Όσοι πάσχουν από κατάθλιψη και επιδεικνύουν ριψοκίνδυνες συμπεριφορές, εκνευρισμό και παρορμητικότητα έχουν αυξημένες πιθανότητες να κάνουν απόπειρα αυτοκτονίας, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.
Όπως ανακοίνωσαν οι ερευνητές στο ετήσιο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Κολλεγίου Νευροψυχοφαρμακολογίας (ECNP 2015), που διεξήχθη στο Άμστερνταμ, αυτοί του είδους οι συμπεριφορές θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να προλαμβάνονται οι απόπειρες στα άτομα με αυτοκτονικό ιδεασμό.
Η μελέτη βασίσθηκε σε 2.811 πάσχοντες από κατάθλιψη, οι 628 εκ των οποίων είχαν κάνει απόπειρα αυτοκτονίας.
Οι επιστήμονες από την Ισπανία που την πραγματοποίησαν διαπίστωσαν ότι υπήρχαν τρεις συμπεριφορές που ήταν κοινές στους περισσότερους ασθενείς που έκαναν απόπειρα αυτοκτονίας:
-Ήταν ριψοκίνδυνοι (π.χ. οδηγούσαν απερίσκεπτα ή επιδείκνυαν επιπολαιότητα τις μέρες πριν την απόπειρα).
-Είχαν ψυχοκινητική ένταση (λ.χ. βημάτιζαν πάνω-κάτω ή έσφιγγαν σπασμωδικά τα χέρια τους).
-Λειτουργούσαν παρορμητικά, δίχως να σκεφτούν πολύ τι κάνουν και αδιαφορώντας για τις συνέπειες των πράξεών τους.
Η ύπαρξη των συμπεριφορών αυτών συσχετίσθηκε με τουλάχιστον 50% περισσότερες πιθανότητες απόπειρας αυτοκτονίας.
«Διαπιστώσαμε ότι συχνά πριν από μία απόπειρα αυτοκτονίας υπάρχει μία μικρή κατάσταση, στην οποία άλλοτε ο ασθενής βυθίζεται στην κατάθλιψη και άλλοτε δείχνει σαν να έχει μανία», είπε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Ντίνα Πόποβιτς, ερευνήτρια στο Πρόγραμμα Διπολικών Διαταραχών του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Βαρκελώνης.
«Η κατάσταση αυτή ήταν πολύ πιο συχνή στους ασθενείς που έκαναν απόπειρα αυτοκτονίας. Στην πραγματικότητα, το 40% όσων έκαναν απόπειρα είχαν αυτή την διπλή συμπεριφορά αντί να έχουν μόνο κατάθλιψη - και όσοι είχαν την διπλή συμπεριφορά, είχαν πολύ υψηλότερο κίνδυνο να κάνουν απόπειρα αυτοκτονίας».
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υπολογίζει ότι ετησίως αυτοκτονούν πάνω από 800.000 άνθρωποι, ενώ 20πλάσιοι είναι αυτοί που κάνουν απόπειρα.
«Ένα πρωινό, λοιπόν, αποφάσισα να πω αντίο στη γάτα μου και έπεσα να ‘κοιμηθώ’για τα καλά. Αυτό τουλάχιστον ευχόμουν. Ωστόσο, ξύπνησα στο νοσοκομείο και παραδέχτηκα τι έκανα σε μια συνεδρία μετά από την ανάρρωσή μου».
Η ίδια θέλει να δείξει με τα έργα της, πώς είναι η κατάσταση εντός των ψυχιατρείων: «Οι άνθρωποι στα ψυχιατρικά ιδρύματα δεν είναι τρελοί, αλλά πιστεύουν πως θα τρελαθούν. Και αυτό είναι το χειρότερο συναίσθημα, που είχα ποτέ», καταλήγει.
via
