Μία από τις πιο νοσηρές συνέπειες της αυτολύπησης είναι πως επιτρέπετε στους άλλους να σας χρησιμοποιήσουν, να σας χειραγωγήσουν, να σας εκμεταλλευτούν. Εκατομμύρια παιδιά κι ενήλικοι περνάνε τη ζωή τους γλείφοντας τις πληγές τους, υποφέροντας σιωπηρά, κλαίγοντας μόνοι τους και νιώθοντας πως δεν έχουν κανένα δικαίωμα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.
Το άτομο που νιώθει αυτολύπηση πιστεύει πως δεν έχει δικαιώματα, πως μια αντιπαράθεση με το σύντροφό του είναι χειρότερη από υψηλή αρτηριακή πίεση ή ημικρανία και για κάποιο μυστηριώδη λόγο αισθάνεται ότι πρέπει πάντα να έχει άδικο όποτε κάποιος αμφισβητεί τη γνώμη του.
Κάτω από όλη αυτή τη θλιβερή ψυχοσύνθεση βρίσκεται ο φόβος της καλής γνώμης για τον εαυτό του, ένας φόβος μήπως φανεί εγωκεντρικός κι εγωιστής. Κι ως ένα βαθμό αυτό ισχύει. Πρέπει όμως να καταλάβουμε τι θα πει εγωισμός. Κάποια είδη εγωισμού εγώ τα θεωρώ απολύτως υγιή και λογικά. Δε μ’ αρέσει η χρήση της λέξης «εγωισμός», επειδή υποδηλώνει πως κάποιος θέλει να γίνεται μόνο το δικό του. Αυτός είναι ένας ανώριμος τρόπος για να ζει κανείς και δεν τον συστήνω. Ωστόσο, αν αλλάξουμε τη λέξη σε «πεφωτισμένο προσωπικό συμφέρον», τότε είμαστε πιο κοντά σ’ αυτό που διαθέτουν όλοι οι υγιείς άνθρωποι.
Ρίξτε μια ματιά γύρω σας και προσέξτε πως οι δυνατοί άνθρωποι στη ζωή σας, στην πολιτική, στη δουλειά σας, διαθέτουν υψηλά επίπεδα «προσωπικού συμφέροντος». Δεν τους πειράζει καθόλου να υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους, διαφωνώντας επί μακρόν ή και διαλύοντας σχέσεις αν είναι απαραίτητο. Δεν επιτρέπουν σε κανέναν να τους πιέσει, επειδή δεν αισθάνονται οίκτο για τον εαυτό τους αν πληγωθούν. Αντίθετα, αισθάνονται αγανάκτηση κι αμέσως διεκδικούν τα δικαιώματα τους . Γιατί έτσι είναι το σωστό.
Αυτό είναι το κλειδί για να ξεπεράσετε την τάση σας ν’ αφήνετε τους άλλους να σας πατάνε. Όταν νιώθετε πραγματικά πως υπήρξατε δίκαιοι στις συναλλαγές σας, μην υποχωρήσετε πολύ περισσότερο, αλλιώς οι άλλοι θα σας κακομεταχειρίζονται και δε θα σας εκτιμούν. Κάποιοι άνθρωποι δεν πρόκειται να φερθούν δίκαια σε καμιά περίπτωση, επειδή πραγματικά δεν καταλαβαίνουν για ποιο λόγο είστε τόσο δυστυχισμένοι. Θα πρέπει να τους το πείτε, να τους το γράψετε ή ακόμα και να τους δείξετε με τις πράξεις σας ότι βαρεθήκατε πια. Αν δεν το κάνετε, θα λυπάστε τον εαυτό σας, θα υποφέρετε από κατάθλιψη και θα προκαλέσετε αισθήματα ενοχής ή οργής στο φίλο ή στο σύντροφό σας.
Θα μπορούσατε φυσικά να συνεχίσετε να νιώθετε αυτολύπηση και να παρατείνετε αυτή την κατάσταση όσο μπορείτε για να γίνει αυτό που θέλετε, σκεφτείτε όμως πόσο θα σας κοστίσει να νικήσετε μ’ αυτό τον τρόπο. Αυτό που γενικά συμβαίνει όταν η αυτολύπηση δε φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα είναι πως τελικά έρχεστε σε αντιπαράθεση και για κάποιο διάστημα υπάρχει μια αλλαγή. Όσο περνάνε όμως οι μέρες, επανέρχεται σταδιακά η προηγούμενη κατάσταση, όπου εσείς πλένετε μονίμως τα πιάτα, μένετε τα βράδια μόνοι στο σπίτι, ενώ ο σύντροφός σας είναι έξω με την παρέα του και ούτω καθεξής.
Για ν’ αποφύγετε αυτή την παγίδα, θυμηθείτε ότι κανείς δεν μπορεί να σας πατήσει αν δεν το επιτρέψετε.
