Όπως θα έχουμε κατά καιρούς παρατηρήσει είτε μέσα από τις δικές μας σχέσεις είτε μέσα από τις σχέσεις άλλων, οι άντρες και οι γυναίκες σκεφτόμαστε και συμπεριφερόμαστε με διαφορετικό τρόπο για τα ίδια πράγματα. Εδώ πρέπει να τονιστεί ότι παρόλο που υπάρχουν ατομικές διαφορές, δεν πρέπει να γυρίσουμε την πλάτη στη διαφορετικότητα των φύλων γιατί θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε ο ένας τη συμπεριφορά του άλλου. Εξάλλου, δεν υπάρχει διαφορά στα στοιχεία ανάμεσα στην ταυτότητα ενός άντρα και μιας γυναίκας. Αυτό που ουσιαστικά διαφέρει είναι ο τρόπος που εκφράζονται. Σύμφωνα με τον Gray οι άντρες και οι γυναίκες διαφέρουν στα ακόλουθα:
1. Προβλήματα και λήψη αποφάσεων:
Ας φανταστούμε το σενάριο που μία γυναίκα και ένας άντρας έχουν προβλήματα στη δουλειά. Πώς νομίζετε ότι το αντιμετωπίζουν;
Οι γυναίκες έχουν την ανάγκη να μοιραστούν το πρόβλημα, να το συζητήσουν με τα αγαπημένα τους άτομα, να το επαναλαμβάνουν μέχρις ότου να βαρεθούν να μιλάνε για αυτό. Αν δεν καταλήξουν σε κάποια λύση, αυτό δεν τις ενοχλεί αφού ο κύριος στόχος τους είναι το μοίρασμα. Αυτό από μόνο του εμπεριέχει στοιχεία κάθαρσης: μιλώντας συνέχεια για το πρόβλημα οι γυναίκες το αποδυναμώνουν. Νιώθουν πληρότητα όταν τα αγαπημένα τους άτομα είναι εκεί για να τις ακούσουν χωρίς να προσφέρουν απαραίτητα κάποια λύση.
Οι άντρες, από την άλλη, δεν το καταλαβαίνουν αυτό. Όταν ακούνε για προβλήματα ετοιμάζονται να προσφέρουν λύσεις. Εξάλλου, τι νόημα έχει να συζητάνε για ένα πρόβλημα αν δεν προτίθενται να το λύσουν; Τους φαίνεται παράλογο να ακούνε τις γυναίκες να παραπονιούνται και να γκρινιάζουν συνέχεια για το ίδιο θέμα χωρίς να κάνουν κάτι δραστικό για την αντιμετώπισή του. Οι ίδιοι, είτε που θα κλειστούν στον εαυτό τους μέχρι να σκεφτούν πώς θα αντιμετωπίσουν τη δυσκολία, είτε θα το συζητήσουν με κάποιους «ειδήμονες» στα πλαίσια της επίλυσής της.
Έτσι, όταν παρουσιάζεται ένα πρόβλημα, οι γυναίκες επιλέγουν να το μοιράζονται χωρίς να επιδιώκουν απαραίτητα τη λύση του, ενώ οι άντρες να το λύνουν χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να το μοιράζονται πρωτίστως.
2. Σχέση
Οι γυναίκες εκφράζουν περισσότερο το συναίσθημά τους και λιγότερο τη λογική τους. Ένα συναισθηματικό επιχείρημα θα τις πείσει περισσότερο από ένα λογικό επιχείρημα. Απολαμβάνουν να μιλάνε για σχέσεις (δικές τους, των άλλων) και προβλήματα και καταναλώνουν πολύ χρόνο για αυτά.
Οι άντρες έχοντας διαφορετική κοινωνικοποίηση από τις γυναίκες αποφεύγουν να μιλάνε για σχέσεις και προβλήματα. Δυσκολεύονται πολύ στην κατανόηση και έκφραση των συναισθημάτων γιατί το δυνατό τους κομμάτι είναι η χρήση της λογικής. Όταν οι γυναίκες τους κάνουν παράπονα για προβλήματα στη σχέση, οι άντρες αποφεύγουν να μιλάνε για αυτά, γιατί νομίζουν ότι οι γυναίκες έμμεσα τους κατηγορούν για αδυναμία αντιμετώπισης της κατάστασης. Η ύπαρξη κάποιου προβλήματος στη σχέση εκλαμβάνεται ως προσωπική μομφή. Όταν, για παράδειγμα, μία γυναίκα παραπονιέται στο σύντροφο της ότι δε βγαίνουν συχνά έξω, εκείνος νιώθει ότι εκείνη τον κατηγορεί για την κακή ποιότητα της σχέσης τους, ότι δεν περνάει καλά μόνη μαζί του, ότι η σχέση τους έχει γίνει μονότονη και χρειάζεται ανανέωση, ότι περιμένει από αυτόν να βρει τη λύση για το πρόβλημα, ενώ εκείνη μπορεί να θέλει να του εκφράσει την επιθυμία της να κάνουν διαφορετικά πράγματα μαζί.
Πηγή: Η ψυχολογία της ερωτικής σχέσης – Αντιγόνη Κεμερλίογλου – εκδ. ΠΟΡΦΥΡΑ
