Η κάθε είδους ηθική είναι εναντίον της ευτυχίας.
Είναι κάποιος ευτυχισμένος κι εσύ σκέφτεσαι ότι κάτι δεν πάει καλά.
Όταν είναι κανείς δυστυχισμένος, όλα είναι εντάξει.
Ζούμε μέσα σε μια νευρωτική κοινωνία όπου οι πάντες είναι λυπημένοι.
Όταν είσαι λυπημένος, όλοι είναι ευχαριστημένοι, γιατί μπορούν να σε συμπονούν.
Όταν είσαι ευτυχισμένος, όλοι τα έχουν χαμένα.
Τι να κάνουν με σένα;
Όταν κάποιος σε συμπονά, κοίτα το πρόσωπό του.
Το πρόσωπο αστράφτει, εμφανίζεται μια αμυδρή λάμψη στο πρόσωπό του.
Είναι ευχαριστημένος που δείχνει συμπόνια.
Αν είσαι ευτυχισμένος, δεν υπάρχει καμιά τέτοια δυνατότητα.
Η ευτυχία σου προκαλεί λύπη στους άλλους, η δυστυχία σου προκαλεί ευτυχία.
Αυτό σημαίνει νεύρωση!
Τα ίδια τα θεμέλια φαίνεται πως είναι παρανοϊκά.
Να είσαι πραγματικός, να είσαι αυθεντικός με τον εαυτό σου.
Η ευτυχία σου δεν είναι κακό πράγμα, είναι καλό.
Δεν είναι αμάρτημα!
Μόνο η λύπη είναι αμαρτία, μόνο το να είσαι δυστυχισμένος είναι αμαρτία.
Είναι αρετή να είσαι ευτυχισμένος.
Ο ευτυχισμένος άνθρωπος δεν δημιουργεί δυστυχία για τους άλλους.
Μόνο ο ευτυχισμένος άνθρωπος αποτελεί το έναυσμα για την ευτυχία των άλλων.
