Αλίοσις τις Ελινικίς γλόσας - Point of view

Εν τάχει

Αλίοσις τις Ελινικίς γλόσας



Έτσι θα γράφουν σε λίγα χρόνια τα παιδιά μας. Κι όμως, η Ελληνική γλώσσα, η πληρέστερη και η μόνη νοηματική γλώσσα του κόσμου δεν της αξίζει να σβηστεί από την ιστορία εξαιτίας μιας χούφτας απάτριδων εθνομηδενιστών.



Όπως λέει ο Γεώργιος Σεφέρης: «Από την εποχή που μίλησε ο Όμηρος ως τα σήμερα, μιλούμε, ανασαίνουμε και τραγουδούμε με την ίδια γλώσσα». Που να ήξερε ο Σεφέρης ότι το 1982, μέσα σε μια νύχτα και σε άσχετο νομοσχέδιο θα καταργούνταν το πολυτονικό και θα ξεκινούσε η αργή αλλά επίμονη προσπάθεια για την αλλοίωση της γλώσσας μας. «…. η επιβολή του μονοτονικού είναι στην ιστορία των Ελλήνων μια καταστροφή, ασύγκριτα ολεθριότερη από τη Μικρασιατική … το μονοτονικό αποδεικνύεται ένα απλώς μεταβατικό στάδιο ως την πλήρη κατάργηση των τόνων.

Και μετά το ατονικό, συνέπεια φυσική των αρχών που υπαγόρευσαν το μονοτονικό, αρχών μιας ιδεολογίας της ευκολίας, θα είναι η παραδοχή της φωνητικής γραφής (“όλι ι άνθροπι ίδιι ίνε”)» (Χρήστος Γιανναράς).



Ήδη από το 2001 η Ακαδημία Αθηνών είχε προειδοποιήσει: «….. Είναι αδιανόητο να δεχθούμε ως Έλληνες την μεταμφίεση της γραφής μας με την κατάργηση πολλών γραμμάτων της, που δεν πέρασαν στο λατινικό αλφάβητο και με την αντικατάστασή τους από άλλα υποτίθεται ηχητικώς παραπλήσια γράμματά του….. με την δικαιολογία της δήθεν διευκόλυνσής μας στην παγκόσμια επικοινωνία, επιχειρείται η αντικατάσταση του ελληνικού αλφαβήτου των 2.500 και πλέον χρόνων με το λατινικό».

Ως γονέας μαθητών του δημοτικού διαπιστώνω καθημερινά ότι πράγματι επιχειρείται μέσω των σχολικών βιβλίων η εξαφάνιση γραμμάτων που δεν πέρασαν στο λατινικό αλφάβητο. Πρώτο θύμα το (ω): βρομιά, κλοτσιά, μοβ κλπ αντί των σωστών βρωμιά, κλωτσιά, μωβ. Άλλα θύματα των σχολικών βιβλίων είναι τα (ου): περπάταγαν, πήδαγαν κλπ αντί για τα σωστά περπατούσαν, πηδούσαν, κλπ, τα (αι): τρένο αντί για το σωστό τραίνο και τα (αυ): αβγό, αφτί, αντί των σωστών αυγό, αυτί. Τα δε (η, ει, οι) τα οποία οι Ρωμαίοι δεν τα αντέγραψαν από τα Ελληνικά εξολοθρεύονται από το (ι).

Τρανταχτό παράδειγμα εξολόθρευσης του (ω) είναι η λέξη βρωμιά. Στο πιο έγκυρο λεξικό που γράφθηκε ποτέ (LIDDELL – SCOTT) και δυστυχώς όχι από Έλληνες, το βρωμιά γράφεται με (ω) διότι προέρχεται από το ρήμα βρωμέω που σημαίνει αναδίδω δυσωδία.

Ο Μπαμπινιώτης το γράφει βρομιά και ισχυρίζεται ότι προέρχεται από το ρήμα βρέμω το οποίο όπως και ο ίδιος παραδέχεται σημαίνει κάνω πάταγο. Δηλαδή για τον Μπαμπινιώτη ο βρώμικος, ο βρωμερός, ο βρωμιάρης δεν είναι αυτός που βρωμάει αλλά αυτός που κάνει πάταγο!! Είναι προφανές ότι μας περνάει για ηλίθιους και νομίζει ότι μπορεί να γράφει ότι θέλει.

Ο άνθρωπος που μας τον παρουσιάζουν κάτι ως αυθεντία και το λεξικό του ως «ευαγγέλιο» που το μοιράζουν παντού, δεν μπορεί να μην γνωρίζει αυτό που εγώ που δεν είμαι καν φιλόλογος το έμαθα σε 5 λεπτά ανοίγοντας ένα «κανονικό» λεξικό. Από τα παλιά καλά λεξικά των μαθητικών μας χρόνων που θέλουν να τα εξαφανίσουν.

