Σε μια σειρά μελετών, κοινωνικός ψυχολόγος Leary Mark και τρεις συνεργάτες του διαπίστωσαν ότι μπορούμε να κουράσουμε τους άλλους ανθρώπους με το τι έχουμε να πούμε και πώς θα το πούμε (Το περιεχόμενο και το ύφος). Βρήκαν επίσης ότι θα μπορούσαμε να ανησυχούμε για το αν οι άλλοι άνθρωποι μπορεί να μας κρίνουν ως βαρετούς, μιας και είναι πιθανό να μας κρίνουν σκληρά και για πολλές άλλες ιδιότητες/δραστηριότητές μας.
Στην πρώτη σειρά μελετών, οι ερευνητές ζήτησαν από τους ανθρώπους να περιγράψουν τα πράγματα «που άλλοι άνθρωποι κάνουν και τους κάνει να βαριούνται.» Στη συνέχεια, έκαναν μια λίστα με τα 43 είδη πραγμάτων που αναφέρθηκαν πιο συχνά στις απαντήσεις και ζήτησε πολλές εκατοντάδες ανθρώπους να αξιολογήσουν αυτές τις 43 απαντήσεις, πόσο βαρετές συμπεριφορές έκριναν ότι ήταν. Με τα αποτελέσματα αυτά, βγήκαν 9 κατηγορίες «Των πιο βαρετών πραγμάτων».
Ξεκινώντας με το πιο βαρετό να είναι:
– Αρνητικός εγωκεντρισμός. Ο νούμερο 1 πιο βαρετός τρόπος συμπεριφοράς ήταν αυτό που οι ερευνητές περιγράφουν ως «μιλώντας για κάποια προβλήματα άλλων, αυτοί που τα άκουγαν εμφάνιζαν αδιαφορία»
– Κοινοτοπία. Το να μιλάει κάποιος για ασήμαντα ή επιφανειακά πράγματα, για ένα μόνο θέμα, και επαναλαμβάνοντας τις ίδιες ιστορίες και αστεία ξανά και ξανά.
– Χαμηλή συναισθηματικότητα. Το να δείχνει κάποιος ελάχιστο ενθουσιασμό, μιλώντας με ένα μονότονο λόγο, συμμετέχοντας με πολύ μικρή επαφή με τα μάτια, με πολύ παθητική συμπεριφορά.
– Μονοτονία. Να μιλάει κάποιος αργά, σταματώντας για μεγάλο χρονικό διάστημα πριν απαντήσει, παίρνει πολύ χρόνο για να πει κάτι και να χρονοτριβεί μια συζήτηση χωρίς λόγο.
– Η παθητικότητα. Έχοντας λίγα να πει κάποιος, δεν έχει καμία άποψη, είναι πολύ προβλέψιμος ή πολύ πιθανό να προσπαθήσουν να συμμορφώνονται που λένε οι άλλοι
– Αυτο-απασχόληση. Να μιλάει κάποιος για τον εαυτό του.
– Σοβαρότητα. Όταν κάποιος ήταν πολύ σοβαρός και καθόλου χαμογελαστός.
– Προσπάθεια για απόκτηση της εύνοιας. Όταν κάποιος προσπαθεί να είναι αστείος ή καλός για να εντυπωσιάσει τους άλλους ανθρώπους.
– Απόσπαση της προσοχής. Να κάνει πράγματα που παρεμβαίνουν με τη συνομιλία, να αποπροσανατολίζεται πάρα πολύ εύκολα, με συμμετοχή ελάχιστα στη συζήτηση.
Θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι η έρευνα αυτή , αγγίζει πάρα πολύ και την ελληνική πραγματικότητα. Πόσοι δεν έχουμε παρατηρήσει σε καθημερινή βάση , ανθρώπους με αυτά τα χαρακτηριστικά? Αν σκεφτείτε καλύτερα, πόσες φορές είχατε και εσείς κάποια χαρακτηριστικά από αυτά, σε μέρος που υποτίθεται ότι πήγατε για να περάσετε όμορφα?
