Είναι μεγάλος ο πειρασμός να ανακατευτούμε σε υποθέσεις άλλων, δήθεν για να τους βοηθήσουμε, στην πραγματικότητα απλώς και μόνο για να ικανοποιήσουμε το «εγώ» μας και να επιβάλλουμε τις δικές μας απόψεις και ιδέες στη ζωή άλλων ανθρώπων.
Πότε και πώς μπορούμε να καταλάβουμε πως πρέπει να σταματήσουμε και πως ό,τι διαδραματίζεται γύρω μας δεν είναι απαραίτητα και δική μας δουλειά;
Η οικογένεια
Οι καλύτερες δικαιολογίες για όσους αγαπούν να ανακατεύονται σε δουλειές άλλων έρχονται από συγγενείς μας, όταν τους ρωτήσουμε γιατί δε μας αφήνουν να κάνουμε αυτό που θέλουμε: θεωρούν πως δεν ανακατεύονται στη ζωή μας, αλλά μας δίνουν τις γνώσεις τους και θέλουν να μας βοηθήσουν, πως μας νοιάζονται, πως αυτοί ξέρουν πώς μεγαλώσαμε και μπορούν να βοηθήσουν. Σε περίπτωση που και εσείς ανακατεύεστε σε υποθέσεις συγγενών σας σκεφτείτε εάν πραγματικά τους γνωρίζετε σε βάθος. Ξέρετε ποιοι είναι όντως οι άνθρωποι αυτοί, ποιες είναι οι αξίες και οι στόχοι τους; Ή μήπως χρησιμοποιείτε την οικογένεια και τους συγγενικούς δεσμούς ως δικαιολογία για να δείξετε το ενδιαφέρον σας;
Το γεγονός ότι είστε συγγενείς με κάποιον, ακόμη και γονιός, δε σημαίνει ότι μπορείτε να ανακατεύεστε στην προσωπική ή την επαγγελματική του ζωή. Δεν μπορεί κανείς να επιβάλλει γνώμες ή επιδιώξεις στους άλλους. Τρανό παράδειγμα είναι η συμπλήρωση του μηχανογραφικού δελτίου από απόφοιτους Λυκείου, που καταλήγει σε οικογενειακή υπόθεση, άσχετα από το γεγονός ότι αυτός που θα ζήσει και θα βιώσει όλες αυτές τις επιλογές είναι ο έφηβος που συμπληρώνει το δελτίο του και όχι οι συγγενείς του.
Οι φίλοι
Και οι φίλοι μας, όμως «εκμεταλλεύονται» οποιαδήποτε ευκαιρία να ανακατευτούν στη ζωή μας. Το φιλικό ενδιαφέρον αποτελεί για πολλούς δικαιολογία για να χώσουν τη μύτη τους στις υποθέσεις μας και για να μας δώσουν πλήθος συμβουλών και απόψεων – αν όχι και για να μας κριτικάρουν άγρια σε περίπτωση που δεν κάνουμε όσα μας υπέδειξαν. Φθάνει μια απλή ερώτηση για να λάβουμε σχόλια και υποδείξεις
(ενώ το ζητούμενο είναι λίγηυποστήριξη και κάποιος να ακούσει όσα έχουμε να πούμε), αλλά και εκνευρισμό, πολλές φορές: μερικοί άνθρωποι απογοητεύονται όταν δεν εφαρμόσουμε τις δικές τους οδηγίες, ή ανακατεύονται ακόμη περισσότερο στις δουλειές μας, εμπλέκοντας και άλλους ανθρώπους, «για να μας βοηθήσουν».
(ενώ το ζητούμενο είναι λίγηυποστήριξη και κάποιος να ακούσει όσα έχουμε να πούμε), αλλά και εκνευρισμό, πολλές φορές: μερικοί άνθρωποι απογοητεύονται όταν δεν εφαρμόσουμε τις δικές τους οδηγίες, ή ανακατεύονται ακόμη περισσότερο στις δουλειές μας, εμπλέκοντας και άλλους ανθρώπους, «για να μας βοηθήσουν».
Πώς να μην ανακατεύεστε στη ζωή των άλλων
Μια πολύ δύσκολη δεξιότητα για να μάθει κανείς είναι το πώς να μην ανακατεύεται στη ζωή των άλλων. Σίγουρα, ωστόσο, αξίζει να μάθετε πώς θα επιτύχετε κάτι τέτοιο:
-όταν κάποιος ζητά τη βοήθεια ή την κρίση σας, περιοριστείτε εκεί, χωρίς να επιβάλλετε τις απόψεις σας,
-μην κριτικάρετε τις αποφάσεις των άλλων και μην περιμένετε να ακολουθήσει κανείς τις δικές σας υποδείξεις,
-μην παίρνετε αποφάσεις για θέματα που αφορούν άλλους,
-αφήστε την υπερπροστατευτικότητα στην άκρη, οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα και ανάγκη να κάνουν λάθη,
-δώστε τη βοήθειά σας όταν σας ζητηθεί και με τον τρόπο που θα σας ζητηθεί,
-δε χρειάζεται να κάνετε περισσότερα πράγματα από αυτά που σας ζήτησε κάποιος για να του γίνετε αρεστός, περιοριστείτε στο ρόλο σας,
-αφήστε τους άλλους να ζήσουν τη δική τους ζωή.
