Λίγο προσεκτικά αν κοιτάξουμε γύρω μας τη φύση θα αντλήσουμε πολλά διδάγματα από τα φυτά. Μπορούμε να προσδιορίσουμε τις τοξικές περιοχές απλά παρατηρώντας τι φυτρώνει εκεί και να αντιληφθούμε πώς ορισμένα φυτά πραγματικά μπορούν να βοηθήσουν τα υπόλοιπα να ευδοκιμήσουν. Αλλά το πιο βαθύ μάθημα που μπορεί να μάθει κανείς είναι ότι το δηλητήριό του είναι στην πραγματικότητα το σημαντικότερο δώρο του.
Πολλά από τα πιο δηλητηριώδη φυτά μπορεί στην πραγματικότητα να είναι μερικά από τα ισχυρότερα και πιο σωτήρια φάρμακα στις σωστές συνθήκες. Η θανατηφόρα μπελαντόννα από καιρό χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της νόσου του Parkinson, ενώ η επικίνδυνη δακτυλίς χρησιμοποιείται ευρέως με φαρμακευτική μορφή για τη θεραπεία της συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας.
Στην πραγματικότητα, ολόκληρο το πεδίο της ομοιοπαθητικής βασίζεται στην ιδέα ότι όλα τα δηλητηριώδη φυτά είναι πραγματικά ευεργετικά φάρμακα σε πολύ χαμηλές δόσεις. Έτσι, εάν η χειρότερη αδυναμία είναι στην πραγματικότητα η μεγαλύτερη δύναμη της φύσης, τότε γιατί να μην συμβαίνει το ίδιο και σε εμάς;
Ο πολιτισμός έχει θεσπίσει αυστηρές κατευθυντήριες γραμμές για το πώς θα αντιμετωπίσουμε τις δυνάμεις και τις αδυναμίες. Από νωρίς στη ζωή, μαθαίνουμε ότι το σύνολο των δυνατοτήτων μας εμπίπτει σε μία από τις δύο κατηγορίες, εκείνες που είναι χρήσιμες και εκείνες που δεν είναι. Τα δυνατά μας σημεία και οι αδυναμίες μας. Και από στόμα σε στόμα διαδίδεται μια πολύ απλή στρατηγική για την επιτυχία στη ζωή: μεγιστοποιήσετε τις δυνάμεις σας και ελαχιστοποιήστε τις αδυναμίες σας.
Αλλά ποιος μπορεί να πει ποια είναι τα δυνατά σημεία και ποιες είναι οι αδυναμίες σας;
Πάρτε για παράδειγμα τον ακόλουθο τύπο ανθρώπου. Είναι εξαιρετικά ευαίσθητος και επιρρεπής στο άγχος. Πολλοί, αν όχι όλοι, θα συμφωνούσαν ότι πρόκειται για αδύνατα σημεία. Ταυτόχρονα, είναι έξυπνος, απίστευτα επικοινωνιακός και έχει δημιουργική σκέψη. Και στις δύο περιπτώσεις, μιλάμε για ένα υπερδραστήριο νευρικό σύστημα. Ωστόσο, σε ένα πλαίσιο αυτό θεωρείται ως αδυναμία, ενώ σε ένα άλλο θεωρείται δύναμη.
Όλες οι ικανότητες είναι εγγενώς ουδέτερες. Και σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο καθορίζεται η αξία τους.
Αν επιθυμείτε να απολαύσετε ένα ωραίο φλιτζάνι τσάι το βράδυ, η μπελαντόννα κατά πάσα πιθανότητα δεν θα είναι η πρώτη σας επιλογή. Αλλά, αν φοβάστε μήπως θα νοσήσετε από Parkinson, η επιλογή αυτή θα μπορούσε απολύτως να αλλάξει τη ζωή σας. Αν εργάζεστε σε ένα περιβάλλον υψηλού στρες, η υπερδραστηριότητα του νευρικού συστήματος κατά πάσα πιθανότητα δεν είναι καθόλου χρήσιμη. Αλλά, αν είστε χαλαρός και οργανώνεται σωστά τον χρόνο σας, αυτό ακριβώς μπορεί να είναι το μεγαλύτερο προσόν σας. Και όλα εξαρτώνται από το πλαίσιο που θέτεις τον εαυτό σου.
Οποιαδήποτε αδυναμία μπορεί να είναι μια συντριπτική δύναμη στο σωστό πλαίσιο. Στην πραγματικότητα, οι χειρότερες αδυναμίες είναι συχνά το πιο ισχυρό ανεκμετάλλευτο δυναμικό, απλά σε λάθος πλαίσιο. Αν ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό μπορεί να καταστρέψει τη ζωή σας, φανταστείτε τι θα μπορούσε να κάνει αν γνωρίζατε πώς να το χρησιμοποιήσετε.
Σκεφτείτε πώς το τρέχον πλαίσιο επηρεάζει τις δυνάμεις και τις αδυναμίες σας:
Πόσο άγχος έχετε στη ζωή σας;
Πόσο υποστηρικτικές είναι οι σχέσεις σας;
Πώς η διατροφή σας σας κάνει να αισθάνεστε;
Πόσο αγαπάτε (ή μισείτε) τη δουλειά σας;
Πόσο χρόνο αφιερώνετε για τον εαυτό σας;
Πώς όλα αυτά μεταμορφώνουν τις ικανότητές σας σε δυνατά ή αδύνατα σημεία;
Το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο είναι να είσαι ο εαυτός σου. Κανένα φυτό εκεί έξω δεν προσπαθεί ποτέ να είναι οτιδήποτε άλλο. Εμείς απλά χρειαζόμαστε ένα πλαίσιο που να ταιριάζει με τη φυσική μας κατάσταση προκειμένου να μετατρέψει όλες τις αδυναμίες μας σε πλεονεκτήματα.
Κρίνεται αναγκαίο, λοιπόν, να προσφέρετε το σωστό περιβάλλον στις αδυναμίες σας για να ευδοκιμήσουν. Φανταστείτε πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή σας. Φανταστείτε πόσο εύκολη θα ήταν η ζωή σας, αν ήσασταν απλώς ο εαυτός σας. Αυτό το μάθημα συμβαίνει σε όλη τη φύση. Ρωτήστε τα φυτά.
