Μ’ έκανες ν’ αμελήσω τις σπονδές μου, να χάσω τον χρόνο μου, ν’ αντικρούσω τις ορμήνιες, να θεωρώ τον κόσμο ένα τίποτα’ εξασθένησες τον νου μου με ρέμβη, αρρώστησες την καρδιά μου με σκέψειςΣαίξπηρ, Οι δύο άρχοντες της Βερόνας
Μέγας γνώστης της ανθρώπινης ψυχής, ο Σαίξπηρ καταγγέλλει μία από τις παγίδες που απειλούν τις σχέσεις ζευγαριών: κατηγορούν ο ένας τον άλλο για όλα τα κακά.
Κάτω από αυτή την τόσο συνηθισμένη τακτική να «πετάει κανείς κατάμουτρα» στον άλλο τις αλήθειες που δε θα ήθελε ν’ ακούσει, κρύβονται άλλα βαθιά προβλήματα που θα έπρεπε να αντιμετωπιστούν προκειμένου να σωθεί η σχέση:
• Απογοήτευση
Οι επικρίσεις πολλαπλασιάζονται όταν κάποιος είναι δυσαρεστημένος με τη ζωή του και επιδιώκει να φορτώσει το φταίξιμο στο πρόσωπο που έχει πιο κοντά.
• Μη αποδοχή του άλλου
Πολλές επικρίσεις αμφισβητούν τον χαρακτήρα του συντρόφου, επισημαίνοντας ορισμένες φορές βασικά στοιχεία του.
• Πάλη για την εξουσία
Αυτός ο τύπος διαλεκτικής ζητάει συνήθως να λυγίσει το ένα μέλος του ζευγαριού μπρος στις επιθυμίες ή προσδοκίες του άλλου, συνεπώς δε συμβάλλει στη δημιουργία ισορροπίας, αλλά το εντελώς αντίθετο.
Μια συχνή ανταλλαγή επικρίσεων είναι ένδειξη ότι το ζευγάρι βρίσκεται σε κρίση και διατρέχει κίνδυνο, δεδομένου ότι αυτού του τύπου οι επιθέσεις πληγώνουν την υπερηφάνεια και, συνεπώς, διαβρώνουν γρήγορα τους δεσμούς τρυφερότητας.
Επιπλέον, είναι σπάνιο να προκαλέσουν ένα καλό αποτέλεσμα, μια και ο άλλος, αντί ν’ αλλάξει, μπαίνει συνήθως σε θέση άμυνας.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι διαπραγμάτευσης διά του λόγου χωρίς ο σύντροφος μας να αισθανθεί αμφισβητούμενος, απειλούμενος ή γελοιοποιημένος.
Αρκεί να εκφράσουμε με σαφήνεια αυτό που μας πληγώνει και να δώσουμε την ευκαιρία στον άλλο να βρει μια λύση.
Αν ο έρωτας είναι αρκετά δυνατός, θα οδηγήσει σε συμφωνία και η λύση θα βρεθεί.
Άλαν Πέρσυ, 72 μυστικά για να δίνει φως ο έρωτας στη ζωή μας εκδ. Πατάκη
