχανία με ρώτησε: "και τώρα τι θα κάνετε, πως θα ζήσετε; δεν θα έχετε πια ακολουθία, ο κόσμος δεν θα σας ακούει πια". Ακόμα και αν μόνο πέντε άνθρωποι ακούσουν και ζήσουν με το πρόσωπο στραμμένο προς την αιωνιότητα,θα είναι αρκετό.Τι όφελος μπορεί να προκύψει από χιλιάδες πρόσωπα που δεν καταλαβαίνουν,που είναι βυθισμένα καιταριχευμένα στις προκαταλήψεις, και δεν επιθυμούν την ανανέωση αλλά θέλουν να μεταφράζουν το καινούργιο με όρους που ταιριάζουν στα στείρα και αποτελματωμένα εγώ τους;
Εγώ όμως είμαι ελεύθερος, ασυμβίβαστος, ολόκληρος, όχι το μερικό, όχι το σχετικό, αλλά η ολική Αλήθεια που είναι αιώνια. Γιαυτό και επιθυμώ, όποιος προσπαθεί να με καταλάβει να είναι ελεύθερος και όχι να κατασκευάζει από τα λόγια μου ένα κλουβί, μια θρησκεία,μια αίρεση. Θα πρέπει αντίθετα να απελευθερωθείτε από όλους τους φόβους, από το φόβο της θρησκείας, από το φόβο της σωτηρίας, από το φόβο της πνευματικότητας, από το φόβο της αγάπης, από το φόβο του θανάτου, από το φόβο της ίδιας της ζωής. Όπως ένας καλλιτέχνης ζωγραφίζει από ευχαρίστηση, γατί έτσι αυτο-εκφράζεται,το ίδιο κάνω κι εγώ και όχι επειδή περιμένω κάτι από κάποιον. Εσείς είσαστε συνηθισμένοι στην εξουσία ή σε μια ατμόσφαιρα εξουσίας που πιστεύετε ότι θα σας οδηγήσει στην πνευματικότητα. Πιστεύετε και ελπίζετε ότι κάποιος άλλος μπορεί με τις εξαιρετικές του ικανότητες, μ'ένα θαύμα, να σας μεταφέρει στο βασίλειο της αιώνιας ελευθερίας και της Ευτυχίας.
Με ακούτε ήδη από τριετίας, χωρίς ιδιαίτερες αλλαγές, εκτός ελάχιστων περιπτώσεων. Εδώ και δεκαοκτώ χρόνια με προετοιμάζετε γι αυτό το συμβάν, την Έλευση του Δασκάλου του Κόσμου. Αυτά τα χρόνια οργανωθήκατε, αναζητήσατε κάποιον που θα πρόβαλλε ένα καινούργιο φως στις καρδιές και στο νου σας, που θα μεταμόρφωνε τελείως τη ζωή σας , και που θα σας έδινε μια νέα γνώση, κάποιο που θα σας ανύψωνε σε ένα νέο επίπεδο ζωής, που θα σας ενθάρρυνε, που θα σας απελευθέρωνε, και κοιτάξτε τώρα τι συμβαίνει! Σκεφθείτε και εξετάστε με ποιό τρόπο αυτή η προσμονή σας άλλαξε, εκτός βέβαια από αυτή την ανόητη και ασήμαντη εξωτερική διάκριση, αυτού που φέρει μια κονκάρδα στοστήθος. Με ποιό τρόπο αυτή η πίστη σας καθάρισε από τα άχρηστα πράγματα ; Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να κρίνει κανείς: με ποιό τρόπο είστε πιο ελεύθεροι, πιο μεγαλειώδεις ; Όλοι εσείς εξαρτάστε όπως από ένα ναρκωτικό από την πνευματικότητα κάποιου διαφορετικού από εσας, από την ευτυχία κάποιου που δεν είστε εσείς, από το φως κάποιου που δεν είναι μέσα σας. Όταν λέω να κοιτάξετε μέσα σας για το φως, για τη δόξα, για την κάθαρση και την αφθαρσία του Είναι, πολύ λίγοι έχουν επιθυμία να το κάνουν. Τότε γιατί να υπάρχει μια οργάνωση; Κανείς δεν μπορεί να σας ελευθερώσει απ'έξω. Η οργάνωση της λατρείας και η στράτευση από μέρους σας σε κάποια ιδεολογία δεν θα μπορέσουν να σας ελευθερώσουν.
Η πρώτη ερώτηση που μου κάνουν οι δημοσιογράφοι είναι; "Πόσους οπαδούς έχετε; Από τον αριθμό τους θα κρίνουμε εάν αυτό που λέτε είναι σωστό η λάθος ." Δεν ξέρω πόσοι είναι και ούτε που με ενδιαφέρει. Εάν μπορούσα να βοηθήσω ακόμα και ένα μοναδικό άτομο να ελευθερωθεί, θα μου αρκούσε ..."
Εσείς έχετε την πεποίθηση ότι ότι μόνο ορισμένα άτομα έχουν το κλειδί του βασιλείου της Ευτυχίας. Κανείς δεν έχει αυτό το κλειδί. Κανείς δεν έχει την εξουσία να το κατέχει. Αυτό το κλειδί είναι το ίδιο σας το Είναι και μόνο μέσα στην κάθαρση και στο αδιάφθορο αυτού του Είναι υπάρχει το βασίλειο της Αιωνιότητας. Έχετε συνηθίσει να ρωτάτε κάποιον άλλο να σας πει μέχρι ποίου σημείου έχετε προοδεύσει, ποιά είναι η πνευματική σας κατάσταση. Τι παιδαριώδης συμπεριφορά! Ποιός εκτός από σας μπορεί να σαςτο πει ;
Ιδού λοιπόν μερικές από τις αιτίες,για τις οποίες, μετά από προσεκτική σκέψη που διήρκεσε δύο περίπου χρόνια, πήρα αυτή την απόφαση. Δεν πρόκειται λοιπόν για μια στιγμιαία παρόρμηση. Μπορείτε να δημιουργήσετε άλλες οργανώσεις και να περιμένετε κάποιον άλλο, αλλά το πράγμα δεν με ενδιαφέρει, δεν θέλω να δημιουργήσω άλλα κλουβιά ή καινούργια στολίδια γι'αυτά τα κλουβιά. Το μοναδικό μου ενδιαφέρον είναι να (βοηθήσω) ελευθερώσω τον άνθρωπο και να τον οδηγήσω στην απόλυτη, ασυμβίβαστη ελευθερία>>.