Οι αποδομητές της Ελληνικής Γλώσσας αγνοούν τους ίδιους τους καθηγητές τους, όπως τον Ξενοφώντα Μόσχο (μεταφραστή του λεξικού των LIDDELL – SCOTT) ή τον Α. Γεωργοπαπαδάκο (Λεξικόν Ανωμάλων Ρημάτων, Α. Γεωργοπαπαδάκου, Μάιος 1964, Θεσσαλονίκη). Όπου υπάρχουν δύο πιθανές εκδοχές κάθησα ή κάθισα επιλέγουν εκείνη που τους βολεύει για να εξαφανίσουν το (η).

Αλλά εκεί που η φαντασία του Μπαμπινιώτη και της παρέας του οργιάζει είναι στις ξενόφερτες λέξεις όπως για παράδειγμα η λέξη τραίνο. Προκειμένου να υποστηρίξει το τρένο, γράφει ότι δήθεν το δανεισθήκαμε από το ιταλικό treno. Και γιατί να μην το δανεισθήκαμε από το αγγλικό ή το γαλλικό train; Η απάντηση είναι ότι γράφουν ότι τους βολεύει για να εξαφανίσουν το (αι)!

Εκτός όμως από την εξαφάνιση γραμμάτων ή λέξεων εφευρίσκει και δικές του (είναι και λεξιπλάστης!!) όπως πχ το έκατσα που το κολλάει δίπλα στο κάθη(ι)σα χωρίς καμιά εξήγηση, επειδή έτσι του αρέσει. Σε συζήτηση που είχα με τον σχολικό σύμβουλο (γλωσσολόγο με διδακτορικό) προσπαθούσε να με πείσει ότι και το έκατσα είναι σωστό.

Στις ειρωνικές ερωτήσεις μου από ποιο ρήμα προέρχεται (μήπως από το κάτσομαι; το κατσάω – κατσώ;) μου απάντησε απρόθυμα ότι δεν υπάρχουν τέτοια ρήματα (πάλι καλά!), αλλά επέμενε ότι είναι και τα δύο σωστά διότι αυτή είναι η πολιτική του υπουργείου!! Μάλιστα!! Αυτή λοιπόν είναι η πολιτική του υπουργείου Διάλυσης της Παιδείας & Αποδόμησης της Ελληνικής γλώσσας.

Έχει το δικαίωμα ο κάθε τυχάρπαστος πολιτικάντης που έγινε για δυο φεγγάρια υπουργός να προσθέτει και να αφαιρεί λέξεις σε μία γλώσσα μερικών χιλιάδων ετών; Οι εθνομηδενιστές του παιδαγωγικού ινστιτούτου (Βερέμης, Δραγώνα, Ρεπούση κλπ) «διατάζουν» σχολικούς συμβούλους και δασκάλους να παπαγαλίζουν ότι και τα δύο είναι σωστά με σκοπό να παγιωθεί το λάθος!

Να κάνουν μπάχαλο την γλώσσα μας. Διότι η «προοδευτική» φιλοσοφία του υπουργείου είναι ότι «η αριστεία είναι ρετσινιά», είναι η μετατροπή της Ελληνικής γλώσσας σε λατινική (δείτε το πιο απλοϊκό παράδειγμα: στις πινακίδες των αυτοκινήτων υπάρχουν τα Γ, Θ, Λ, Ξ, Σ, Υ, Φ, Ψ, Ω;) και η διαστρέβλωση – εκμηδένιση της ιστορίας (δίνουν εντολές στις δασκάλες να μην μαθαίνουν τα παιδιά μας αποστήθιση την ιστορία για να μην θυμούνται τα επιτεύγματα των προγόνων μας και αποκτήσουν εθνική συνείδηση).

Όταν λοιπόν έχεις για υπουργό έναν Μπαλτά ή έναν ανιστόρητο και αμόρφωτο, όπως τον αποκάλεσε σε ανακοίνωσή του, Ποντιακός Σύλλογος Φίλη, αρνητή της Ποντιακής Γενοκτονίας, που μας εύχεται Καλά Χριστούγεννα από την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, και που επί χρόνια αρθρογραφεί εναντίον των παρελάσεων ως ένα «φασιστικό κατάλοιπο», δεν έχεις και πολλές ελπίδες ως έθνος. Φασίστες είναι αυτοί που θέλουν μας επιβάλλουν με το ζόρι τον εθνομηδενισμό που πρεσβεύει η παγκοσμιοποίηση.
Ούτε θέλουν να βγουν άλλοι επιστήμονες από τα σχολεία μας, θέλουν ανειδίκευτους εργάτες. Γι' αυτό υποβαθμίζουν το επίπεδο των Ελληνοπαίδων σε εκείνο του προέδρου του 15μελούς που έκανε δέκα ολόκληρα χρόνια να πάρει πτυχίο και που ακούει τον Κλίντον να μιλάει στα αγγλικά με το χαζοχαρούμενο, αμήχανο βλέμμα της αγελάδας που κοιτάζει το τραίνο να περνά. Στοιχηματίζω ότι είναι και ανορθόγραφος.


Άγγελος Γ. Αγοραστός
διδάκτωρ Πανεπιστημίου Θεσσαλίας


via

Pages