Το πάθος, η μεγάλη επιθυμία για κάτι,
είναι η κινητήριος δύναμη για να προχωρήσεις στη ζωή.
Χωρίς αυτό θα παραμένεις στάσιμος, χωρίς πρόοδο,
χωρίς βελτίωση και θα μαραίνεσαι μέρα με τη μέρα.
Το πάθος είναι εκείνη η ζωντανή φλόγα που δεν σε αφήνει να χαλαρώσεις,
να αποπροσανατολιστείς και να αναβάλλεις συνεχώς.
Σε κρατάει σε συνεχή εγρήγορση, σε κάνει να πετάγεσαι από τον ύπνο
και να ονειρεύεσαι την ώρα κα τη στιγμή που θα ασχοληθείς με τα θέλω σου
και που θα ανοίξεις τα πανιά για το ταξίδι της επιτυχίας.
Για μένα δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα
από το να υπάρχεις στη ζωή και να μη θέλεις τίποτα.
Είναι η μόνη σίγουρη συνταγή για να γίνεις
καταθλιπτικός, άρρωστος και απομονωμένος,
χωμένος στα πιο βαθύ και πηχτό σκοτάδι της ζωής.
Χωρίς θέλω, χωρίς κίνητρο, και χωρίς πάθος για κάτι,
είσαι σαν το ακυβέρνητο καράβι,
που βολοδέρνει άσκοπα στις ανοιχτές θάλασσες
χωρίς κατεύθυνση, πυξίδα και πανιά.
Το μοιραίο δεν θα αργήσει.
Θα πέσεις στα βράχια, θα γκρεμοτσακιστείς και θα βουλιάξεις αύτανδρα.
Ο καθένας πρέπει να βρει, να έχει κάτι
που θα του δίνει κατεύθυνση και δύναμη στη ζωή.
Όλοι χρειαζόμαστε έναν ανώτερο σκοπό, μια αποστολή.
Κάτι που θα μας ενθουσιάζει, που θα μας συγκινεί
και που η ενασχόλησή μας μαζί του θα μας παθιάζει
και θα δίνει ενδιαφέρον στο είναι μας.
Αν δεν έχεις βρει κάτι που να σε συνεπαίρνει
είναι γιατί δεν έχεις ψάξει αρκετά.
Μην περιμένεις χωμένος στην πολυθρόνα,
ζαλισμένος από το κομπιούτερ και την τηλεόραση να βρεις την επιφοίτηση.
Βγες έξω και ψάξε. Ανακατέψου μ ε τους ανθρώπους με την ζωή.
Οι επιθυμίες γεννιούνται από τις εμπειρίες.
Ζήσε διάφορα πράγματα μέχρι να πεις.
«Ουάου! Αυτό θέλω».
Και μην φοβάσαι, ακόμα και αν αποτύχεις μερικές φορές.
Μόνο οι «νεκροί» δεν κάνουν λάθη.
Αυτοί έχουν πάψει να έχουν πάθη.
Δεν τους ενδιαφέρει ούτε το σήμερα, ούτε το αύριο.
Εσύ όμως μπορείς να ανοίξεις πανιά.
Μπορείς να αφιερωθείς σε κάτι.
Δεν γίνεται αλλιώς.
Χωρίς πάθος, δεν ξεκινάς, δεν συνεχίζεις και βεβαίως δεν τερματίζεις.
Μένεις ζωντανός «νεκρός» σαν τα σαπιοκάραβα
που δεν έχουν πια καμιά προοπτική.
