Είναι ένα παμπάλαιο ερώτημα. Υπάρχει κάποια συνταγή που να εγγυάται τον αιώνιο έρωτα και τη διάρκεια σε μια σχέση ή ο έρωτας στις μέρες μας, μέρες του Iντερνετ και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, γεννιέται απλώς για να τελειώσει και ίσως να ξαναγεννηθεί;
Σύμφωνα με το γερμανικό «Der Spiegel», η καλύτερη τακτική φαίνεται να είναι το να μην είμαστε υπερβολικά απαιτητικοί. H αναζήτηση του ιδανικού έρωτα συνήθως αποδεικνύεται ατελέσφορη ενώ μεγαλύτερη διάρκεια και ευτυχία στις σχέσεις ενός ζευγαριού προσφέρει, σύμφωνα με τους Γερμανούς, η αποδοχή του ατελούς έρωτα.
Τα πέντε SOS για ένα ζευγάρι
● H ουσιαστική φιλία κρατάει το ζευγάρι ενωμένο πολύ περισσότερο απ’ ό,τι οι εκρήξεις και τα δράματα του αποκαλούμενου παράφορου έρωτα. H αναζήτηση ενός συντρόφου με κοινές αξίες και ενδιαφέροντα, η πίστη σ’ ένα κοινό μέλλον, η αποφυγή των εντάσεων και της αρνητικής κριτικής και η γενναιόδωρη συμπεριφορά αποτελούν τους βασικούς κανόνες για μια σχέση διαρκείας.
● Τα παιδιά ενδέχεται να σκοτώσουν τον έρωτα. Σύμφωνα με τις περισσότερες μελέτες, η ικανοποίηση που ένα ζευγάρι παίρνει από τη σχέση του πέφτει κατακόρυφα ύστερα από τη γέννηση του πρώτου παιδιού. H αποδοχή αυτού του σχεδόν αναπόφευκτου γεγονότος μπορεί να συμβάλει στην καλύτερη αντιμετώπιση του.
● Καλύτερα ίδιοι από την αρχή. Μπορεί τα αντίθετα να έλκονται αλλά είναι οι κοινές αξίες που ισχυροποιούν μία σχέση. Αυτό που πραγματικά μετράει είναι η ταύτιση, η οποία όμως δεν πρέπει να επέλθει ως αποτέλεσμα μιας μακράς συμβίωσης αλλά είναι καλό να υπάρχει εξαρχής.
● Οι ατέρμονες συζητήσεις δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα, τουλάχιστον τίποτα θετικό. 0 μύθος της δεκαετίας του ’80, σύμφωνα με τον οποίο ένα ζευγάρι πρέπει να συζητάει για τα πάντα, θεωρείται πλέον ξεπερασμένος. Ούτε όμως η μη αντιμετώπιση των προβλημάτων αποτελεί λύση. H συστηματική αποφυγή τους ενδέχεται να επιφέρει περισσότερη δυστυχία.
● H διαρκής κριτική και η ταυτόχρονη αυτοάμυνα, η απομόνωση και η εσωστρέφεια και κυρίως η περιφρόνηση του συντρόφου αποτελούν τις κύριες αιτίες χωρισμού. H αποφυγή τους υπόσχεται, αν όχι έναν έρωτα αιώνιο, έναν έρωτα αληθινό και κατ’ επέκταση πιο ευτυχισμένο.
|
Με αφορμή μια έρευνα του Πανεπιστημίου του Μονάχου, κατά τη δεκατετραετή διάρκεια της οποίας καταγράφηκαν και αναλύθηκαν οι ιστορίες έρωτα και αγάπης 12.400 γυναικών και αντρών, οι δημοσιογράφοι του περιοδικού διερεύνησαν εξονυχιστικά το ζήτημα και κατέληξαν στο συμπέρασμα πως η ευτυχία που προσφέρει ο ατελής έρωτας περνάει από πέντε, στατιστικά αδιαμφισβήτητα, σημεία.
Πρώτο: η φιλία, με την έννοια της στοργής και της οικειότητας, της συμμετοχής και της αλληλεπίδρασης, κρατάει ένα ζευγάρι ενωμένο, πολύ περισσότερο απ’ ό,τι τα αχαλίνωτα πάθη και οι συναισθηματικές εκρήξεις.
Δεύτερο: τα παιδιά αποτελούν σίγουρα μια ευλογία, ενδέχεται όμως να κλονίσουν την αρμονία του ζευγαριού.
Τρίτο: η θεωρία περί της έλξης των αντιθέτων μπορεί να είναι υποβλητική, αλλά είναι οι κοινές αξίες και τα κοινά ενδιαφέροντα που στην πραγματικότητα δένουν ένα ζευγάρι.
Τέταρτο: οι πολλές συζητήσεις κάνουν κακό. H καθημερινή (υπερ)ανάλυση της σχέσης και των ζητημάτων που απασχολούν το ζευγάρι, και δεν προσφέρει τίποτα, και κουράζει. Μια κάποια ελαφρότητα συχνά αποδεικνύεται σωτήρια και πιο αποδοτική.
Πέμπτο: η σεξουαλική σας ζωή δεν είναι η πλέον εξαιρετική; Κανένα πρόβλημα. Οι γερμανοί ερευνητές υπογραμμίζουν πως το σεξ είναι υπερεκτιμημένο.
Πέντε σημεία, αυτά της έρευνας του γερμανικού περιοδικού, που παραπέμπουν, τρόπον τινά, στην αρχή της προσαρμοστικότητας. Για να διαρκέσει ο έρωτας και να διατηρηθεί η σχέση ενός ζευγαριού, είναι απαραίτητη μια σύνθεση σωστών επιλογών και αναγκαστικών συμβιβασμών με την (όχι και τόσο ερωτική) πραγματικότητα.
Το πάθος και η ένταση των συναισθημάτων μπορεί να σαγηνεύουν και να προκαλούν, αλλά δεν προσφέρουν πολλά. Ορθή κρίση και κομφορμισμός αποδεικνύονται αποτελεσματικότερα. Καθώς ο αριθμός των διαζυγίων αυξάνεται ραγδαία σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, ο αιώνιος και ιδανικός έρωτας μοιάζει σχεδόν ουτοπικός, ενώ ο ατελής, πιθανώς λιγότερο θυελλώδης και ιδεατός αλλά σίγουρα πιο ρεαλιστικός, υπόσχεται αν όχι την αιωνιότητα, τουλάχιστον μια κάποια διάρκεια.
Από ΤΑ ΝΕΑ
