Μέσα σε κατακλυσμούς και σεισμούς, με έναν αγνοούμενο κτηνοτρόφο στη Θεσσαλία, με άσκοπες διαδηλώσεις εκτός Βουλής, ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία το νέο νομοσχέδιο στη Βουλή
Φωνές, καυγάδες και κλάματα συνέθεσαν το σκηνικό μιας πολιτικής παρέας που εκπροσωπεί -υποτίθεται- τη φωνή του λαού. ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ. Γιατί οι μισοί δεν ψήφισαν αφού ήξεραν ότι άλλα λένε κι άλλα θα κάνουν, αλλά υπάρχει ακόμα ένας μεγάλος αριθμός ψηφοφόρων που ζει κυριολεκτικά μέσα στο Μάτριξ ότι διαλέγοντας κόμμα από τα υπάρχοντα κάτι μπορεί να αλλάξει.
Κι αλλάζει ο Μανωλιός και βάζει τα ρούχα του αλλιώς….
Τι είδους άνθρωποι είναι οι πολιτικοί μας;
Πολλοί από τους αρχηγούς κομμάτων είναι 2ης και 3ης γενιάς πολιτικοί. Από τζάκια που έχουν ήδη αποδείξει ότι δεν νοιάζονται για τη χώρα ούτε για τους πολίτες, αλλά εξυπηρετούν μονίμως τα συμφέροντα της ελίτ. Και όμως… οι πολίτες εξακολουθούν και τους επιλέγουν.
Άλλοι έχουν γαλουχηθεί από μικροί, έχουν επιλεχθεί για αυτή τη δουλειά. Θέλει κότσια για να εξαπατήσεις έναν ολόκληρο λαό; Θέλει κότσια για να ξεπουλήσεις τη χώρα σου στα ξένα συμφέροντα; Θέλει κότσια να παίζεις θέατρο ότι διαφωνείς με όσα λέει και πράττει ο πολιτικός σου αντίπαλος;
Όχι. Θέλει να έχεις τα χαρακτηριστικά που δηλώνουν το προφίλ ενός κοινού κοινωνιοπαθούς. Είναι ακριβώς τα ίδια με τον πλέον τυχαίο φίλο ή γνωστό που θα κολλήσει πάνω σου σαν βδέλλα και θα προσπαθήσει να σε βαμπιρίσει υλικά ή ενεργειακά.
Σύμφωνα με τη Mayo Clinic, τυπικές ενδείξεις της αντικοινωνικής διαταραχής της προσωπικότητας είναι οι εξής:
– Περιφρόνηση απέναντι σε «σωστό» και «λάθος»
– Συχνά ψέματα και απόπειρες εξαπάτησης προς εκμετάλλευση των άλλων
– Αξιοποίηση της γοητείας ή της εξυπνάδας με στόχο το προσωπικό κέρδος ή την προσωπική απόλαυση
– Εγωκεντρισμός, αίσθημα υπεροχής και επιδειξιομανία
– Παρανομίες
– Καταπάτηση των δικαιωμάτων των άλλων με τη χρήση απειλών, ψευδών ισχυρισμών και παραπλάνησης
– Εχθρικότητα, ευερεθιστότητα, νευρικότητα, παρορμητικότητα, επιθετικότητα ή βίαιη συμπεριφορά
– Έλλειψη ενσυναίσθησης και τύψεων για τη βλάβη τρίτων
– Επικίνδυνες συμπεριφορές και περιττά ρίσκα
– Ανεύθυνη εργασιακή συμπεριφορά
– Αδυναμία αλλαγής της συμπεριφοράς παρά τις αρνητικές επιπτώσεις που αυτή προκαλεί
Και αυτά είναι τα χαρακτηριστικά που έχει η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών μας
Καμία συναίσθηση του τι είναι «σωστό» ή «λάθος». Καμία απολύτως ενοχή αν βλάπτονται τα συμφέροντα της πλειοψηφίας.Καμία απολύτως ενοχή αν η προίκα της χώρας χαρίζεται και υποθηκεύεται για μέχρι το 2115!Καμία αιδώ όταν λένε ψέματα για να πετύχουν το σκοπό τους. Προβάλλουν την εξυπνάδα και τις γνώσεις τους για κομματικό ή προσωπικό όφελος.Άριστοι στη ρητορική εξαπάτηση.Παρανομούν όποτε και όσο θέλουν αφού ξέρουν ότι θα τους καλύπτει το σύστημα. Καταπατούν τα δικαιώματα των πολιτών ψηφίζοντας νόμους και υπουργικές διατάξεις, νομοσχέδια στο πόδι που δεν έχουν καν κάνει τον κόπο να διαβάσουν, κάνουν κατάχρηση της εξουσίας για να επιβληθούν.Γίνονται εχθρικοί σε όποιον πάει να τους ξεμπροστιάσει, θέλουν να έχουν το αλάνθαστο του Πάπα, η πλήρης έλλειψη ενσυναίσθησης τους κάνει αδίστακτους σε ό,τι έχουν ήδη προαποφασίσει. Ανεύθυνοι στις αποφάσεις, παίρνοντας ρίσκα που ξέρουν ότι δεν θα είναι αυτοί που θα πληρώσουν όταν αποτύχουν. Και όπως λέει η λίστα στο τέλος… αδιόρθωτοι και αμετανόητοι – ό,τι και να γίνει!
