Ακόμα μαθαίνω ότι υπάρχουν φορές που η ειρήνη είναι πιο σημαντική από τη δικαιοσύνη και από το να έχω «δίκιο».
Όταν τσακώνεσαι με κάποιον που αγαπάς, το να μην έχεις άδικο, φαίνεται να είναι το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να αποδείξεις.
Ξέρω ότι έτσι είναι για μένα όταν τσακώνομαι με τον αδελφό μου, τις αδελφές, ή τον σύζυγο μου.
Σε περιπτώσεις όπως αυτή, πρέπει να θυμάμαι ότι η σχέση μου μαζί τους έχει προτεραιότητα έναντι της περηφάνιας μου.
Θέλω να ζητήσω ταπεινά συγγνώμη για την πλευρά μου στον τσακωμό, δεν έχει σημασία πόσο μικρός ή μεγάλος.
Δεν έχω προσδοκίες από αυτούς να προσφέρουν τη δική τους συγγνώμη.
Είμαι υπεύθυνη μόνο για το δικό μου κομμάτι στο να κρατήσω τη σχέση μας καλή.
Και πραγματικά, τους περισσότερους από τους τσακωμούς που έχουμε δεν θα τους θυμόμαστε σε μια εβδομάδα ή δύο.
Γιατί να το τραβάμε και να δημιουργούμε αμηχανία ή ένταση μεταξύ μας, όταν μπορούμε να επεκτείνουμε τη χάρη;
Μπορεί να είχαν μια δύσκολη μέρα.
Μπορεί να παλεύουν με κάτι στη ζωή τους.
Εκτός αν πρόκειται για κάτι που συμβαίνει συνέχεια.
