Δεν είναι κακό να είσαι μόνος,
εξαρτάται με ποιόν θα είσαι μόνος.
Η Μοναξιά είναι κάτι ιδιαίτερο.
Μπορεί να κατασπαράξει τον άνθρωπο αλλά ταυτόχρονα,
μπορεί να του προσφέρει το πιο ανεκτίμητο δώρο.
Δηλαδή, την ηρεμία που χρειάζεται
για να βρεί τον δρόμο προς την εσωτερική πηγή.
Την πηγή που ο κάθε ένας διαθέτει.
Την πηγή που μπορούμε να εφοδιαστούμε
για να συνεχίσουμε την πορεία μας
προς τον δρόμο που δημιουργούμε για εμάς.
Ακούω συχνά φράσεις όπως
«η μοναξιά είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί στον άνθρωπο» κτλ.
Η μοναξιά όπως την ορίζω σε αυτό το άρθρο,
δεν είναι η μοναξιά του να μην έχεις φίλους,
ή να μην έχεις με ποιον θα βγεις το βράδυ,
ή να μη χτυπάει ποτέ το κινητό σου.
Αναφέρομαι στο είδος της μοναξιάς που «βρίσκεις» τον εαυτό σου.
Όλοι οι άνθρωποι φοβούνται να μείνουν μόνοι,
φοβούνται την ησυχία, φοβούνται την αταραξία,
φτάνουν στο σημείο να φοβούνται
μήπως ακούσουν μόνο την αναπνοή τους.
Γιατί;
Γιατί οι πλείστοι άνθρωποι φοβούνται;
Γιατί τρέχουν να κάνουν σχέσεις απλά για να μην είναι μόνοι;
Γιατί φοβούνται να ακολουθήσουν τα όνειρα τους;
Γιατί φοβούνται μήπως βρεθούν μόνοι στο μονοπάτι;
Εύκολο.
Γιατί όλοι, είτε λίγο είτε πολύ φοβόμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό.
Φοβόμαστε να δούμε μέσα μας,
φοβόμαστε την σκιά μας.
Η μοναξιά με την έννοια που την εννοώ,
είναι η μοναξιά που έχεις χρόνο να αφουγκραστείς τα θέλω σου
και να ακούσεις τι έχει να σου πει ο ίδιος ο εαυτός σου.
Να ηρεμείς,
να προσφέρεις σε εσένα τη γαλήνη
που δεν μπορείς να βρεις μέσα στη βαβούρα της σύγχρονης ζωής.
Αυτό χρειάζεσαι και εσύ και εγώ και ο καθένας.
Χρειαζόμαστε να βρεθούμε με τον εαυτό μας.
Να κλείσουμε τα μάτια και να εκτιμήσουμε κάθε ίντσα μας,
να αγγίξουμε εμάς.
Γιατί είτε θέλουμε να το πιστέψουμε είτε όχι,
δεν μπορούμε να συνεχίσουμε τον δρόμο μας χωρίς εμάς.
Κανείς δεν θα προσφερθεί
να μας πάει ως το τέλος της δικιάς μας πορείας.
Έτσι, είμαστε υποχρεωμένοι
να διατηρούμε αυτή την τόσο ξεχωριστή σχέση με τον εαυτό μας
που μόνο μέσω την αταραξίας μπορεί να εμφανιστεί,
γιατί είναι τόσο αγνή που μόνο εκεί μπορούμε να τη δούμε,
να την ακούσουμε και να την αγγίξουμε.
Η σχέση με τον εαυτό μας είναι μια σχέση για πάντα,
είναι η δική μας προσωπική σχέση
που μπορούμε να βρούμε μέσω της ηρεμίας
ή μέσω της μοναξιάς όπως την όρισα πιο πάνω,
χωρίς αυτή την σχέση είμαστε μόνο ένα σώμα,
ένας οργανισμός και τίποτα παραπάνω.
Υπάρχει μεγάλη φιλοσοφία για αυτό το θέμα,
την οποία δεν μπορώ να αναπτύξω εδώ,
αλλά θα δίνω μικρές ιδέες του τι πάει να πει «βρέθηκες».
Ευχαριστώ.