Το να βγεις από το Μάτριξ των εκλογών δεν αρκεί, γιατί πάντα θα υπάρχει μια μερίδα κόσμου που θα συνεχίζει να κάνει λάθος επιλογές, εκπαιδευμένη καλά και για πολύ να ζει με το Σύνδρομο της Στοκχόλμης. Κι ακόμα κι αν όλοι αποφάσιζαν να γυρίσουν τις πλάτες στον κοινοβουλευτισμό, πάλι δεν θα σωζόταν η κατάσταση. Γιατί, σας το λέω, και σημειώστε την ημερομηνία, αυτός είναι και ο απώτερος σκοπός -παγκόσμια- προκειμένου να περάσουμε και επίσημα στην τεχνοκρατική διακυβέρνηση.
Η μόνη λύση είναι ο καθένας να γίνει ενεργός πολίτης, να ενημερώνεται και να ενημερώνει με όποιο τρόπο μπορεί, να φτιάχνει ομάδες σε τόπους εργασίας ή κατοικίας και να είναι σε συνεργάζεται με άλλες. Χρειάζονται καθαρά, λειτουργικά και μη κατευθυνόμενα κινήματα, με ισχυρές αρχές μη διαπραγματεύσιμες που να μπορούν να συνεργαστούν μεταξύ τους, ακόμα και να κατέβουν στις εκλογές.
Ο Μητσοτάκης έχει ήδη τρέξει στον ΟΟΣΑ που είναι στην ουσία το ίδιο το ΔΝΤ σε θεωρητική βάση. Άρα όσοι πιστεύουν ότι ο κος “μεταρρύθμιση” -όπως το Ποτάμι και ο Λεβέντης- θα κάνουν κάτι διαφορετικό από το ΣΥΡΙΖΑ, ας αλλάξουν πλευρό γιατί θα… “πιαστούν” – και πάλι κορόιδα!
Όσοι πάλι πάνε στα πιο άκρα, ΚΚΕ ή Χρυσή Αυγή, ας αναρωτηθούν γιατί όλοι αυτοί δεν τράβηξαν μια παραίτηση να πέσει η κυβέρνηση. Και η Ν.Δ. το ίδιο. Παρά κάθισαν εκ του ασφαλούς να λένε ΌΧΙ και ΠΑΡΏΝ, αφού ήξεραν ότι η κυβέρνηση έχει το μαγικό 153; Και ο Πιλάτος ένιψε τας χείρας του…
Αλλά για τους “ακραίους” υπάρχει άλλου είδους κοινωνιοπάθεια: Ας τους να φάνε τα μούτρα τους και όσο θα τα τρώνε θα ανεβαίνουν τα δικά μας ποσοστά.
Από την νεο-left στη νεο-leberal μια ανάσα δρόμος. Κι από το ένα άκρο στο άλλο, ένας παλιός εμφύλιος που το μόνο που κατάφερε ήταν μίσος και διχόνοια και.. μείωση του πληθυσμού – βεβαίως βεβαίως, αυτό ΠΆΝΤΑ παίζει!
