Διαβάστε κάποια ενδιαφέροντα πειράματα που έγιναν πάνω σε ζώα, σχετικά με τον εθισμό που προκαλούν τα ναρκωτικά
Με το κλινικό όνομα διαμορφίνη είναι ένα φάρμακο που χορηγείται μέσω συνταγογράφησης σε πολλές χώρες όπως Βρετανία, Ολλανδία, Γερμανία, Ελβετία, κτλ Η νεότερη εμφάνιση της γίνεται το 1895 όταν η γερμανική φαρμακευτική εταιρεία «Bayer» την εισάγει στην αγορά ως υποκατάστατο της μορφίνης για χρήση κυρίως ως αντιβηχικού. Η μορφίνη ήταν εξαιρετικά δημοφιλής αλλά είχε την αρνητική παρενέργεια να προκαλεί εθισμό. Έτσι, η εταιρεία λάνσαρε το νέο φάρμακο με την ιδιότητα να πετυχαίνει τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα αλλά χωρίς να προκαλεί εθισμό! Η ιστορία φυσικά έδειξε ότι τούτο υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα λάθη καθώς το νέο φάρμακο αποδείχτηκε ακόμη πιο εθιστικό από τη μορφίνη.
Φαντάζομαι ότι όλοι πλέον καταλάβατε ότι αναφέρομαι στην Ηρωίνη, το όνομα που η εταιρεία έδωσε στην διακετυλομορφίνη –αυτό είναι το πραγματικό, χημικό της όνομα, εμπνευσμένη από τα ελληνικά –ως είθισται στα επιστημονικά ονόματα- και ειδικότερα τη λέξη «Ήρωας» καθώς η ουσία είχε ηρωικές ιδιότητες και αποτελέσματα στο χρήστη. Φυσικά αυτές οι ηρωικές ιδιότητες προκαλούνται επειδή η ουσία μεταβολίζεται άμεσα ως μορφίνη στον οργανισμό και δρα ακόμη πιο γρήγορα από την ίδια μορφίνη, γινόμενο έτσι ακόμη πιο ισχυρό ναρκωτικό!
Σύντομα αναγνωρίστηκαν όλα τα οπιούχα παράγωγα ως ναρκωτικά και σ’ αυτή τη λίστα προστέθηκαν κι άλλες ουσίες. Είχαν όλες, ή σχεδόν όλες, τη δυνατότητα να γίνουν εξαιρετικά εθιστικές μέχρι το θάνατο του χρήστη από υπερβολική χρήση. Πόση όμως είναι η ποσότητα που χρειάζεται να λάβει κάποιος για να εθιστεί; Πόσο καιρό μπορεί να την παίρνει μέχρι να καταρρεύσει; Τι παθαίνει στη διάρκεια;
Αυτά και άλλα ερωτήματα χρειάζονταν απάντηση κι επειδή οι επιστήμονες δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ανθρώπινα υποκείμενα (αν μπορούσαν θα το έκαναν όπως και έγινε στα πειράματα που θα δούμε στην 1η πεντάδα) χρησιμοποίησαν φυσικά… ζώα. Όπως είδαμε και σ άλλα πειράματα, δεν υπήρχαν ηθικοί φραγμοί στη χρήση ζώων για πειραματικούς σκοπούς. Αυτές θεσπίστηκαν μετά το 1980 κι έκτοτε έχει ελαττωθεί και η χρήση τους αλλά είναι και πιο… ανθρώπινος ο χειρισμός τους. Μέχρι τότε, μπορούμε να πούμε ότι πρακτικά τα βασάνιζαν.
Τα πειράματα ξεκίνησαν το 1948 όταν ο γερμανός ερευνητής P. N. Witt δοκίμασε την επίδραση διάφορων ουσιών στις αράχνες. Τους έδωσε διάφορες ψυχοεπιδραστικές ουσίες όπως καφεΐνη, αμφεταμίνη, στρυχνίνη, κτλ και όλες ανεξαιρέτως επηρέασαν αρνητικά την κατασκευή ιστών από τις αράχνες. Τα ίδια ουσιαστικά πειράματα επανελήφθησαν το 1984 από τον Nathanson και το 1995 από τη NASA.
Το 1938 οι Newman & Lehman μελέτησαν την επίδραση του σοβαρού αλκοολισμού στα σκυλιά. Τα περισσότερα φυσικά πέθαναν κυρίως αφούτουςω σταμάτησαν τη χορήγηση αλκοόλ. Το 1989 και το 1994 οι Bozarth και Heyser αντίστοιχα μελέτησαν την επίδραση της κοκαΐνης στους αρουραίους και βρήκαν, τι έκπληξη, ότι έχει τις ίδιες επιδράσεις που είχαν παρατηρηθεί και στους ανθρώπους.
Το «κορυφαίο» ωστόσο πείραμα διεξήχθη το 1969 στο πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν όπου οι ερευνητές έμαθαν σε μαϊμούδες και αρουραίους να κάνουν μόνοι τους ένεση στον εαυτό τους για να μπορούν να αυτό-χορηγούνται με ναρκωτικά όπως μορφίνη, αλκοόλ, κοκαΐνη και αμφεταμίνη. Αφού τα ζώα έμαθαν αφέθηκαν μόνα τους με άφθονες δόσεις των ναρκωτικών και οι ερευνητές μελετούσαν τη συμπεριφορά τους που σύντομα εξελίχθηκε άσχημα –όπως ήταν φυσικό. Προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τα κλουβιά και πολλά τραυματίζονταν σοβαρά στην προσπάθεια αυτή. Υπέφεραν από παροξυσμούς και παραισθήσεις και δεν ήταν σπάνιες οι περιπτώσεις αυτοτραυματισμού όπως να ξεριζώνουν τις τρίχες από το σώμα τους μέχρι και να αυτό-ακρωτηριάζονται.
Ας δούμε πως συμπεριφέρθηκαν τα ζώα σε κάθε ουσία:
Μορφίνη: Κανένα ζώο δε διέκοψε από μόνο του τη χρήση και σε όσα διακόπηκαν από τους ερευνητές τα ζώα παρουσίασαν όλα τα συμπτώματα στέρησης.
Κωδεΐνη: Τα ζώα σύντομα έπαιρναν πολύ υψηλές δόσεις και πέθαναν σε 6 με 8 βδομάδες.
Κοκαΐνη: Τα ζώα έχασαν μυϊκή μάζα και υπέφεραν από συνεχείς παροξυσμούς και παραισθήσεις. Η βίαιη συμπεριφορά και οι αυτό-τραυματισμοί ήταν πολύ συχνοί ενώ τα ζώα έχασαν την επαφή με το περιβάλλον.
Μορφίνη-Κοκαΐνη: Τα ζώα έπαιρναν μέρα-νύχτα μέχρι που όλα πέθαναν σε 2 με 4 βδομάδες.
Δε νομίζω ότι χρειάζεται να συνεχίσουμε. Τα αποτελέσματα φαντάζομαι ότι ξάφνιασαν τους ερευνητές. Βασάνισαν τα ζώα για να μάθουν ότι τα ναρκωτικά σκοτώνουν αφού στη διάρκεια διαλύσουν, ψυχικά και σωματικά, το χρήστη.
Πηγή: insomnia
