«Κάπου διάβασες, ή κάπου άκουσες πως όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ,
όλο το Σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις. Έτσι δεν είναι;»
«Ναι.»
«Και το πίστεψες και …τεμπέλιασες;»
«Δεν κατάλαβα. Υπαινίχτηκες κάτι;»
«Δεν υπαινίχτηκα. Το είπα στα ίσια.»
«Εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω.»
«Κάθεσαι λέω και περιμένεις την Συνομωσία του Σύμπαντος, μέσα σε ένα πέλαγος αδράνειας. Το Σύμπαν όμως ΔΕΝ συνωμοτεί:
»Όταν παραλογίζεσαι,
όταν έχεις εγωπάθεια,
όταν αμφιβάλλεις,
όταν νιώθεις μνησικακία ή ζήλεια,
όταν κριτικάρεις τους άλλους,
όταν επιτρέπεις να σε περιτριγυρίζουν ανόητοι άνθρωποι,
όταν είσαι αδρανής,
όταν μιζεριάζεις,
όταν μεταθέτεις τις ευθύνες σου στους άλλους,
όταν σκέφτεσαι αρνητικά,
όταν πιστεύεις πράγματα που ΔΕΝ σε ωφελούν,
όταν ζητάς αυτό που ΔΕΝ χρειάζεσαι,
όταν ΔΕΝ ξέρεις τι θέλεις,
όταν ΔΕΝ γνωρίζεις,
όταν ΔΕΝ συμμετέχεις στο πάρε-δώσε,
όταν ΔΕΝ είσαι ωφέλιμος για τους άλλους,
όταν ΔΕΝ μαθαίνεις,
όταν ΔΕΝ βελτιώνεσαι,
όταν ΔΕΝ αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου,
όταν ΔΕΝ γελάς,
όταν είσαι πρόεδρος του ΔΙ.ΣΥΛ.ΑΝ. (Διεθνής Σύλλογος Ανασταλτικών)
»Αυτοί είναι μερικοί λόγοι που το Σύμπαν ΔΕΝ συνωμοτεί για την πάρτη σου.
Γιατί τελικά…
»Όταν θα κατορθώσεις να έχεις θετική σκέψη,
όταν θα βάλεις στόχους,
όταν θα κάνεις σωστές συναναστροφές,
όταν θα πάρεις την ευθύνη της ζωής σου στα χέρια σου,
όταν θα κάνεις τα λόγια πράξεις,
όταν θα πάψεις να είσαι αδρανής,
όταν θα πάψεις δηλαδή να …προεδρεύεις σ’ αυτόν τον περίφημο διεθνή
σύλλογο,
»Τότε θα ανακαλύψεις ότι ΔΕΝ έχεις ανάγκη τις συνωμοσίες του Σύμπαντος.
»Είμαστε αυτό που σκεφτόμαστε.
Όλα όσα βλέπουμε, ξεπροβάλλουν μαζί με τις σκέψεις μας και όλα όσα καταλαβαίνουμε, είναι οι σκέψεις μας, γιατί είμαστε οι σκέψεις μας.»
