Στις απαρχές του κόσμου, ο σοφός κύριος Αχούρα Μάζντα ζούσε στο φως, ενώ ο δίδυμος αδελφός του, ο Ανγκρα Μαϊνίου ή Αριμάν, ζούσε στο σκοτάδι. Ανάμεσα τους δεν υπήρχε παρά αέρας. Ύστερα ο Αχούρα Μάζντα δημιούργησε το χρόνο κι έτσι άρχισε ο κόσμος. Έφερε τις ηλιόλουστες μέρες και έβαλε τα άστρα να λάμπουν στον ουρανό· έκανε τη γέμιση και τη χάση του φεγγαριού και έζεψε στον άνεμο και στα σύννεφα τη γρήγορη αστραπή και το δυνατό κεραυνό. Έφτιαξε τον Αγαθό Νου, που υπάρχει μέσα στον άνθρωπο και σε όλη τη δημιουργία και ωθεί προς το καλο κόρη του Αγαθού Νου είναι η Αγάπη.
Ο Αριμάν πήγε και τον βρήκε, απειλώντας τον με τους δαίμονες του, όλο οργή και μίσος. Ο Αχούρα Μάζντα τον υποδέχτηκε με λόγια αγάπης, αλλά ο αδελφός του τον αποπήρε. Έτσι ο Αχούρα Μάζντα τον έστειλε ξανά πίσω στο σκοτάδι, λέγοντας του: «Σε τίποτε δε συμφωνούμε, ούτε στη σκέψη, τη διδασκαλία, τα σχέδια, τις πεποιθήσεις, τα λόγια μας, ούτε στις ψυχές μας».
Από το φως ο Αχούρα Μάζντα δημιούργησε τον πρώτο άνθρωπο, τον Γκάγιομαρτ. Για τρεις χιλιάδες χρόνια ο Γκάγιομαρτ ούτε μιλούσε ούτε σάλευε, αλλά στοχαζόταν με ευλάβεια τη σοφία του δημιουργού και την τελειότητα του γήινου παραδείσου που είχε φτιάξει. Ύστερα έγινε ο πρώτος ιερέας της φωτιάς και φρόντιζε τη φλόγα, το σύμβολο του Αχούρα Μάζντα.
Η αντεπίθεση του Αριμάν, που η προσευχή τον είχε εξορίσει στο εξώτατο σκοτάδι, ήταν τρομερή. Εισέβαλε από τον ουρανό, φέρνοντας πολλά δεινά: λαγνεία, πείνα, αρρώστια, πόνο, ακόμη και θάνατο. Ό,τι άγγιζε, το μόλυνε. «Η νίκη μου είναι τέλεια», έλεγε με χαιρεκακία. «Μόλυνα τον κόσμο με βρομιές και σκοτάδι και τον έκανα οχυρό μου. Στέγνωσα τη γη κι έτσι τα φυτά θα ξεραθούν φαρμάκωσα τον Γκάγιομαρτ κι έτσι θα πεθάνει».
Ο Αχούρα Μάζντα κατάλαβε ότι θα ήταν καλύτερα να περιορίσει τον Αριμάν, κι έτσι έθεσε ένα όριο στο χρόνο και παγίδευσε τον Αριμάν μέσα στη δημιουργία. Ο Αριμάν πάλεψε να Βγει από τον κόσμο, το ιδιο σκληρά όπως είχε παλέψει για να μπει, αλλά δεν τα κατάφερε. Έτσι παρέμεινε στον κόσμο για να κάνει κακό ως το τέλος του χρόνου.
Για να καταπολεμήσει την ξηρασία του Αριμάν, ο Αχούρα Μάζντα έστειλε άφθονη βροχή στη γη. Η βροχή γονιμοποίησε το σπέρμα του Γκάγιομαρτ κι έτσι δημιουργήθηκε το πρώτο ανδρόγυνο, η Μασιόι και ο Μασία, οι προπάτορες όλων μας.
Στην αρχή ο Μασία και η Μασιόι τιμούσαν τον Αχούρα Μάζντα για την ομορφιά και την αφθονία της δημιουργίας του, αλλά μετά πλανήθηκαν και άρχισαν να λατρεύουν τον Αριμάν, τιμώντας τον μάλιστα ως δημιουργό τους. Και τούτο επειδή ο Αχούρα Μάζντα άφησε όλους τους ανθρώπους ελεύθερους να διαλέξουν οι ίδιοι ανάμεσα στο καλό και το κακό.
Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται καλοί και η γη είναι πιο ευτυχισμένη όταν πάνω της στέκεται κάποιος πιστός. Όταν κάποιος πιστός σπέρνει τη γη, διαδίδει τα λόγια του Αχούρα Μάζντα. Γι' αυτό και ο Αχούρα Μάζντα φρόντισε ώστε κάθε λαός να αγαπά τη γη του κι έκανε τη γη όμορφη, να λαχταρά το καλό και το φωτεινό. Αλλά ο Αριμάν διέφθειρε τους ανθρώπους με την αμαρτία, την αρρώστια και τη θλίψη.
*********
Η "κοσμογονία" του Ζωροαστρισμού
Ο ζωροαστρισμός είναι μια από τις παλαιότερες θρησκείες που έχουν ακόμα οπαδούς. Η εμφάνισή του χρονολογείται περίπου 2.600 χρόνια πριν, ως μία ριζική αναμόρφωση της πολυθεϊστικής ιρανικής θρησκείας η οποία επικράτησε στην Περσική Αυτοκρατορία με κρατική υποστήριξη. Ο ζωροαστρισμός διατηρεί κάποιες από τις πρακτικές της προϊστορικής, κοινής ινδοϊρανικής θρησκείας και επομένως παρουσιάζει ομοιότητες με τον ινδουισμό της βεδικής περιόδου, όπως π.χ. την πυρολατρεία, ορισμένες μυθικές αφηγήσεις και τον σεβασμό προς τις δυνάμεις της φύσης.
