Γιατί παρόλο που νιώθω ότι κάποιες κοινωνικές επαφές δεν με βοηθάν εγώ εξακολουθώ να τις επιδιώκω;
Η επικοινωνία, χαρακτηρίζει όλα τα πλάσματα και ειδικότερα τον άνθρωπο.
Παίζει βασικό ρολό στην εξέλιξη του συναισθηματικά και νοητικά.
Τι συμβαίνει όμως όταν κάποιες επαφές σε φθείρουν, σε πονούν;
Γιατί δεν μπορείς να αποκοπείς από κάποιους ανθρώπους που σου προκαλούν μετά τις συναντήσεις σας συναισθήματα πόνου;
Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε πως το να πονάς και να δυσαρεστείσαι, έχει να κάνει μόνο με σένα, είναι δικό σου συναίσθημα και δεν έχει σχέση με τον συνάνθρωπο σου.
Εσύ είσαι αυτός που επιτρέπεις στον εαυτό σου να νιώθει έτσι.
Ακούγεται παράλογο και άτοπο όμως πράγματι έτσι είναι και αυτό θα το συνειδητοποιήσεις μόλις ξεκινήσεις να αναγνωρίζεις την αξία του εαυτού σου.
Υπάρχουν βεβαία άνθρωποι που λόγω των ελλείψεων τους, έχουν μάθει να λειτουργούν χειριστικά, βασανιστικά και προσβλητικά για τους συνάνθρωπους τους αλλά είναι στο χέρι σου να μείνεις με αυτά το άτομα ή να προχωρήσεις.
Ικανή και απαραίτητη συνθήκη είναι αυτή η πολύ τυραννισμένη και πολύ συζητημένη αγάπη προς εσένα.
Η πρώτη αντίδραση των ατόμων που μένουν σε τέτοιες συμπεριφορές υποβιβασμού του εαυτού τους είναι "μα με αγαπάω", όμως αυτό πολύ απέχει από την πραγματικότητα, και απόδειξη του είναι πως μένεις στον πόνο.
Η αγάπη προς τον εαυτό σου δεν έχει εγωιστικό χαρακτήρα, και μπορείς να εξακριβώσεις, ότι είσαι στο σωστό μονοπάτι, όταν, παρόλο που σε καταστάσεις όπου άλλες φορές θα ένιωθες θυμό για την συμπεριφορά ενός ατόμου προς εσένα, εκείνη ακριβώς την στιγμή, θα νιώσεις για κάποια δευτερόλεπτα στην αρχή τον θυμό αλλά αμέσως μετά μπαίνεις σε μια κατάσταση ηρεμίας χαμογελάς και λες:
«Όλα καλά …εγώ δεν ανήκω σε αυτό, είναι κάτι ξένο και σίγουρα όχι δικό μου.»
Και έτσι θα δεις σιγά σιγά πως όλο και πιο πολύ θα απομακρύνεσαι από τέτοιες συμπεριφορές, γιατί για σένα πολύτιμη αξία, έχει η εσωτερική σου γαληνή.
Εν κατακλείδι όλα τα παραπάνω δεν σημαίνουν πως για να αποδείξεις στον εαυτό σου πως τον αγαπάς, θα πρέπει να ξεκόβεις από κάθε αρνητική ξένη συμπεριφορά, με θυμό και απομόνωση.
Η επικοινωνία είναι ανθρώπινη ανάγκη.
Ο κάθε άνθρωπος χρειάζεται το χρόνο του να βρει την θέση που του ταιριάζει ανάμεσα στην κοινωνία.
Δεν υπάρχουν γενικές οδηγίες χρήσης.
Πάρε λοιπόν τον χρόνο σου ζύγισε την χαρά με τον πόνο που παίρνεις μετά από μια τέτοια συνάντηση και αποφάσισε αν ήσουν το παιδί σου ή κάποιος που αγαπάς πολύ, τι θα τον συμβούλευες;
Πως θα τον βοηθούσες να βγει από αυτόν το δρόμο;
Ακριβώς αυτό!
Αυτή είναι η αρχή.
Ασχολήσου με τον εαυτό σου.
Εξ' άλλου δεν υπάρχει πιο σημαντικός άνθρωπος στην ζωή σου από εσένα!
