Η αλήθεια της στιγμής, δε συνιστά αλήθεια. Κάποια άναρχα δευτερόλεπτα από στιγμές μου άτυχες και κακοβαλμένες, δεν είναι παρά μυτιές παρατυπίας, τσόντες εντυπώσεων, βιαστικές, ξεβράκωτες, ανθρώπινες εντυπώσεις.
Ένα ταχύ συμπέρασμα πάντα βολεύει τους ανθρώπους, πάντα εξυπηρετεί μια συζήτηση. Δεν έχει αναμονή, δεν απαιτεί κριτική σκέψη, ούτε σου υποβάλλει συμφραζόμενο.
Ανοίγεις το στόμα και ξερνάς την παπαριά, η οποία δεν είναι τίποτε άλλο παρά κατασκεύασμα ανάπηρων ιδεών.
Όσο πιο ακραία η προσβολή, τόσο πιο καλοδεχούμενη.
Οι άνθρωποι αγαπούν την κατηγοριοποίηση, το συσκευασμένο. Το χύμα τους μπερδεύει. Δεν τα πάνε καλά με το ακαθόριστο. Σε λένε πουτάνα και ξεμπέρδεψαν.
Μα, υπάρχει πιο βέβαιος χαρακτηρισμός;
Το πουτάνα έχει μια ασφάλεια, είναι όρος μη αμφισβητήσιμος.
Το απανταχού ανδροκρατικό κίνημα συνηγορεί στο «όσο πιο ωραία είναι η γκόμενα, τόσο πιο πουτάνα».
Με αυτό το κίνημα συνδέομαι και εμπλέκομαι, νομίζω αιώνες τώρα, και αρνούμαι να πάψω να τους λατρεύω για λόγους προσωπικής διαστροφής.
Τα σεξισταριά αποκαλούν τις γυναίκες καριόλες και παίζει και να σου πουν μέσα στα μούτρα ότι θέλουν να σου σκίσουν τον πάτο.
Οι Ελληναράδες, σπέρματα μποέμικων γονιδίων και γόνοι τσαρουχοφόρων με κάτι φούντες να, ήρθαν και μπαστάρδεψαν συν τω χρόνω, τα αίματα μπερδεύτηκαν και οι δύστυχοι μετουσιώθηκαν σε μεταλλαγμένα καυλοράπανα.
Ο Έλλην είναι νταής, θέλει να το ξέρεις ότι θέλει να σε σκίσει.
Ο Έλλην ο τσαρουχοφόρος (προσβάλλω και το τσαρούχι, που να με συγχωρέσουν τα μανάρια μου οι εύζωνες), έχει μια μόνιμη καύλα, η πηγή της οποίας δεν προκύπτει από φυσικά αίτια, αλλά από φανατισμό προτύπου.
Τον έχει κάνει έτσι η μάνα του, η καταβολή του, ο ανταγωνισμός; Δεν ξέρω.
Ο γυναικείος στόλος εν τω μεταξύ, την έχει μυριστεί τη φάση και εκτελεί με τέτοια διπλωματία την επιβεβαίωσή τους, που τους κάνει να μοιάζουν ακόμη πιο χαμένοι στο δρόμο προς την αυτογνωσία τους.
Αχ, βρε κοροϊδάρες, που αν ξέρατε τι κάζο πέφτει, θα το ρίχνατε όλοι στο διαλογισμό και θα κουμπώνατε τα παντελόνια σας!
Τους μπερδέψαμε και χάθηκαν στη μετάφραση.
Και το αποτέλεσμα βαρετό.
Ο Ελληνάρας βρίζει και ειρωνεύεται, του αρέσουν οι ωμότητες και δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει αισθητική λόγου και φερσίματος.
Άιντε και σεις κοκότες, μην κλαίγεστε και παραπονιέστε για τον μαλάκα που σας γλέντησε και σας πέταξε, γιατί ο μάλαξ απ' τη δικιά σας τη αίγλη πήρε μπόι.
Αι σταδιάλα, σας βαρέθηκα.
Και τους μεν και τους δε.
Ψώνια, μοιρολάτρες, λαϊκούρες, πάρτε φόρα και πέστε στα πηγάδια, να τελειώνουμε.
À bientôt!
